Για την ανασυγκρότηση της ΕΡΤ
–Θεωρώ ότι έγινε ένας λανθασμένος σχεδιασμός, επειδή μέσα σε αυτή τη γενική συγκυρία της μείωσης του κράτους, των αποκρατικοποιήσεων, των ιδιωτικοποιήσεων, όλα μπήκαν στο ίδιο τσουβάλι, χωρίς να αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν Οργανισμοί που παράγουν και προσφέρουν υπηρεσίες δημοσίου συμφέροντος. Όλοι οι οργανισμοί του ευρύτερου δημόσιου τομέα δεν μπορούν να έχουν κατ’ ανάγκη ένα «κερδοσκοπικό» χαρακτήρα…
–Είναι άλλη η λειτουργία της δημόσιας τηλεόρασης, και άλλη η αποστολή μιας άλλης επιχείρησης του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Εγώ πιστεύω ότι οι χειριστές του θέματος αυτού διακρινόντουσαν από ορισμένες έμμονες ιδέες.
-Δεν μπαίνω σε ονοματολογία, δεν έχει σημασία. Μιλώ επί της ουσίας, γιατί δεν μπορείς να κρίνεις τη δημόσια τηλεόραση από τα ποσοστά της. Μπορείς ως κριτήριο να το ενσωματώσεις στο σχεδιασμό σου αλλά δεν μπορεί να γίνει αυτό κριτήριο της όποιας απόφασής σου ή του όποιου σχεδιασμού σου. Ήταν λανθασμένη, όπως ελήφθη η απόφαση. Έγιναν λανθασμένες προσεγγίσεις και χειρισμοί.
Η δημόσια τηλεόραση, όπως σας είπα, έχει μια άλλη αποστολή, πρέπει να φτάνει μέχρι το τελευταίο χωριό. Γιατί το λεωφορείο πρέπει να φτάνει μέχρι τον τελευταίο σταθμό, την τελευταία γειτονιά της Αθήνας και στις πιο απομακρυσμένες; Γιατί προσφέρει μια υπηρεσία στον πολίτη, γιατί είναι δημόσιο αγαθό.
-Πρέπει να ακούγονται όλες οι απόψεις. Να σας πω, η δημόσια τηλεόραση έχει «πολλά ράμματα στη γούνα της». Θα έπρεπε να γίνει εξορθολογισμός, θα έπρεπε να γίνει ανασυγκρότηση και εκσυγχρονισμός, αλλά με μια άλλη προσέγγιση και με μια άλλη αντίληψη. Φοβάμαι ότι επικράτησαν ισοπεδωτικές αντιλήψεις στο πνεύμα των καιρών περί μείωσης του κράτους. Αλλά μικρότερο κράτος, που είναι ανάγκη, δεν σημαίνει και αποδιαρθρωμένο κράτος, δεν σημαίνει διαλυμένες δημόσιες υπηρεσίες.
Για τη νέα Κυβέρνηση
– Είναι γεγονός, και αυτό φάνηκε προς τα έξω, ότι ο σχηματισμός της Κυβέρνησης ξεκίνησε από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και τελείωσε στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, πριν ακόμα βρεθεί Πρωθυπουργός.
-Την τελευταία περίοδο είχε αρχίσει μια μεγάλη επίθεση, μια τυφλή πραγματικά επίθεση από τις δυνάμεις της Νέας Δημοκρατίας και της ακροδεξιάς για την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
-Στην ακροδεξιά εγώ συμπεριλαμβάνω το ΛΑ.Ο.Σ. Να λέμε τα πράγματα όπως είναι και βεβαίως φάνηκε και στη συνέχεια, από την πρεμούρα τους, να συμμετάσχουν ως «προστάτιδες δυνάμεις» σε ένα Υπουργείο, το οποίο θεωρούν μετεμφυλιοπολεμικά, ως προνομιακό χώρο της συντηρητικής παράταξης και γενικότερα της δεξιάς.
Αυτό λέει η ιστορία και οι δυνάμεις της δεξιάς και της ακροδεξιάς θέλουν να υπερασπιστούν το χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων. Εγώ δεν είχα αυτή την αντίληψη, στο πλαίσιο του ευρύτερου κυβερνητικού σχεδιασμού, για τις Ένοπλες Δυνάμεις. Γιατί υπάρχει ένα μόνιμο αίτημα εκσυγχρονισμού ανασυγκρότησης και εκδημοκρατισμού των Ενόπλων Δυνάμεων.
