Τρίτη, 19 Μαρτίου, 2024

Βενιζέλος: Δεν υπάρχει σενάριο μετεκλογικής συνεργασίας

- Advertisement -

Φίλες και φίλοι, της Β’ Πειραιά, χαίρομαι γιατί τώρα που μπαίνουμε στο τελευταίο δυνατό τριήμερο της προεκλογικής περιόδου, βρισκόμαστε μαζί εδώ στις γειτονιές του Πειραιά, τη Β’ Πειραιά. Χαίρομαι γιατί βλέπω εδώ όλες τις γενιές, με πρωτοπόρα τη νεολαία μας…

Χαίρομαι γιατί βλέπω εδώ την πραγματική ψυχή του ΠΑΣΟΚ, της δημοκρατικής, προοδευτικής παράταξης που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Φίλες και φίλοι, πηγαίνουμε προς τις εκλογές της Κυριακής μέσα στο σκηνικό μιας τεχνητής πόλωσης που οδηγεί σε πολιτικό αδιέξοδο. Αν συνεχιστεί η κατάσταση αυτή, αυτός ο δήθεν δικομματισμός που είναι μια καρικατούρα του παλαιού δικομματισμού της μεταπολίτευσης, είναι δυστυχώς βέβαιο ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να έχει βιώσιμη κυβέρνηση την Δευτέρα στις 18 Ιουνίου.

Είναι απόλυτη ανάγκη για τη χώρα, προκειμένου να σωθεί το μέλλον μιας γενιάς, προκειμένου οι πιο φτωχοί, οι αδύνατοι, η μεσαία τάξη να έχει προοπτική και ελπίδα να ξεπεράσουμε την τεχνητή πόλωση, το εμπόριο ψευδαισθήσεων και να δούμε τι πράγματι μπορεί να γίνει.

Κι αυτό που μπορεί να γίνει είναι μόνο αυτό που υπεύθυνα, προοδευτικά, ρεαλιστικά προτείνει το ΠΑΣΟΚ. Μια κυβέρνηση εθνικής συνευθύνης που θα συσπειρώνει όλες τις εθνικές δυνάμεις που δηλώνουν ότι πιστεύουν στην ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Και θέλουν, όπως λένε, να τιμήσουν τη σαφή εντολή του ελληνικού λαού. Εσείς οι Ελληνίδες και οι Έλληνες μας έχετε πει με πολλούς τρόπους ότι θέλετε τρία βασικά πράγματα:

Πρώτον, τη χώρα να είναι σταθερά μέσα στο ευρώ.

Δεύτερον, να αλλάξουν οι δυσμενείς όροι της δανειακής σύμβασης που τροφοδοτούν την ύφεση και την ανεργία, χωρίς όμως να θιγεί το θετικό περιεχόμενο της προσπάθειας που έγινε. Χωρίς να θιγούν οι θυσίες των Ελλήνων πολιτών, χάρη στις οποίες τώρα έχουμε τη δυνατότητα να διαπραγματευόμαστε από μια πιο ισχυρή θέση μέσα σε μια Ευρώπη που μπορεί να αλλάξει. Που οι εκλογές στη Γαλλία έδειξαν ότι υπάρχει περιθώριο να αλλάξει με την καθοδήγηση των Ευρωπαίων σοσιαλιστών.

Και τρίτον, οι Έλληνες πολίτες μας δηλώνουν με πολλούς τρόπους ότι θέλουν συνεργασία Γιατί κανείς δεν μπορεί μόνος. Γιατί πέρασε η εποχή των μονοκομματικών πλειοψηφιών και των αυτοδύναμων κυβερνήσεων.

Δυστυχώς, μετά τις 6 Μαϊου, οι προσπάθειές μας για το σχηματισμό κυβέρνησης δεν καρποφόρησαν. Και δεν καρποφόρησαν γιατί κάποιοι, όπως η Ν.Δ., είχαν μείνει κολλημένοι στην παλαιά αντίληψη της κομματικής αυτοδυναμίας και της πρωθυπουργίας του κ. Σαμαρά, που έχει γίνει μακρινό και άπιαστο όνειρο.

