Σκηνή απο την ταινία “Ταξίδι στα Κύθηρα”. Ο γέρος μιλάει στον θάνατο γιατί νιώθει κοντά του την ανάσα του. Λίγους μήνες μετά από την ολοκλήρωση της ταινίας , ο Κατράκης θα αφήσει την τελευταία του πνοή στις 2 Σεπτεμβρίου του 1984, σε ηλικία 76 ετών.
- Advertisement -
- Advertisement -
4 ΣΧΟΛΙΑ
ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δείτε ακόμα
s-spinos:
είναι η τελευταία του δουλειά, που εκείνη η σκηνή στο
τέλος της ταινίας μέσα στη βροχή (και ήταν πραγματική
η βροχή) με μια βάρκα να ξανοίγεται στο πέλαγος,σχεδόν
του στοίχισε τη ζωή,και δεν πρόλαβε – και μεις χασαμε
την ευκαιρία να τον απολαύσουμε – να μας χαρίσει τον βασιλιά Ληρ που εκείνο τον καιρό ετοίμαζε…
άραγε θα ξαναδούμε τέτοιας ποιότητας τεχνίτες;;;
Ο Τεό δεν γύριζε ποτέ σκήνη αν δεν έβρεχε ή χιόνιζε ή είχε ομίχλη. Ο Χάρβεϊ Καϊτέλ και ο Βέγγος γύρισαν με πνευμονία μετά την περίφημη σκηνή στα χιόνια. Τον Ζαν Μαρία Βολοντέ τον πέθανε στα χιόνια της Φλώρινας το 1994 στο "Βλέμμα του Οδυσσέα".
JOHN
JOHN,υπερβάλλεις και το ξέρεις…όσοι έχουν συνεργαστεί με τον Αγγελόπουλο ,λένε τα καλύτερα…και είναι ο μοναδικός πραγματικά μεγάλος Έλληνας σκηνοθέτης που έχει τιμήσει την χώρα μας παγκοσμίως…το επάγγελμα είνα ισκληρό και απαιτεί απίστευτες θυσίες,πίστεψε με,κάτι ξέρω κι ας μην έχω κάνει τέτοιου βεληνεκούς δουλειές…
α.β. και εγώ είμαι φαν του Τεό, όπως και του Μ.Κακογιάννη που απεβίωσε προχθές. Και οι δύο αποτέλεσαν τη μεγαλύτερη (καλλιτεχνική) διαφήμηση της Ελλάδας στο εξωτερικό (με διαφορετικού τύπου ταινίες βεβαίως). Και βέβαια αναγνωρίζω ότι ως καλλιτέχνης ξέρεις περισσότερα για τις θυσίες που απαιτεί το επάγγελμα. Και δεν έχει καμμία σημασία το "βεληνεκές". Οι θυσίες είναι θυσίες και έχουν την ίδια αξία από όποιον κι αν γίνονται, "επώνυμο" ή μη. Πράγματι υπερέβαλλα κάπως, αλλά και ο Τεό όπως ξέρεις ήταν ιδιαίτερα "σκληρός" ακόμα και με ηθοποιούς μεγάλης ηλικίας…
Υ.Γ. Χθές κατάλαβα ποιός είσαι από την "καλλιτεχνική" φωτο του Μπάμπη Φλου. Είμαστε κοντά ηλικιακά. Σε ψιλοθυμάμαι από το σχολείο.
JOHN