Ένας 40άρης οικογενειάρχης ψωνίζει στο σούπερ μάρκετ.
Κάποια στιγμή παρατηρεί μια εντυπωσιακή ξανθιά και ασυναίσθητα τη χαζεύει.
Η ξανθιά του γυρίζει το βλέμμα… Την ξανακοιτάζει πιο… έντονα, τον κοιτάζει και αυτή.
Aυτό τραβάει κάμποση ώρα …και αποφασίζει να της μιλήσει:
– “Συγνώμη”, της λέει, “μήπως γνωριζόμαστε;”
– “Βέβαια”, του απαντάει. “Ένα από τα παιδιά μου είναι δικό σας!”
Ο τύπος σαστίζει, σκέφτεται και ξαφνικά θυμάται τη μοναδική φορά που απάτησε τη γυναίκα του.
Τη ρωτάει λοιπόν:
– “Μήπως είστε εκείνη η στριπτιζέζ που είχανε καλέσει σε ένα μπάτσελορ πάρτυ στην Πεύκη πρόπερσι την άνοιξη και είχαμε καταλήξει να κάνουμε άγριο σεξ στην κουζίνα;
Μου είχατε δέσει τα χέρια με χειροπέδες και μου χώσατε και ένα καρότο στον κ….!
Συνοφρυωμένη αυτή του απαντάει:
– Όχι, είμαι η φιλόλογος του γιου σας…
Κάποια στιγμή παρατηρεί μια εντυπωσιακή ξανθιά και ασυναίσθητα τη χαζεύει.
Η ξανθιά του γυρίζει το βλέμμα… Την ξανακοιτάζει πιο… έντονα, τον κοιτάζει και αυτή.
Aυτό τραβάει κάμποση ώρα …και αποφασίζει να της μιλήσει:
– “Συγνώμη”, της λέει, “μήπως γνωριζόμαστε;”
– “Βέβαια”, του απαντάει. “Ένα από τα παιδιά μου είναι δικό σας!”
Ο τύπος σαστίζει, σκέφτεται και ξαφνικά θυμάται τη μοναδική φορά που απάτησε τη γυναίκα του.
Τη ρωτάει λοιπόν:
– “Μήπως είστε εκείνη η στριπτιζέζ που είχανε καλέσει σε ένα μπάτσελορ πάρτυ στην Πεύκη πρόπερσι την άνοιξη και είχαμε καταλήξει να κάνουμε άγριο σεξ στην κουζίνα;
Μου είχατε δέσει τα χέρια με χειροπέδες και μου χώσατε και ένα καρότο στον κ….!
Συνοφρυωμένη αυτή του απαντάει:
– Όχι, είμαι η φιλόλογος του γιου σας…