Κάποιοι άλλοι δεν θέλησαν να δοκιμάσουν στην πράξη τις εύκολες προεκλογικές  υποσχέσεις. Γιατί είναι άλλο πράγμα τα προεκλογικά λόγια και άλλο πράγμα η κυβερνητική πράξη που είναι δύσκολη και επικίνδυνη. Και κάποιοι άλλοι, όπως οι φίλοι μας της Δημοκρατικής Αριστεράς, δεν θέλησαν να αρπάξουν την ευκαιρία να σχηματίσουμε μια κυβέρνηση με προοδευτικό πρόσημο. Μια κυβέρνηση που θα μπορούσε να έχει και πρωθυπουργό από το χώρο της υπεύθυνης κεντροαριστεράς.

Τώρα όμως αφού ακούσαμε και τις τελευταίες συνεντεύξεις του κ. Σαμαρά και του κ. Τσίπρα, η κατάσταση διαμορφώνεται με τρόπο εξαιρετικά επικίνδυνο, όπως είπα, για την πατρίδα μας. Δεν υπάρχει σενάριο μετεκλογικής συνεργασίας που να μπορεί να αφήσει κάποια υπαρκτή, ισχυρή πολιτική δύναμη έξω από τις ευθύνες. Κανείς δεν μπορεί και κανείς δεν δικαιούται να πάει να κρυφτεί στην ασφάλεια της αντιπολίτευσης, αφήνοντας σε κάποιους άλλους να βγάλουν τα δύσκολα και καυτά κάστανα από τη φωτιά.

Το ΠΑΣΟΚ το έκανε αυτό στην πρώτη περίοδο. Το έκανε, πιστεύοντας ότι υπηρετεί το εθνικό συμφέρον. Το έκανε με διάθεση πολιτικής και εθνικής αυτοθυσίας και το πληρώσαμε πάρα πολύ ακριβά. Με μια συντριπτική ήττα, με την αποκοπή ενός μεγάλου μέρους της κοινωνικής μας βάσης, των δικών μας ανθρώπων που είναι σάρκα από τη σάρκα του ΠΑΣΟΚ και της δημοκρατικής παράταξης.

Αυτό είναι ένα ωραίο κάλεσμα στους δικούς μας ανθρώπους να γυρίσουν στο σπίτι τους, να γυρίσουν στο ΠΑΣΟΚ. Τους περιμένουμε. Τους θέλουμε. Τους θέλουμε πάντα μαζί μας. Θέλουμε να μας ακούσουν, να μας κρίνουν, να μας στηρίξουν και πάλι. Αλλά δεν θέλουμε εκείνους τους καιροσκόπους που οδήγησαν το ΠΑΣΟΚ σε προεκλογικά λάθη το 2009, αφού οικοδόμησαν επί 10ετίες μια πολιτική στον κρατισμό και στο συντεχνιασμό, αλλάζουν τώρα καιροσκοπικά στέκι αναζητώντας άλλους τρόπους για να συνεχίσουν τις ίδιες καταδικασμένες πρακτικές. Αυτά τα βαρίδια ας μείνουν στη νέα τους στέγη.  Οι αγνοί αγωνιστές, οι απλοί πολίτες, οι δικοί μας άνθρωποι είναι αυτοί που πρέπει να μας ακούσουν και να έρθουν μαζί μας.

Φίλες και φίλοι της Β’ Πειραιά, φίλες και φίλοι της Δυτικής Αθήνας και όλης της Ελλάδας, το ΠΑΣΟΚ ζητάει από τους Έλληνες πολίτες να σκεφτούν απλά και υπεύθυνα. Να σκεφτούν ότι δεν μπορεί να σχηματιστεί μια κυβέρνηση στην οποία να μην είναι μέσα όλοι εκείνοι που πρέπει. Να αγωνιστούν μαζί μας, να δεσμευτούν μαζί μας, να υπογράψουν μαζί μας για την αναθεώρηση των όρων της δανειακής σύμβασης και για τη χάραξη μιας νέας προοπτικής για την Ελλάδα.

