Μust see before you die Μπιτς!!!! EXTRA LARGE

Αφιερωμένο!!!! με αφορμή έναν/μία ανώνυμο/η που μού ‘δωσε χτες φλασιά με ένα εξαιρετικά βιτριολικό σχόλιο… Για να καταλάβουν μερικοί ότι τα κινηματογραφικά στυλ και είδη, είναι απλά ταμπέλες που βάζουν στις ταινίες οι εταιρείες παραγωγής, απλά για να τις προωθήσουν και τίποτα παραπάνω…

Ένας πραγματικός φαν των φιλμς, δεν διαχωρίζει τις ταινίες με βάση το είδος, την αισθητική, το στυλ, ή τη χώρα προέλευσης, αλλά με βάση, το αν είναι καλές ή κακές. Σύμφωνα πάντα με την κριτική του σκέψη. Εάν διαθέτει…

Πάντως δεν τη βαστάω τόση κακία εδώ μέσα… με προειδοποίησαν οι admins… “θα σε τρολάρουνε αρκετοί” με είπανε… που νά ‘ξερα…

*ΘΑ ΣΕ ΚΑΝΩ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ* Ο Αντώνης Τσιλιβίκης (Θανάσης Βέγγος) είναι ένας εργολάβος οικοδομών. Είναι τόσο φιλάργυρος, που προσπαθεί με κάθε τρόπο να εξοικονομήσει χρήματα παντού και πάντα. Έτσι, παρόλο που είναι αρκετά ευκατάστατος, προτιμά να ζει με τη σύζυγό του Ελένη (Νίκη Λινάρδου) σε ένα παλιό και ετοιμόρροπο σπίτι, παρά να μετακομίσει σε μία σύγχρονη κατοικία που ο ίδιος κατασκευάζει. Εξάλλου, πληρώνει τους εργάτες του πάντα μετά από εξαντλητικά παζάρια και δε διστάζει να πουλήσει ακόμα και το αυτοκίνητο της γυναίκας του… Απολαυστική κωμωδία για γέλιο μέχρι δακρύων, με τον αείμνηστο Θανάση Βέγγο στα ντουζένια του.

*BRAINDEAD* Στη Νέα Ζηλανδία, σε μια μικρή πόλη όπου ο Lionel (Timothy Balme), ένας νεαρός υπερπροστατευόμενος από τη μητέρα του, προσπαθεί να τραβήξει το ενδιαφέρον της Paquita (Diana Penalver) με την οποία είναι ερωτευμένος. Η Paquita πιστεύει στις προλήψεις και προσπαθεί να δει στα χαρτιά το ερωτικό της μέλλον… αλλά για σταθείτε. Το Braindead δεν είναι μια ρομαντική ταινία. Η Paquita και ο Lionel επισκέπτονται το ζωολογικό κήπο μαζί με την μητέρα του, η οποία τρέμει στην ιδέα να χάσει το γιο της από ‘αυτήν’ και προσπαθεί να τους διαλύσει. Ένας αρουραίος-μαιμού όμως δαγκώνει τη μαμά μέσα από το κλουβί του και μέσα σε λίγες μέρες παράξενες αλλαγές παρατηρούνται στη μητέρα: από απώλεια του δέρματος (και των αυτιών, σε μια από τις πιο αστείες και συνάμα πιο αηδιαστικές σκηνές της ταινίας) μέχρι μεγάλη όρεξη για φαγητό... τι είδους φαγητό όμως;

*ΔΕΙΠΝΟ ΗΛΙΘΙΩΝ* Ο Pierre Brochant είναι επιτυχημένος εκδότης και γοητευτικός άνδρας. Έχει μια πανέμορφη γυναίκα και συμμετέχει κάθε Τετάρτη βράδυ σ’ένα παράξενο δείπνο: κάποιοι φίλοι, καλούν κάποιους άλλους “ηλίθιους” και διασκεδάζουν σε βάρος τους. Μια Τετάρτη όμως, λόγω προβλήματος στη μέση, ο Pierre δυσκολεύεται να πάει στο γεύμα. Ο ηλίθιός του καταφτάνει στο σπίτι για να γνωριστούν, και τον βάζει σε μία περιπέτεια χωρίς προηγούμενο… Κω – μω- δι- άρα!!!!