Για το πραξικόπημα
– Αυτά είναι αστεία πράγματα. Αυτή ήταν μια εισαγόμενη «τρομοκρατία» που παρήχθη στη Γαλλία, πολλαπλασιάστηκε από τα μέσα ενημέρωσης της Γαλλίας και δυστυχώς, εισαγόμενη στην Ελλάδα, παίχτηκε από ορισμένα κανάλια και μέσα ενημέρωσης. Επρόκειτο περί αθλιότητας, επρόκειτο περί «σκοτεινών» κατασκευών σε πολύ «σκοτεινά γραφεία».
Για ακροδεξιά στοιχεία στις Ενοπλες Δυνάμεις
Έχω μιλήσει για το ποια είναι η αντίληψη της δεξιάς και της ακροδεξιάς για τις Ένοπλες Δυνάμεις. Είναι άλλο αυτό. Ούτε μίλησα για σταγονίδια, ούτε για ακροδεξιά στοιχεία μέσα στις Ένοπλες Δυνάμεις. Άλλο είναι το ζήτημα των αποστράτων που λειτούργησαν ως πολιορκητικός κλοιός. Αυτό είναι τελείως διαφορετικό.
Ποιο ήταν το ζήτημα; Το ζήτημα συνδέθηκε με τις Κάνες, με την πρωτοβουλία Παπανδρέου για το δημοψήφισμα, με την οργή Σαρκοζί γιατί χάλαγε όλο το σχεδιασμό του, ενόψει G-20, και ενόψει προεδρικών εκλογών στη Γαλλία. Ανέτρεπε τους σχεδιασμούς της Γαλλίας σε σχέση με τη πιστοληπτική αξιολόγηση του τραπεζικού τους τομέα.
Ουδέποτε συζητήθηκε, ουδέποτε ειπώθηκε στις Κάννες ή αλλού και αυτό πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε γιατί το είδα πρόσφατα και σε ένα περιοδικό που αρέσκεται στη συνομωσιολογία, περί πραξικοπήματος από τον Παπανδρέου, από τον Έλληνα Πρωθυπουργό. Πρόκειται, σας λέω. για «σκοτεινές» «γκεμπελίστικου» χαρακτήρα κατασκευές.
Για τις κρίσεις
-Οπως γνωρίζετε καλά, παρακολουθώντας και τα θέματα του Υπουργείου Άμυνας οι κρίσεις δεν ήταν έκτακτες. Οι κρίσεις ήταν τακτικές, σχεδιασμένες εδώ και καιρό. Απλώς συγκυριακά, χρονικά συνέπεσαν με την ανεξαρτητοποίηση μιας βουλευτού της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ.
Η ημερήσια διάταξη είχε ήδη κυκλοφορήσει κανονικά, είχαν ειδοποιηθεί όλοι οι Υπουργοί, είχε γίνει σχεδιασμός από τις αρχές Οκτωβρίου. Άλλο αυτό και άλλη η επίθεση που έγινε. Γιατί; Γιατί για πρώτη φορά έγινε με απόλυτα αξιοκρατικό τρόπο η κρίση στις Ένοπλες Δυνάμεις. Με μια νέα στρατιωτική ηγεσία, σύγχρονη, που προσανατολίζεται στο μέλλον και όχι μια στρατιωτική ηγεσία που θεωρεί τις Ένοπλες Δυνάμεις ότι πρέπει να μείνουν στο παρελθόν.
Ένοπλες Δυνάμεις που πρέπει να συμβαδίζουν, όχι μόνο με τις επιχειρησιακές ανάγκες και τις ανάγκες της εθνικής άμυνας, Ένοπλες Δυνάμεις που πρέπει να αντιλαμβάνονται, και να έχουν συνείδηση των οικονομικών προβλημάτων της χώρας, της ευρύτερης οικονομικής κρίσης και να προσαρμόζονται μέσα σε αυτά τα νέα δεδομένα. Όπως γίνεται σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως γίνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Για την ανασυγκρότηση των Ενόπλων Δυνάμεων και τη δημιουργία του Διαύλου Επικοινωνίας
–Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ανάγκη ανασυγκρότησης της δομής των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και όχι απλά και μόνο για λόγους οικονομικής κρίσης, προσαρμοζόμενη στη νέα κοινωνική οικονομική πραγματικότητα. Οι ίδιες επιχειρησιακές ανάγκες, η ίδια η νέα αντίληψη περί αμυντικού δόγματος, περί ρόλου των Ενόπλων Δυνάμεων στον 21ο αιώνα, επιβάλλουν την ανασυγκρότηση της δομής.
