Άρωμα Βιέννης τα Χριστούγεννα στο Λουτράκι! (εικόνες)

Συναυλία αφιέρωμα στη δυναστεία Strauss ετοιμάζει η Φιλαρμονική Ορχήστρα του Δήμου μας στα πρότυπα της ετήσιας πρωτοχρονιάτικης συναυλίας που διοργανώνει η Φιλαρμονική της Βιέννης στη χρυσοποίκιλτη αίθουσα Musikferein κάθε πρωτοχρονιά!  ..

Ο «Ωραίος, Γαλάζιος Δούναβης», το «Αυτοκρατορικό Βαλς» και το «Εμβατήριο του Ραντέτσκι» είναι μερικά από τα γνωστότερα μουσικά αριστουργήματα που φέρνει στο νου το όνομα Στράους.

Στην πραγματικότητα, αυτή η οικογένεια μουσικών, που δικαίως αποκλήθηκε «δυναστεία», έχει τις ρίζες της στην πολιτιστική ατμόσφαιρα που επικρατούσε στη Βιέννη ολόκληρο το 19ο αιώνα ασκώντας τεράστια επιρροή στο μουσικό στερέωμα και αφήνοντας ως κληρονομιά υπέροχες μελωδίες και το γοητευτικό ρυθμό του βιεννέζικου βαλς.

Η Φιλαρμονική θα παρουσιάσει τα διασημότερα έργα των μεγάλων δημιουργών, αρκετά από αυτά μάλιστα σε πρώτη πανελλήνια εκτέλεση.

Μεταξύ άλλων και την Hellenen Polka που συνέθεσε προς τιμήν των Ελλήνων και του ελληνικής καταγωγής βαρώνου Σίμωνα Σίνα ο Johan Strauss II!

Ο Σίμωνας Σίνας και ο Νικόλαος Δούμπας, δύο εξέχουσες προσωπικότητες στη Βιέννη του 19ου αιώνα, διαδραμάτισαν σπουδαίο ρόλο στην διαμόρφωση της πολιτιστικής κίνησης στην Αυστρία. Ο Νικόλαος Δούμπας αποτέλεσε μάλιστα προσωπικό φίλο του Johann Strauss II και καθόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι ο Γαλάζιος Δούναβης είναι αφιερωμένος σε αυτόν! 

Η ημερομηνία αλλά και περισσότερες πληροφορίες θα ανακοινωθούν προσεχώς.


Νικόλαος Δούμπας

Ο δευτερότοκος γιος του Στέργιου Δούμπα, Νικόλαος (1830-1900), πέρασε στην ιστορία ως ο Μαικήνας των Τεχνών στη Βιέννη και ο αναμορφωτής της. Το όνομα του Νικόλαου Δούμπα είναι για τους Βιεννέζους, και όχι μόνο, συνώνυμο της προσφοράς στον πολιτισμό, χάρη στην τεράστια οικονομική συνδρομή του στις καλές τέχνες.

Το 1853 μετοίκησε στην αυστριακή πόλη Τάτεντορφ όπου αγόρασε εκεί ένα υφαντουργείο βάμβακος. Με την καλή του συμπεριφορά έγινε ιδιαίτερα προσφιλής στους συμπολίτες του, κάνοντας όπως και ο πατέρας του αγαθοεργίες. Σήμερα η αυστριακή πόλη του έχει αφιερώσει πάρκο και μνημείο σε κεντρική της πλατεία.

Ο φιλότεχνος βαρόνος Νικόλαος Δούμπας υπήρξε επίτιμος δημότης της Βιέννης, ισόβιο μέλος της Άνω Αυστριακής βουλής, γερουσιαστής στη Βουλή της Κάτω Αυστρίας και Μυστικοσύμβουλος του Αυτοκράτορα Φραγκίσκου Ιωσήφ. Διέθετε άριστες σχέσεις με τον τότε αυτοκράτορα Φραγκίσκο Ιωσήφ αλλά και με το διάδοχό του Ροδόλφο. Ήταν επίσης προσωπικός φίλος εξεχόντων μουσικών όπως του Ριχάρδου Βάγκνερ, του Γιόχαν Στράους και άλλων, ενώ ήταν προστάτης πολλών καλλιτεχνών της Βιέννης όπως του ζωγράφου Γκούσταβ Κλιμτ. Στο σπίτι του Νικολάου Δούμπα ο Γιόχαν Στράους συνέθεσε τον εθνικό ύμνο της Βιέννης «Γαλάζιο Δούναβη», ενώ προς τιμήν του Δούμπα ο Άντον Κραλ έγραψε το έργο «Dumba Marsch».

Κατά τη διάρκεια της ζωής του πραγματοποίησε αρκετές δωρεές με κυριότερες αυτές της ανέγερσης του Μεγάρου Μουσικής της Βιέννης (Musikverein), της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Βιέννης, της Ομοσπονδίας Εικαστικών Τεχνών και του σημερινού Μουσείου Εφαρμοσμένης Τέχνης. Μέσω των χορηγιών του Νικολάου Δούμπα, η Βιέννη εμπλουτίστηκε στην εποχή του με μία σειρά μνημείων προσωπικοτήτων όπως του Μπετόβεν, του Μπραμς, του Μότσαρτ, του Σούμπερτ και άλλων, τα οποία σήμερα συγκαταλέγονται στα γνωστότερα αξιοθέατα της αυστριακής πρωτεύουσας.