Το ΠΑΣΟΚ δεν θα σηκώσει βάρη που δεν του ανήκουν, αλλά θα επιτελέσει το εθνικό του καθήκον. Και για να επιτελέσει το εθνικό του καθήκον, να δώσει στη χώρα κυβέρνηση, προοπτική, σχέδιο, υπάρχει μια και μόνη λύση. Εσείς, ο λαός, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες να το κάνετε ισχυρό, να του δώσετε ψήφο την Κυριακή, να του δώσετε μια δυνατή, δυναμική παρουσία στη Βουλή που θα προκύψει.

Ο λαός στον οποίο απευθυνόμαστε τώρα προεκλογικά, είναι αυτός που διαμορφώνει το μετεκλογικό σκηνικό. Ο ελληνικός λαός είναι αυτός που πρέπει και μπορεί να επιβάλει την κυβέρνηση εθνικής συνευθύνης, ψηφίζοντας όπως πρέπει να ψηφίσει: διορατικά και υπεύθυνα, ώστε να μην υπάρχουν πρώιμες αλαζονείες. Nα μην υπάρχουν κομματικοί μικρομεγαλισμοί. Δεν κυβερνιέται ο τόπος ούτε από τη Ν.Δ., ούτε από το ΣΥΡΙΖΑ. Δεν πρόκειται να προκύψει φυσικά καμία αυτοδύναμη κυβέρνηση, ούτε κορμός με μια από τις δυο αυτές δυνάμεις, χωρίς τη συμμετοχή όλων των δυνάμεων που πρέπει να μοιραστούμε το βάρος της διαχείρισης της κρίσης.

Υπάρχει λοιπόν η πραγματικότητα, μια διαίρεση που πρέπει να σπάσουμε. Τη διαίρεση ανάμεσα στον υπεύθυνο πολιτικό λόγο και τη δημαγωγία, το λαϊκισμό, την ψευδαίσθηση, το προεκλογικό ψέμα.

Φίλες και φίλοι, μαζί θα είμαστε στη νέα εποχή. Δεν μας χωρίζει τίποτα, γιατί ξέρουμε να δίνουμε αγώνες και υπό δύσκολες συνθήκες. Ξέρουμε να επιτελούμε το καθήκον μας και για τον τόπο και για τη δημοκρατική παράταξη.

Φίλες και φίλοι, δώσαμε τους προηγούμενους μήνες μια σκληρή μάχη στην πρώτη φάση της διαπραγμάτευσης προκειμένου να πετύχουμε αυτά που σήμερα έχουμε πετύχει. Kαι είναι ένα κεκτημένο για την Ελλάδα.

Διαπραγματευθήκαμε σκληρά έχοντας απέναντί μας μια συντηρητική, μια Δεξιά Ευρώπη, μια νεοφιλελεύθερη Ευρώπη. Διαπραγματευθήκαμε σκληρά έχοντας ένα υπονομευμένο εσωτερικό μέτωπο, με τον κ. Σαμαρά και τη Νέα Δημοκρατία να είναι μέσα έξω, αντιπολιτευόμενη-συμπολίτευση και συμπολιτευόμενη-αντιπολίτευση. Με το ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και άλλες δυνάμεις στους δρόμους να ασκούν τη δική τους κοινωνική, όπως τη λένε, αντιπολίτευση.

Δεν είχαμε ούτε την εσωτερική δύναμη, ούτε την εξωτερική αξιοπιστία που θα θέλαμε. Παρ’ όλα αυτά καταφέραμε να φέρουμε στη χώρα τα κονδύλια που είναι αναγκαία για τη μείωση του χρέους, για ν’ απαλλαγούν οι Έλληνες από ένα τεράστιο βάρος 110 δις ευρώ, 50 ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ.

Μειώσαμε τα επιτόκια που πληρώνει ο Έλληνας πολίτης κάθε χρόνο. Βγάλαμε από ταις πλάτες των Ελλήνων 7,5 δισεκατομμύρια ευρώ τόκους το χρόνο, 3,5 μονάδες του ΑΕΠ. Η Ελλάδα πληρώνει τώρα επιτόκιο 2% για το δανεισμό της όταν η Ισπανία πλήρωσε χθες  6,8%.

Φέραμε στην Ελλάδα τα κονδύλια που είναι αναγκαία για τη στήριξη όχι των τραπεζιτών αλλά των καταθέσεων των Ελλήνων  πολιτών, του δικού σας ιδρώτα, της δικής σας αποταμίευσης.