-Υπήρξαν αντιστάσεις, πολλές ενστάσεις και προβληματισμοί και καλώς γινόντουσαν. Εγώ δεν ήθελα άφωνες Ένοπλες Δυνάμεις. Δεν ήθελα μια μουγκή στρατιωτική ηγεσία. Ήθελα μια στρατιωτική ηγεσία με προσωπικότητα και με άποψη.
Ως προς τον «Δίαυλο Επικοινωνίας», επειδή πήρε πολύ μεγάλες διαστάσεις και μου περιποιήθηκε ιδιαίτερη τιμή από ορισμένα μέσα ενημέρωσης εδώ και δύο μήνες, θέλω να πω ότι σε όλες τις χώρες, σε όλα τα Υπουργεία Εθνικής Άμυνας υπήρχαν θεσμοί και υπάρχουν θεσμοί διαβουλευτικής δημοκρατίας, ανταλλαγής απόψεων, υποβολής προβλημάτων.
Οι ίδιοι Υπουργοί Άμυνας, στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και της Ατλαντικής Συμμαχίας απαντούν στο Facebook και στο Twitter, στον τελευταίο στρατιώτη που είναι στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν ή στον τελευταίο ναύτη του 7ου στόλου του Ειρηνικού για τα προβλήματά τους, για ζητήματα συνυπηρέτησης, για ζητήματα διοικητικά, για πάρα πολλά τέτοια θέματα.
Δεν έφτιαξα ένα γραφείο ρουσφετιών.
Τώρα ,δεν ασχολούμαι με το Υπουργείο. Ασχολούμαι με τα προβλήματα του τόπου μας. Βεβαίως η νέα πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Άμυνας θα κρίνεται μέσα στο Κοινοβούλιο και θα κρίνεται αυστηρά. Άρα ούτε υπονομεύτηκε η ιεραρχία, ούτε πειράχτηκε η πειθαρχία των Ενόπλων Δυνάμεων.
Σας λέω, και επανέρχομαι σε αυτό που είπα στην αρχή, ότι υπάρχουν αντιλήψεις που θέλουν τις Ένοπλες Δυνάμεις έξω από την κοινωνία, έξω από τις αλλαγές που συντελούνται στην ελληνική κοινωνία, έξω από τις μεγάλες αλλαγές που γίνονται στις Ένοπλες Δυνάμεις στην Ευρώπη, στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο Ισραήλ, στην Τουρκία.
Μόλις χτες, ο Τούρκος Πρωθυπουργός εξήγγειλε μια σειρά αλλαγών στη δομή δυνάμεων και γενικότερα στη λειτουργία και στο ρόλο των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, ρηξικέλευθες για τα δεδομένα της Τουρκίας. Εμείς θα μείνουμε πίσω; Θα μείνουμε στις Ένοπλες Δυνάμεις της δεκαετίας του ’50 χωρίς καταργήσεις και συγχωνεύσεις στρατοπέδων, χωρίς αλλαγές γενικότερα;
Για τους διαπιστευμένους δημοσιογράφους του ΥΠΕΘΑ
– Είμαστε σε μια δημοκρατική χώρα, υπάρχουν συντεταγμένες διαδικασίες. Ο καθένας αναλαμβάνει την ευθύνη να υπερασπιστεί τον εαυτό του με βάση αυτές τις δημοκρατικές διαδικασίες.
-Νομίζω ότι είναι μια συζήτηση που εξοκείλει, που γλιστράει σε αστυνομικό ρεπορτάζ. Εγώ λειτούργησα πολιτικά με ένα σχεδιασμό στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ασχέτως των κραυγών. Δεν με φόβισαν οι κραυγές, οι επιθέσεις. Δεν υπήρξε άλλος Υπουργός Άμυνας που να δέχτηκε τέτοιες επιθέσεις για πράξεις και αποφάσεις, εξορθολογισμού και εκδημοκρατισμού των Ενόπλων Δυνάμεων, όπως εγώ.
Για τη συμμετοχή του ΛΑΟΣ στη νέα Κυβέρνηση
-Αν θέλετε να κάνουμε μια κοινωνιολογική και ιστορική ανάλυση, υπάρχουν δυνάμεις στο ΛΑΟΣ που έρχονται από την ακροδεξιά, σε συνεργασία με ακροδεξιές δυνάμεις της Ευρώπης εδώ στη χώρα μας, με ακροδεξιές, τεταρτοαυγουστιανές οργανώσεις. Αυτά είναι γνωστά.
