Πελάγη οι εμπειρίες τους, οι μνήμες, τα βιώματα, οι εικόνες. Βυθισμένοι σε βαθειά σιωπή, βιώνουν δύσκολες όντως εποχές. Tο αίσθημα δικαίου σιγοτρώει,καταπνίγει το βιός τους. Τον ιδρώτα τους. Το εισόδημά τους. Προβλήματα,λάθη, αδυναμίες, βάρη, υποχρεώσεις,τεχνάσματα και σκοπιμότητες από..
..ολούθε έχουν γίνει βουνά. Ολο και ψηλώνουν καθημερινά. Τιμωρούνται ίσως για την παλιά υπεροχή τους. Η τιμή του λεμονιού για τον παραγωγό κατρακυλά σήμερα στα 40-50 λεπτά το κιλό, ενώ στο
μαγαζί πουλιέται ένα euro΄! Που να βρίσκονται άραγε χαμένες οι παλιές καλές μέρες για το κορινθιακό λεμόνι ;Πως δικαιολογούνται άραγε τα καρτέλ των εμπόρων και οι μεσάζοντες, η ραγδαία πτώση της τιμής του, οι παράνομες ελληνοποιήσεις, οι ανεξέλεγκτες εισαγωγές λεμονιών, και γιατί αφήνεται στο έλεος του θεού η εγχώρια παραγωγή μας ;
Ευθύνη υπάρχει στην ευρωπαική αγροτική πολιτική. Αλλά και στην Πολιτεία, που στήνει παγίδες πίσω από κάθε φράχτη. Που δεν βλέπει τάχα, πως τα λεμόνια, που προωθήθηκαν στη μεταποίηση,
μειώθηκαν το 2009 κατά 53%, σε σχέση με το 2007. Και που δεν αντιλαμβάνεται δήθεν, πως η ελεύθερη αγορά ΔΕΝ μπορεί δα να είναι ξέφραγο αμπέλι για τους αδύναμους μόνο. Μόνοι τους άραγε οι λεμονοπαραγωγοί μας θα οργανωθούν ; Μόνοι τους θα επιτύχουν καλύτερες τιμές ; Μόνοι τους θα
μειώσουν το κόστος παραγωγής, μόνοι τους θα προωθήσουν ποιοτικά προιόντα ;Μόνοι τους θα διατηρήσουν τις παραδοσιακές τους αγορές και θα προσεγγίσουν νέες ; Μπορούν άραγε
αυτοί να υποκαταστήσουν τη δύναμη ενός κράτους ολόκληρου ;
Τελικά, όσο λιγότερο τσαλαβουτάς στα
νερά του παρελθόντος, όσο
προσαρμόζεσαι προς τα πάνω, τόσο πιο
κοντά είσαι στο μέλλον.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ
πολιτευτής της Ν.Δ.