Οι αιτήσεις για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος από αιολικά πάρκα ξεπερνούν έως και δύο φορές την προβλεπόμενη εγκατεστημένη ισχύ για το 2020…
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Ισοτιμία, το μεγάλο ενδιαφέρον των επενδυτών για τα αιολικά πάρκα δικαιολογείται από το σύστημα εγγυημένων τιμών πώλησης της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας (feed in tariff), αλλά και από τη δυνατότητα να λάβουν επιδότηση έως 30% του συνολικού κόστους της επένδυσης.
Στόχος είναι τα αιολικά πάρκα έως το 2020 να φτάσουν τουλάχιστον τα 7.500 MW (μεγαβάτ).
Όπως επισημαίνει ο Παναγιώτης Παπασταματίου, διευθυντής της ΕΛΕΤΑΕΝ (Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας), με βάση τις μελέτες που έχουν εκπονηθεί, το εθνικό σύστημα μπορεί με ασφάλεια να απορροφήσει 8.500 MW αιολικών πάρκων.
Επιπλέον, ο κ. Παπασταματίου διευκρινίζει ότι: «Σε πολλές περιοχές της χώρας το δίκτυο είναι ήδη κορεσμένο και απαιτούνται σημαντικές επεκτάσεις, οι περισσότερες από τις οποίες έχουν ενταχθεί στον προγραμματισμό του διαχειριστή. Ειδικά για τα μεγάλα έργα που σχεδιάζονται σε διάφορες περιοχές της χώρας, τα αναγκαία δίκτυα θα χρηματοδοτηθούν από τα ίδια τα αιολικά πάρκα που θα τα αξιοποιήσουν».
Στον ορίζοντα για το 2030 και το 2050 η διείσδυση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ειδικότερα της αιολικής, θα αυξάνεται.
Ένα σχέδιο για διείσδυση των ΑΠΕ κοντά στο 100% για το 2050 είναι επιστημονικά ρεαλιστικό και τεχνικά εφικτό, προσθέτει ο διευθυντής της ΕΛΕΤΑΕΝ διευκρινίζοντας ωστόσο ότι απαιτούνται υποδομές, δίκτυα και διασυνδέσεις, συστήματα αποθήκευσης ενέργειας και ανάπτυξη ηλεκτροκίνησης.
Σε ό,τι αφορά στις επιδοτήσεις, υφίσταται η θεωρητική δυνατότητα, τα αιολικά να λάβουν επιδότηση έως 30% του συνολικού κόστους της επένδυσης.
Όπως υποστηρίζει ο κ. Παπασταματίου, «η πολιτική προώθησης των ΑΠΕ και ειδικά της αιολικής ενέργειας μειώνει το κόστος του ρεύματος και στηρίζει τον καταναλωτή και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Στην περίπτωση της αιολικής ενέργειας, το φτηνότερο ρεύμα παράγεται από τα χερσαία αιολικά πάρκα στο διασυνδεμένο σύστημα. Ακολουθούν τα νησιωτικά αιολικά, τα χερσαία σε θέσεις με χαμηλό αιολικό δυναμικό και, τέλος, τα θαλάσσια».
Σημειώνεται ότι από το Σεπτέμβριο του 2011 το 95% του κόστους για την κατασκευή ενός αιολικού πάρκου προέρχεται από διαρθρωτικά και ευρωπαϊκά ταμεία και το 5% από το κράτος».
Πηγή: econews.gr
Πολυς λογος τωρα τελευταια δεν μπορω να φανταστω οτι θα βγαινω το πρωι στο παραθυρο μου και θα βλεπω στα γερανια ανεμογενητριες.
Αν εχει περασει απο το μυαλο καποιου να το βγαλει.
((ΠΗΓΑΣΟΣ))
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΤΟ ΘΕΜΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΛΕΝΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΚΛΗΘΕΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΩΝ ΑΙΟΛΙΚΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΟΙ ΑΙΟΛΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΛΛΑ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΝΑ ΤΙΣ ΥΛΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Η ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΕΧΕΙ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΕΙ ΑΝΑΛΟΓΑ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ – ΠΕΡΙΟΧΕΣ NATURA, ΑΝΑΔΑΣΩΤΕΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ, ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΕΝΕΣ ΩΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΚΑΛΛΟΥΣ, ΕΥΑΙΣΘΗΤΑ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΑ, ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ ΦΥΣΙΚΗΣ ΖΩΗΣ κλπ
ΤΑ ΓΕΡΑΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, ΟΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΑΔΕΙΕΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΛΑΤΟΔΑΣΟΣ.
http://geraniasos.blogspot.com/