–Ο ίδιος ο Πρόεδρός τους τα λέει αυτά. Και υπάρχουν δυνάμεις ενός ισοπεδωτικού λαϊκισμού που θυμίζουν λαϊκιστικά κινήματα της Ευρώπης του μεσοπολέμου αλλά και μετά τον πόλεμο. Πχ. στη Γαλλία τη δεκαετία του ’50, υπήρχε το κίνημα του «πουζαντισμού» των μικρομεσαίων, ενός εξισωτικού και ισοπεδωτικού λαϊκισμού που αποτέλεσε τη μήτρα της γέννησης της ακροδεξιάς του Λεπέν στη Γαλλία.
Είναι γεγονός, πολιτικά θα μιλήσω, ότι η συμμετοχή στην κυβέρνηση Παπαδήμου του ΛΑΟΣ λειτούργησε ως το, θυμάστε μια ταινία βρετανική, «Το ωραίο μου πλυντήριο»;
–Λειτούργησε ως πλυντήριο για αυτές τις δυνάμεις, αλλά ακόμα και για πρακτικές πρόσφατες απίστευτου λαϊκισμού της ηγεσίας του ΛΑ.Ο.Σ., το οποίο θεωρεί ότι κάθε μέρα μπορεί να αλλάζει θέσεις και να βρίσκεται στο απυρόβλητο.
– Έχουμε εκροή από το ΠΑΣΟΚ μέσα στην κοινωνία από αυτή τη συνεργασία με το ΛΑΟΣ. Έχουμε εκροή προς τα αριστερά.
–Το βλέπω μέσα στην κοινωνία. Ενας κόσμος με δημοκρατικές ευαισθησίες, με προοδευτική αντίληψη για την πολιτική ζωή, τον βλέπω σιγά – σιγά να φεύγει. Αυτό είναι ένα πολιτικό ζήτημα για μας το οποίο πρέπει να το επισημάνουμε.
– Όλοι μας είχαμε τους προβληματισμούς, αλλά όλοι μας πιαστήκαμε εξ΄ απήνης με τις διεργασίες και τα αποτελέσματα των διαβουλεύσεων και διαπραγματεύσεων που έγιναν από τα τρία κόμματα, ερήμην της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας και ερήμην των στελεχών της.
– Μπορεί να έδωσα ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπαδήμου, θεωρώ όμως πολιτικό λάθος τη συνεργασία με το ΛΑΟΣ.
–Για τον τόπο είναι λάθος με την εξής έννοια. Ότι εθίζεται η κοινωνία στην αποενοχοποίηση των πάντων, στην πολιτική αποενοχοποίηση. Όλοι είμαστε το ίδιο, όλοι μπορεί να λέμε το ο,τιδήποτε και την ίδια στιγμή να ξεπλενόμαστε. Κανείς δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του και με όρους κοινωνίας, είμαστε όλοι ένα πολιτικό σύστημα «αγγελικά» πλασμένο. Αυτό δημιουργεί πρόβλημα αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος, στην κοινωνία.
Για την επόμενη μέρα του ΠΑΣΟΚ
-Με τον Γιώργο Παπανδρέου συζήτησα και για τις εσωτερικές ασφαλώς πολιτικές εξελίξεις, για την αποστολή της κυβέρνησης Παπαδήμου και για τις γενικότερες διεθνείς και ευρωπαϊκές εξελίξεις. Δεν θεωρώ ότι η συγκυρία επιτρέπει να μπούμε σε μια ομφαλοσκόπηση και μια εσωστρέφεια γύρω από αυτό το ζήτημα.
Δεν με ενδιαφέρουν οι ερμηνείες που έγιναν από άλλα στελέχη για το τι κατάλαβαν στις συζητήσεις τους με τον Γιώργο Παπανδρέου. Οι ερμηνείες πολλές φορές είναι η προβολή των προσωπικών επιθυμιών ή επιδιώξεων. Εγώ δεν είχα τέτοιο άγχος και συζήτησα με πολύ ειλικρίνεια και με πολύ αγωνία γι΄ αυτά τα θέματα που σας είπα.