Και βέβαια, ξέρουμε πάρα πολύ καλά τι είναι αυτό που ενώ το ζητούσαμε. Tο διεκδικούσαμε. Tο απαιτούσαμε. Δεν μπορέσαμε να το πετύχουμε στη διαπραγμάτευση, γιατί μας είχε οδηγήσει η Νέα Δημοκρατία  σε μια πρόωρη εκλογική αναμέτρηση, σε μια μακρά προεκλογική περίοδο.

Γιατί έχουμε αξιοπιστία, γιατί όλοι ακούν με προσοχή αυτά που λέμε στο εξωτερικό. Γιατί είχα την ευκαιρία να τα πω όλα αυτά στον Πρόεδρο Ολάντ και  το Μάριο Μόντι. Γιατί μας ακούν οι Ευρωπαίοι σοσιαλιστές. Γιατί ξέρουν τον αγώνα μας. Γιατί ξέρουν τι είναι αυτά που λέγαμε στην πρώτη φάση της διαπραγμάτευσης, τι είναι αυτά που ζητούσαμε.

Τους εξηγούσαμε τι πρέπει να γίνει για την ανάπτυξη και τι δεν πρέπει να γίνει, γιατί φέρνει ύφεση. Δε μας καταλάβαιναν. Δε συμφωνούσαν μαζί μας. Γιατί η διαφωνία μας ποια είναι φίλες και φίλοι με τους Ευρωπαίους; Τι έχουμε να μοιράσουμε;

Έχουν στο μυαλό τους ένα συγκεκριμένο Δεξιό, νεοφιλελεύθερο μοντέλο για το πώς μπορεί μια χώρα ν’ αναπτυχθεί και να γίνει ανταγωνιστική. Θέλουν να επιβάλλουν στην Ελλάδα αυτό που εφαρμόστηκε στη Γερμανία, στην Ολλανδία, στη Φιλανδία, στην Αυστρία. Δε μας καταλάβαιναν όταν τους λέγαμε ότι εδώ, στη Νότια Ευρώπη, με παραοικονομία, με φοροδιαφυγή, με υψηλή κατανάλωση, με μεγάλο δανεισμό, χωρίς βιομηχανική υποδομή, πρέπει να εφαρμοστεί μια άλλη πολιτική.

Γι’ αυτό προτείνουμε -επειδή το πιστεύουμε και επειδή το ξέρουμε- την παράταση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής για 3 χρόνια, ώστε όλα να γίνουν πιο φιλικά, πιο ήπια για τον πολίτη, πιο φιλικά για την ανάπτυξη. Κανείς δεν έχει να πει τίποτα συγκεκριμένο. Κανείς δεν έχει τίποτα ν’ αντιπροτείνει στους Έλληνες πολίτες για το μέλλον τους.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου, που ζει πραγματικά στη συλλογική συνείδηση της παράταξης, είμαι βέβαιος ότι σήμερα εδώ, σε αυτή την πλατεία, τα ίδια λόγια θα έλεγε. Θα ζητούσε μια διακυβέρνηση εθνικής συνευθύνης, όπως ζήτησε οικουμενική κυβέρνηση το 1990, παρότι ήταν το θύμα της συνομωσίας του βρώμικου ’89 που δεν το έχει ξεχάσει η παράταξη και η χώρα. Που το πλήρωσε και αυτό πολύ ακριβά.

Κανείς Έλληνας, καμιά Ελληνίδα δε μπορεί να πει ότι δεν άκουσε την πρότασή μας ‘Οτι δεν εξηγήσαμε με όποιον τρόπο μπορούσαμε τους κινδύνους αλλά και τις δυνατότητες που υπάρχουν. Η διακυβέρνηση εθνικής συνευθύνης μπορεί και πρέπει να επιβληθεί λοιπόν από τον ίδιο τον Έλληνα πολίτη την Κυριακή στην κάλπη.

