Μάρτιος του 1981. Ο τότε Πρωθυπουργός του Βελγίου, Χριστιανοδημοκράτης Β.Μαρτένς, ξεκινά πολιτική περικοπών- λιτότητας, για περιστολή του δημοσίου χρέους. Αντιδρούν λυσσαλέα οι Σοσιαλιστές. Πρώτη 8ετία του ΠΑΣΟΚ. Αριστερή πολιτική ανέλεγκτων, πληθωρικών, πληθωριστικών παροχών. Υπερδιόγκωση-υπερδανεισμός
Και σήμερα ; Νεοφιλελεύθερη η πολιτική, πάνω στις ράγες της ΠΡΟΟΔΟΥ δηθεν. Εγκαταλείπονται οι σπατάλες του δημοσίου, των συνδικάτων, της παροχολογίας, του υπερδανεισμού. Λεόντεια η μοιρασιά του πλούτου. Κατεδαφίζεται το κοινωνικό κράτος. Διαλύεται ο κοινωνικός ιστός. Κρυμένο καλά απ τις προσχώσεις της ιστορίας το καλό παλιό σύνορο του εαυτού μας με τους άλλους. Αλλαγές παντού. Στον αφρό ψευδαισθήσεις και αυταπάτες. Αίμα, οργή και δάκρυ στην εργατιά. Χείλη σφιγμένα στις φτωχοσυνοικίες. Μάτια αγριμιού στις φτωχογειτονιές. Μοναξιά απέραντη στα εμπορικά κέντρα.
Εν τέλει ; Σαν άτομα, σαν λαός ψάχνουμε προσωπικές διαδρομές. Συλλογικές μνήμες. Κομμάτια της ψυχής μας χαμένα στο παρελθόν.
Του υπ.Βουλευτή της Ν.Δ.Κορινθίας Στέλιου Μάρκελλου
λογοτεχνικά είχε ενδιαφέρον..άποψη και προτάσεις,δικές σας και της παράταξης που εκπροσωπείτε ,δεν είδα πουθενά …
Ρε Μάρκελε για τόσο μ@@@@ες μας έχεις εμάς τους
τους επισκέπτες αυτού του blog;!
Δώσε πρώτα απαντήσεις στα ερωτήματα που σου βάλαμε
στην προηγούμενη αναρτησή σου,και μετά μας ξαναγράφεις
ένα θεολογικό κύρηγμα.Αν δεν έχεις να μας δώσεις
πολιτικές απαντήσεις,πες μας δέν είμαι πολιτικός,είμαι
θεολόγος,όχι για τίποτα άλλο,για να μη σε παρεξηγούμε
κιόλας.Μά σάμπως θα διάβασες αυτά που σε ρωτούσαμε;;;
Ηλίας