–Τον τελευταίο μήνα ζήσαμε, πραγματικά, φαινόμενα, συμπεριφορές, και περιστατικά, που δεν σας κρύβω, ότι εμένα με συγκλόνισαν. Δεν έχω πολλά χρόνια στο πολιτικό «κουρμπέτι» για να το πω έτσι, απλά, αλλά συμπεριφορές μέσα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, ουσιαστικά, κινήθηκαν εκτός δημοκρατικής νομιμότητας.
Μέσα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, υπήρχαν φωνές που ζητούσαν από τον δημοκρατικά εκλεγμένο Πρωθυπουργό, να παραιτηθεί, προκειμένου να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης. Αυτές τις συμπεριφορές τις χαρακτηρίζω δημοκρατική εκτροπή. Ξεκάθαρα. Αυτή είναι η προσωπική πολιτική μου αξιολόγηση και έχω το δικαίωμα να την κάνω και απέναντι στους συναδέλφους μου.
Από εκεί και πέρα ο καθένας έχει την πολιτική του ηθική και έτσι θα κριθούμε όλοι μας. Υπό την προϋπόθεση ότι ο ελληνικός λαός διατηρεί ισχυρή τη μνήμη του. Να μην έχει ασθενή μνήμη.
Για τις γραπτές εγγυήσεις
– Καταρχήν, θέλω να πω ότι τον κ. Σαμαρά, όπως όλους τους αρχηγούς, το σέβομαι γιατί έχει ένα θεσμικό ρόλο στο πλαίσιο του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Από εκεί και πέρα φοβάμαι ότι ο κ. Σαμαράς θα αποδειχθεί μια τραγική πολιτική προσωπικότητα, γιατί αυτοεγκλωβίστηκε πολιτικά και στρατηγικά.
Θεώρησε, πριν δύο χρόνια, ότι ο εύκολος δρόμος της αντιμνημονιακής ρητορικής θα προσέδιδε θετικά αποτελέσματα για το κόμμα του ενόψει των επόμενων εκλογών. Είδε προφανώς το δημοσκοπικό «τυρί», δεν είδε όμως τη «φάκα» και τώρα είναι στη «φάκα» ο κ. Σαμαράς. Το λέω πολύ απλά, ενδεχομένως απλοϊκά. Εχει ένα τεράστιο στρατηγικό πρόβλημα ο κ. Σαμαράς. Και δεν μπορεί να βάλει σε περιπέτεια τη χώρα σε αυτή την κρίσιμη περίοδο.
– Η έγγραφη εγγύηση δεν είναι ένα καπρίτσιο ή πολύ περισσότερο μια αντίληψη υποταγής που εκφράζουν σήμερα οι Ευρωπαίοι. Είναι απόφαση των θεσμικών οργάνων της ευρωζώνης, του EUROGROUP συγκεκριμένα λίγο πριν τη Σύνοδο Κορυφής της 27ης Οκτωβρίου. Και όταν ο κ. Σαμαράς αποδέχεται τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής και δεσμεύεται για την υλοποίησή τους, ουσιαστικά δεσμεύεται στην υλοποίηση και της απόφασης του EUROGROUP, τα αποτελέσματα του οποίου ενσωματώθηκαν στα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής της 27ης Οκτωβρίου.
Άρα λοιπόν νομίζω ότι είναι ένα παίγνιο εσωτερικής κατανάλωσης με «κοντά ποδάρια» του κ. Σαμαρά και θα το δούμε σύντομα.
Ρε mi.fi. μπορουμε να μην ξανακανουμε αναρτηση για μπεγλιτη? με το που τον βλεπω θελω να κλεισω την σελιδα. τοσο αποστροφη εχω …
Xαχαχα,δοκιμάζω τις αντοχές σου(σας)…
s-spinos:
γειά σου ρε Παναή, όλα καλά τα κατάφερες!!!
ΠΑΣΟΚ+ΝΔ=ΛΑΟΣ στην εξουσία!!!…. αχουχχχουχουχαχουου..
κατά τα άλλα το ΠαΣοΚ δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά….
ρε ούστ μην ξεράσουμε.
και τελικά ο Αντωνάκης την έδωσε την υπογραφούλα του…
ας έκανε και αλλιώς!!!
ρεε από τους υπάρχοντες πολιτικούς μας, νοιάζεται κανένας τους για το λαό;;;;;;;;;;;;;
ή μόνο για τους τραπεζίτες και τους τοκογλύφους;;;;
Άϊ σιχτίρι αχρείοι.