Με τη δύναμη του ΠΑΣΟΚ, με μοχλό, με εγγυητή και καταλύτη το ΠΑΣΟΚ. Αλλιώς, τι νομίζουν ορισμένοι; Ότι θα πετύχουμε αυτό που μπορούμε και αυτό που δικαιούμαστε για τον ελληνικό λαό και για την Ελλάδα. Δηλαδή μια αναθεώρηση της σύμβασης, με τρόπο φιλικό για τον πολίτη, αλλά με την Ελλάδα μέσα στο ευρώ, με όλο το κεκτημένο που έχουμε διαμορφώσει. Θα το πετύχουμε χωρίς τις δεσμεύσεις και χωρίς τις υπογραφές των άλλων πολιτικών δυνάμεων;

Πιστεύει κανείς ότι τώρα μπορεί ν’ αποφύγει να βάλει την υπογραφή του και να κρυφτεί πίσω από τις δικές μας υπογραφές; Ναι, είμαστε υπερήφανοι για τις υπογραφές που βάλαμε για να φέρουμε αυτά που φέραμε στη χώρα. Ναι, υπογράψαμε κάτω από την υπογραφή του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που έβαλε τη χώρα στην ΕΟΚ. Κάτω από την υπογραφή του Ανδρέα Παπανδρέου που έφερε τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα. Κάτω από την υπογραφή του Κώστα Σημίτη που έβαλε τη χώρα στην ΟΝΕ. Και κάτω από τις υπογραφές του Καποδίστρια, του Τρικούπη, του Ελευθερίου Βενιζέλου.

Εδώ, η προσφυγιά της Β’ Πειραιά, όχι οι νέες γενιές, οι παλαιότεροι, αυτοί που ήρθαν από την Ιωνία, πρέπει να θυμούνται τι έγινε στις εκλογές του 1920 όταν η Δεξιά έριξε τον Ελευθέριο Βενιζέλο στο όνομα της επιστροφής των παιδιών μας από τη Μικρά Ασία. Αλλά αντί γι’ αυτό πήγαμε στο βάθος της Ανατολίας, στη Μικρασιατική Καταστροφή, στην προσφυγιά.

Και βεβαίως, δεν ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος και η Δημοκρατική Παράταξη που πλήρωσε και αυτά τα μεγάλα πολιτικά και ιστορικά λάθη. Να θυμόμαστε την ιστορία. Γιατί όταν την ξεχνάμε, η ιστορία μας εκδικείται. Και λαοί χωρίς μνήμη, έθνη χωρίς μνήμη, είναι καταδικασμένα να ζήσουν την επανάληψη της ιστορίας. Και καλό είναι να τη ζήσουν ως φάρσα, αλίμονο αν τη ζήσουμε ως τραγωδία.

Φίλες και φίλοι, εδώ στη Β΄ Πειραιά, στη Δυτική Αθήνα, σε όλη την Ελλάδα, δυο είναι τα μεγάλα προβλήματα: Ανεργία και υπερχρέωση των νοικοκυριών, δυσβάσταχτα δάνεια στις Τράπεζες. Και αναρωτιέμαι: Όλες αυτές τις εβδομάδες, ποιος μιλάει για τον άνεργο; Ποιος μιλάει για το υπερχρεωμένο νοικοκυριό;

Εμείς μιλάμε. Και μιλάμε κοιτώντας στα μάτια τον άνεργο. Το νέο άνεργο αλλά και τον μεγαλύτερης ηλικίας, το μισθωτό που αγωνιά μην κλείσει η επιχείρηση και χάσει τη δουλειά του. Τι του λένε: Του λένε ότι«μπορούμε να αυξήσουμε τα επιδόματα». Ναι, κι εμείς θέλουμε ν’ αυξήσουμε τα επιδόματα κι εμείς λέμε, υγειονομική περίθαλψη χωρίς προαπαιτούμενα για ένσημα και χρόνο ασφάλισης της ανεργίας.

