Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Μια 84χρονη Χανιώτισσα έλυσε το μυστήριο του δίσκου της Φαιστού

- Advertisement -

Περισσότερα
από είκοσι χρόνια από τη ζωή της αφιέρωσε η Ζαφειρώ Γεωργουλάκη για να λύσει, όπως υποστηρίζει, ένα μυστήριο αιώνων. Η αποκρυπτογράφηση του δίσκου της Φαιστού αποτέλεσε όνειρο ζωής για δεκάδες διεθνούς φήμης επιστήμονες. Τελικά τα κατάφερε μια 84χρονη Χανιώτισσα, η οποία μάλιστα δεν πήγε ούτε στο Δημοτικό σχολείο. Όπως δηλώνει στην «Espresso», ύστερα από αυτή την επιτυχία της είναι έτοιμη να τα βάλει με όποιον προσπαθήσει να την αμφισβητήσει, καθώς και με όσους κατά καιρούς έχουν αναφερθεί στον δίσκο της Φαιστού.

«Αρκετοί υποστηρίζουν ότι ο δίσκος της Φαιστού είναι ένα ημερολόγιο που δείχνει τις εποχές και τις περιοχές όπου γίνονταν κατά εποχή διάφορες καλλιέργειες. Άλλοι πάλι ότι ο δίσκος ήταν αιγυπτιακός και περιελάμβανε μυστικά που δεν πρέπει να μάθουν οι Μινωίτες. Σεβαστή η άποψή τους, αλλά ήρθε η ώρα να ακουστεί και η δική μου, που είμαι σίγουρη ότι είναι η πιο σωστή. Ο δίσκος της Φαιστού είναι μια παραγωγική υδρόγειος σφαίρα που περιλαμβάνει τον παραγωγικό χάρτη της μινωικής Κρήτης. Στην Κνωσό, σύμφωνα με τη δική μου εξήγηση γινόταν διεθνής έκθεση ανταλλαγής προϊόντων. Αυτό φαίνεται, αν εξηγήσεις ένα ένα τα σχέδια αλλά και τα στοιχεία που υπάρχουν επάνω στον περίφημο δίσκο της Φαιστού.»

Σύμφωνα με την Ζαφειρώ Γεωργουλάκη, στον διάσημο δίσκο της Κρήτης, που βρέθηκε στα ανάκτορα της Φαιστού το 190 από μια ιταλική αρχαιολογική αποστολή, απεικονίζεται στη μια πλευρά η Ευρώπη, και στην άλλη η Αφρική. «Αυτό φανερώνει ότι οι Κρήτες από εκείνη την εποχή, γνώριζαν ότι η Γη είναι στρογγυλή. Τα σχέδια στα χωρίσματα είναι τα είδη παραγωγής, ενώ όλα τα χωρίσματα που φαίνονται στο δίσκο είναι τα κράτη και οι αποικίες που εξερευνούσαν ή μετανάστευαν οι Κρήτες στα παράλια της Μεσογείου, όπου έκτιζαν νέες πολιτείες και μετέφεραν εκεί τον κρητικό πολιτισμό».

- Advertisement -

1 ΣΧΟΛΙΟ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε ακόμα

Σχετικά άρθρα

loutrakiblog