Ο ίδιος ασχολήθηκε προσωπικά με τη ζωγραφική και τη μουσική ως μέλος και αργότερα ως πρόεδρος της Βιεννέζικης Χορωδίας Ανδρών και αντιπρόεδρος της Εταιρίας Φίλων Μουσικής της Βιέννης. Διετέλεσε διευθυντής της Εταιρίας Τεχνών και μέλος του καλλιτεχνικού συμβουλίου του υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού της Αυστροουγγαρίας.

Σε αναγνώριση των μεγάλων συνεισφορών του στην Τέχνη, του απενεμήθησαν πολλές διακρίσεις όπως του Επίτιμου Μέλους της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Βιέννης καθώς και ο τίτλος του βαρόνου. Η κεντρική είσοδος του Μεγάρου Μουσικής και έδρα της Φιλαρμονικής της Βιέννης βρίσκεται επί της οδού Δούμπα (Dumbastrasse).

Σίμωνας Σίνας

Η καταγωγή του ήταν από τη Μοσχόπολη της Βορείου Ηπείρου. Ήταν γιος του εθνικού ευεργέτη και επιχειρηματία Γεωργίου Σίνα.

Φοίτησε στο κλασικό γυμνάσιο της Βιέννης και σπούδασε φιλοσοφία, ιστορία και πολιτική οικονομία στην ίδια πόλη. Εργάστηκε κατόπιν στις οικογενειακές επιχειρήσεις και υπήρξε γενικός κληρονόμος της κολοσσιαίας πατρικής περιουσίας. Δεν επεξέτεινε όμως τις οικονομικές δραστηριότητες του πατέρα του, αλλά εισήγαγε νέες μεθόδους καλλιέργειας στις απέραντες γαιοκτησίες του. Υπηρέτησε το ελληνικό δημόσιο ως πρόξενος στη Βιέννη και αργότερα διετέλεσε υπουργός στις εκάστοτε κυβερνήσεις διαφόρων χωρών: στην Αυστρία, στη Βαυαρία και στη Γερμανία. Βοήθησε οικονομικά, μεταξύ άλλων, στην αποπεράτωση της Ουγγρικής Ακαδημίας στη Βουδαπέστη, της Μητρόπολης Αθηνών και της Ακαδημίας Αθηνών, που σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Θεόφιλο Χάνσεν. Στην Αυστροουγγαρία προσέφερε τεράστια χρηματικά ποσά για φιλανθρωπικούς και πνευματικούς σκοπούς: Εμπορική Σχολή Βιέννης, Εταιρεία Φίλων Μουσικής Βιέννης, νοσοκομεία και βρεφοκομεία της Βουδαπέστης.

Στην Ελλάδα ο Σ. Σίνας συνέχισε τις δωρεές του πατέρα του προς φιλανθρωπικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα, χορηγώντας σημαντικά ποσά για την αποπεράτωση του Αμαλιείου Ορφανοτροφείου και τη συντήρηση του Αστεροσκοπείου, για την καλύτερη λειτουργία του οποίου τοποθέτησε (1858-1884) τον διακεκριμένο Γερμανό Γιόχαν Φρήντριχ Γιούλιους Σμιτ. Έγινε επίσης κάτοχος οικοπέδων στο κέντρο της Αθήνας και του γνωστού στο Ίλιον «Επτάλοφου» ή «Πύργου της Βασιλίσσης» (1870). Ο ίδιος όμως δεν μπόρεσε να έρθει ποτέ στην Ελλάδα.

Ο Σ. Σίνας χρημάτισε διάδοχος του Γεωργίου Σίνα στο ελληνικό προξενείο της Βιέννης (1856-1858) και στη συνέχεια, αφού πολιτογραφήθηκε Έλληνας (1858), διορίστηκε αμέσως πρέσβης της Ελλάδας στις αυλές της Βιέννης, του Μονάχου και του Βερολίνου. Φιλοοθωνικός, διατήρησε τη θέση του σιωπηρά και μετά τη μεταπολίτευση του 1862, αλλά ύστερα από δύο χρόνια παραιτήθηκε.

Τιμήθηκε επανειλημμένα από την Ελλάδα και την Αυστρία. Το 1864 ο αυτοκράτορας της Αυστρίας Φραγκίσκος Ιωσήφ του απένειμε τον τίτλο του αυλικού μυστικοσυμβούλου. Το κοινωνικό και πολιτιστικό έργο του συνέχισε μετά το θάνατό του η σύζυγός του Ιφιγένεια Σίνα (1815-1884), η τελευταία από τους ευεργέτες της οικογένειας.

 Η κόρη του Ελένη παντρεύτηκε τον Γρηγόριο Υψηλάντη, εγγονό του Ηγεμόνα της Μολδοβλαχίας Κωνσταντίνου Υψηλάντη.
Ένας κρατήρας στη Σελήνη φέρει το επώνυμό του προς τιμή του.