Αλλά αυτό είναι το ζήτημα; Να αφήσεις τον άνεργο στην ανεργία του με μια μικρή υποστήριξη; Το ζήτημα είναι να υπάρξει ανάπτυξη. Να υπάρξουν επενδύσεις, δουλειές, ευκαιρίες, προοπτική. Και ένας μόνος τρόπος υπάρχει να κινηθεί η οικονομία: Χρήμα στην αγορά, ρευστότητα. Τράπεζες υπό τον έλεγχο του κράτους, που μπορούν να δώσουν χρήμα στις επιχειρήσεις. Μόνο η εφαρμογή της δανειακής σύμβασης μας επιτρέπει να δώσουμε λύση στην αγωνία του ανέργου, με επενδύσεις, με μεγάλα έργα. Μόνο έτσι μπορούμε να πληρώσουμε το ΦΠΑ, που χρωστάει το κράτος, τις οφειλές στις επιχειρήσεις. Μόνο έτσι μπορούν να αλλάξουν τα επίπεδα της ρευστότητας που κυκλοφορούν στην ελληνική οικονομία.

Και για τα νοικοκυριά, για τα δάνεια εμείς έχουμε πάρει πολύ συγκεκριμένα μέτρα που ισχύουν ήδη ως νόμος του κράτους για τους δημοσίους υπαλλήλους και το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Και έχουμε δεσμευτεί ότι οι τράπεζες που τώρα έρχονται στον έλεγχο του κράτους θα διευθετήσουν τα δάνεια ώστε κανείς να μην πληρώνει δόση πάνω από το 30% του μηνιαίου εισοδήματος. Και αν δεν έχει για ένα χρονικό διάστημα δεν θα πληρώνει κεφάλαιο, μόνο τόκους. Εάν δεν έχει και για τόκους, ούτε τόκους, που θα κεφαλαιοποιηθούν στο τέλος της δανειακής περιόδου. Παράταση για 50 χρόνια στην εξόφληση.

Όλα αυτά είναι εφικτά. Αρκεί να υπάρχει η Ελλάδα, να υπάρχει οικονομία, να υπάρχουν τράπεζες, να υπάρχουν οι δόσεις του δανείου, να αποδεχτούμε τη μείωση του χρέους. Να αποδεχτούμε το κεκτημένο που κάναμε πραγματικότητα χάρη στις θυσίες των Ελλήνων πολιτών.

Φίλες και φίλοι της Β’ Πειραιά κοιτάμε στα μάτια όχι μόνο τον άνεργο. Όχι μόνο τον μισθωτό. Όχι μόνο το συνταξιούχο.  Όχι μόνο τον επαγγελματία. Αλλά και τον ανάπηρο, τη μοναχική γυναίκα που αγωνίζεται να τα βγάλει πέρα μόνη της με το σπιτικό της, τον αγρότη, τη μεσαία τάξη που έστησε στα πόδια της το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, γιατί δεν υπήρχε αυτό πριν το ’81.

Φίλες και φίλοι της Β’ Πειραιά, φίλες και φίλοι όλου του λεκανοπεδίου, τα προβλήματα είναι παντού κοινά. Πρέπει να καταλάβουμε ότι η χώρα δεν κυβερνιέται χωρίς να υπάρχουν στέρεες προγραμματικές συμφωνίες. Γι’ αυτό προτείναμε μια ολοκληρωμένη συμφωνία οκτώ σημείων, έγγραφη, υπεύθυνη. Και ο Έλληνας πολίτης κανονικά θα έπρεπε να αξιώνει, να ακούσει μια απάντηση από τα άλλα κόμματα στη μόνη συγκεκριμένη πρόταση που έχει υποβληθεί. Αλλά κανείς δεν δίνει απάντηση, γιατί όλοι έχουν μάθει να στρίβουν «δια του αρραβώνος».

Δεν ενδιαφέρεται κανείς για την πραγματικότητα, για το τι θα γίνει την επομένη των εκλογών. Δεν ενδιαφέρεται κανείς στην πραγματικότητα για το τι θα γίνει την επομένη των εκλογών. Ο ορίζοντάς τους σταματάει στην επιδίωξη μιας αύξησης της κομματικής δύναμης. Αυτή είναι όμως μια τυφλή μικροκομματική επιλογή που δεν βοηθάει τη χώρα. Δεν βοηθάει την οικονομία, δεν βοηθάει το φτωχό και ανήμπορο άνθρωπο.