*Ο ΔΡΑΚΟΣ*  Το διαμάντι του Νίκου Κούνδουρου. Αν και με βάση τις τελευταίες φασιστο/χρυσαυγιτο/ρατσιστικές του δηλώσεις εξαιτίας του περιστατικού που βίωσε, πλέον τον ψιλο – απεχθάνομαι (γιατί δίνει το κακό παράδειγμα κι η γνώμη του για κάποιους μετράει και παραδειγματίζονται και μπορεί να επηρεαστούν και να σκεφτούν αναλόγως, ειδικά τα νέα παιδιά) δεν μπορώ να μην του αναγνωρίσω το γεγονός ότι είναι απίστευτα καλός και πρωτοποριακός σκηνοθέτης. Αυτή η ταινία είναι απλά αριστουργηματική. Από που να ξεκινήσω και που να τελειώσω… από την “μίζερη” και συγκινητική ερμηνεία του Ντίνου Ηλιόπουλου, την “τσακίζει κόκαλα και σκίζει καρδιές” μουσική του μεγάλου Μάνου Χατζιδάκι, το σκηνοθετικό point of view του Κούνδουρου, ή την όλη Φιλμ Νουάρ, goth ατμόσφαιρα που ξεχειλίζει από την ταινία; Μια πρόταση μόνο: Must see before you die Μπιτς!!!!  Ένας ασήμαντος τραπεζικός υπάλληλος ετοιμάζεται να περάσει μόνος τις διακοπές της Πρωτοχρονιάς όταν τρομοκρατημένος συνειδητοποιεί ότι μοιάζει μ’ έναν κακοποιό που οι εφημερίδες αποκαλούν «Ο Δράκος». Λόγω της παρεξήγησης, η αστυνομία τον καταδιώκει και αυτός βρίσκει καταφύγιο σ’ ένα καμπαρέ. Μες στη διφορούμενη γοητεία της νύχτας, μία συμμορία του υποκόσμου τον αντιμετωπίζει ως τον γνήσιο Δράκο και μία χορεύτρια του καμπαρέ τον πλησιάζει...

*THE MACHINIST* Ο Trevor έχει σχεδόν ένα χρόνο να κοιμηθεί. Η ζωή του δεν είναι τίποτα περισσότερο από τη δουλειά του στο εργοστάσιο και περιστασιακές επαφές με μια πόρνη. Στη ζωή του όμως υπάρχει και μια σερβιτόρα που απαλύνει την μοναξιά του. Έχοντας ένα χρόνο να κοιμηθεί βασανίζεται από ψευδαισθήσεις και χάνει τον έλεγχο των σκέψεων και των πράξεών του. Όταν εμφανίζεται ο Ivan, ένας καινούργιος συνάδελφος, ο Trevor αισθάνεται ένα κακό προαίσθημα. Λίγες μέρες αργότερα ο Trevor εμπλέκεται σε ένα εργατικό ατύχημα και αρχίζει να υποψιάζεται ότι κάποιος προσπαθεί να τον παγιδεύσει… 

*Η ΚΑΛΠΙΚΗ ΛΙΡΑ* Η υπόθεση, αφορά μία λίρα κάλπικη η οποία δημιουργήθηκε από το πρωταγωνιστή της πρώτης από τις 4 ιστορίες δηλαδή τον Βασίλη Λογοθετίδη, που όμως δεν καταφέρνει να προσφέρει στους κατόχους της εκείνα που ονειρεύονται δηλαδή τα πλούτη. Η ταινία αποτελεί παράδειγμα σπονδυλωτής άρθρωσης που αφορά 4 ιδιαίτερες μικρές ιστορίες με κοινό στοιχείο μια κάλπικη λίρα που μεταφέρεται από την μία ιστορία στην άλλη. Ξεχωρίζουν οι ιστορίες με την κοκότα της Βρανά και τον αόμματο του Φωτόπουλου, αλλά και το φουλ ερωτευμένο και τόσο πεινασμένο ζευγάρι των Χορν-Λαμπέτη, με τα επαναλαμβανόμενα «σ’ αγαπώ» και την κλασική ατάκα για το μοντέλο και τον πίνακα που δεν είναι προς πώληση (η σκηνή είναι όλα τα λεφτά). Μέσα παίζει σχεδόν όλη η αφρόκρεμα του παλιού ελληνικού κιν/φου. Λογοθετίδης, Μακρής, Χόρν, Λαμπέτη, Φωτόπουλος, Βρανά και άλλοι πολλοί, που για να τους αναφέρω θέλω και δεύτερη ανάρτηση…

*THE GODFATHER TRILOGY* Ίσως οι μοναδικές ταινίες, που δείχνουν ολοκληρωμένα και με τρομερή λεπτομέρεια, τη γέννηση και τον τρόπο επέκτασης της αυτοκρατορίας των μαφιόζικων συμμοριών σε Αμερική και Ιταλία, από τα τέλη της δεκαετίας του 40′ και μετά… Η ιστορία μίας οικογένειας, μίας ιταλοαμερικανικής φαμίλιας, η οποία δεσπόζει ανάμεσα στους ηγέτες του οργανωμένου εγκλήματος που καταδυναστεύουν την μεταπολεμική Αμερική, οι σκοτεινές προθέσεις των μελών της, η ευθύνη του καθενός απέναντι στα υπόλοιπα πιο αδύναμα μέλη της, η απόλυτη ανάγκη για την εξασφάλιση του σεβασμού, η κληρονομιά ενός θρυλικού πατέρα-αφέντη, ο ακήρυκτος πόλεμος μεταξύ αυτών που διαχειρίζονταν το βρώμικο χρήμα… Όλα αυτά αποδοσμένα με δυνατές, σχεδόν πρωτόγνωρα σκληρές, ερμηνείες υπό το πρίσμα μία συμπαγούς σκηνοθεσίας και με την εκφραστική ικανότητα μίας εκπληκτικά σκοτεινής φωτογραφίας…

Εντάξει; έδεσε τώρα ανώνυμε/η; σε κάλυψα; ή θες και sequel; αν και δεν μ’ αρέσουνε τα sequel… γα!@#%&)νε τα original! Tρολολολολοοοοοοολ   : D : D : D : D