Φίλες και φίλοι ας αναρωτηθούμε ποιοι είναι αυτοί που επενδύουν στο πολιτικό αδιέξοδο. Ποιοι είναι αυτοί που επωφελούνται από την παράταση και το βάθεμα της κρίσης. Υπάρχει δυστυχώς το «οριζόντιο λόμπι της δραχμής», αυτοί που αφού έβγαλαν τα λεφτά τους σε ευρώ στο εξωτερικό, χαίρονται τώρα, γιατί βλέπουν τον κίνδυνο του αδιεξόδου. Και περιμένουν την κατοχική πληθωριστική δραχμή για να αγοράσουν φτηνά τη χώρα, αλλά και τις ιδιωτικές περιουσίες των Ελλήνων πολιτών.

Απέναντι σε αυτό πρέπει να αντιδράσει ο κάθε προοδευτικός πολίτης. Πρέπει να αντιδράσουμε όλοι εμείς που θέλουμε ξανά το ΠΑΣΟΚ μεγάλο να παίζει κεντρικό, καθοριστικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις.

Φίλες και φίλοι, ρωτούν πολλοί και εάν δεν συμφωνήσουν όλα τα κόμματα στα οποία έχετε απευθυνθεί τι θα γίνει; Πού θα πάει η χώρα; Θα πάει ξανά σε εκλογές; Τι θα γίνουν τα παιδιά μας; Ποιος θα λάβει τις αποφάσεις; Ποιος θα διαμορφώσει προϋποθέσεις για επενδύσεις, για δουλειές, για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της καθημερινότητας; H ασφάλεια του πολίτη, που είναι ένα κορυφαίο θέμα για όλες τις γειτονιές και τις περιοχές της Αθήνας.

Θα μένει η χώρα με μια υπηρεσιακή κυβέρνηση; Χωρίς καθοδήγηση, χωρίς κέντρο αποφάσεων; Ποιος θα πάει στις Βρυξέλλες; Ποιος θα διαπραγματευτεί με τους Ευρωπαίους ηγέτες στις 28 Ιουνίου, σε λίγες ημέρες;

Η απάντηση είναι ότι ο ελληνικός λαός είναι αυτός που μπορεί να μας δώσει τη δύναμη να αναγκάσουμε τους πάντες να συμμετάσχουν σε αυτή την εθνική στράτευση, σε αυτή την εθνική προσπάθεια. Ένα ΠΑΣΟΚ που δεν είναι ισχυρό. Ένα ΠΑΣΟΚ που δεν είναι δυνατό, που δεν μπορεί να πιέσει φυσικά δεν μπορεί να επιβάλει τη μόνη εθνικά επιβεβλημένη και σωτήρια λύση.

Εμείς λοιπόν ζητάμε από τον ελληνικό λαό να μας δώσει τη δύναμη αυτή. Να μας δώσει τη δύναμη να αγωνιστούμε για το δικό του συμφέρον, για τα δικά του όνειρα, για την δική του ελπίδα, για τις δικές του προτεραιότητες.

Φίλες και φίλοι ανέλαβα, με την δική σας εντολή, Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πριν 18 μήνες. Ελάχιστες ημέρες πριν από τρεις μήνες, στις 18 Μαρτίου, ελάχιστες ημέρες πριν την έναρξη της προεκλογικής περιόδου. Δίνουμε μαζί αυτούς τους τρεις μήνες τη μάχη για τη χώρα. Τη μάχη για την ελπίδα και το μέλλον της νέας γενιάς. Η περίοδος είναι αναμφίβολα μεταβατική γιατί πρώτη μας προτεραιότητα είναι να σταθεί το ΠΑΣΟΚ δυνατό μέσα στον εκλογικό ανταγωνισμό, να παίζει το ρόλο του στη νέα Βουλή.

Από τις 18 του μηνός όμως αρχίζουμε με εντατικούς ρυθμούς τη μεγάλη προσπάθεια για την ανασύσταση της παράταξης. Για την αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ. Για την δημοκρατική προοδευτική παράταξη των ονείρων μας, των ονείρων σας. Για την παράταξη που μπορεί να ξαναενώσει κάθε προοδευτικό δημοκράτη, αριστερό πολίτη. Για τη μεγάλη παράταξη της υπεύθυνης κεντροαριστεράς. Για μια παράταξη που είναι υπερήφανη για την ιστορική της διαδρομή και το έργο της.

Έχει υποστεί το ΠΑΣΟΚ πολύ σκληρή κριτική. Είναι πολλοί αυτοί που επιτίθενται, είναι πολλοί αυτοί που προσπαθούν να απαξιώσουν και να προσβάλουν την παράταξη. Η απάντησή μας είναι: όχι κανείς δεν μπορεί να προσβάλει, να ταπεινώνει, να απαξιώνει την παράταξη. Tους δημοκρατικούς πολίτες. Tο ιστορικό έργο, την προσφορά που αρχίζει από τον Ελευθέριο Βενιζέλο και φτάνει στον Ανδρέα Παπανδρέου, για να μνημονεύσω μόνο αυτούς που έχουν πεθάνει.

Φίλες και φίλοι, αυτές οι τελευταίες 4 ημέρες μέχρι το κλείσιμο της κάλπης το απόγευμα της Κυριακής, είναι καθοριστικές για τη χώρα. Πρέπει να δώσουμε όλες και όλοι μαζί αυτή τη μάχη. Να μιλήσουμε σε κάθε πολίτη, σπίτι – σπίτι, πρόσωπο με πρόσωπο, να μεταφέρουμε τα επιχειρήματα, τις προτάσεις, την αγωνία. Nα ζητήσουμε την εντολή και τη στήριξη του ελληνικού λαού για την κυβέρνηση εθνικής συνευθύνης.

Ταυτόχρονα, μαζί θα πορευθούμε εξίσου μεγάλη προσπάθεια για την ανακαίνιση και την ανασύσταση της παράταξης. Της παράταξης που είναι πάντα νέα και νεανική, της παράταξης που είναι πάντα ώριμη και υπεύθυνη, γιατί συνδυάζει και τα δυο αυτά χαρακτηριστικά.  Της παράταξης που ανήκει σε όλες τις γενιές των Ελλήνων πολιτών, αλλά που θέλει πάντα μπροστά τους νέους δυναμικούς, πρωτοπόρους, αισιόδοξους.

Έχουμε φίλες και φίλοι, μια τεράστια ιστορική και πολιτική υποχρέωση. Πρέπει να δώσουμε ξανά στην Ελληνίδα και τον Έλληνα και ιδίως το νέο άνθρωπο χαμόγελο, αισιοδοξία, ελπίδα, προοπτική, σιγουριά. Έχουμε την ιστορική ευθύνη, την υποχρέωση, αλλά και την ικανότητα, να δώσουμε στον κάθε Έλληνα, στην κάθε Ελληνίδα την απάντηση που χρειάζεται μέσα στην αγωνία του. Κανείς δεν είναι μόνος και εγκαταλελειμμένος στη διάρκεια αυτής της μεγάλης εθνικής κρίσης.

Αρκεί εμείς να πάρουμε την υπόθεση αυτή επάνω μας, αρκεί εμείς να πιστέψουμε στις δυνατότητές μας.

Δε συμβιβαζόμαστε με το ΠΑΣΟΚ του 13,2%. Είναι για μας ένα ξεκίνημα, με αφετηρία, ένα στοίχημα, να ξανακάνουμε τη διαδρομή που έκανε το ΠΑΣΟΚ με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Kαι να φτάσουμε γρήγορα, καλά, στο μεγάλο ρεύμα της νίκης που εκφράζει τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

Γεια σας λοιπόν! Πάρτε αυτή την υπόθεση στα δικά σας χέριά! Κάντε την δική σας προσωπική υπόθεση. Για την πατρίδα, για την Ελλάδα, για την παράταξη. Για να δώσουμε ξανά προοπτική και ελπίδα, πραγματική ελπίδα και όχι ψευδαισθήσεις που διαψεύδονται σε μέρες.

Το μέλλον ανήκει στην Ελλάδα. Το μέλλον ανήκει στη δημοκρατία και το σοσιαλισμό. Γεια σας και με τη νίκη!

- Advertisement -

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ
Captcha verification failed!
Η βαθμολογία χρήστη captcha απέτυχε. Παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας!

Δείτε ακόμα

Σχετικά άρθρα

loutrakiblog