Η αρχή μπορεί να γίνει από σήμερα κιόλας. Να σηματοδοτήσει ο Σαμαράς τις μεγάλες αλλαγές που προτίθεται να κάνει σε όλα τα επίπεδα που κρατούν αγκυλωμένη την Ελλάδα σε παθογενείς εξαρτήσεις. Μία από αυτές είναι ο διαχωρισμός της εκτελεστικής από την νομοθετική εξουσία…
Η διάκριση των εξουσιών ούτως ώστε να πάψει να υπάρχει το μεταπολιτευτικό καρκίνωμα, που στην πράξη θέλει εκτελεστικό όργανο της εκτελεστικής εξουσίας την νομοθετική εξουσία. Τους βουλευτές δηλαδή υπηρέτες της κυβερνητικής παντοδυναμίας και το κοινοβούλιο σε ρόλο οργανωμένης θύρας οπαδών με σημαιάκια που χειροκροτεί ή αποδοκιμάζει ανάλογα με το τι θέλει να ακούσει η εκτελεστική εξουσία, στη λογική κάνουμε το καλό παιδί για να μας δώσει ο μπαμπάς το γλειφιτζούρι του υπουργού.
Αυτή όμως δεν είναι δημοκρατία. Είναι κυβερνοκρατία στην οποία η νομοθετική εξουσία δεν υπάρχει. Είναι κυβερνοκρατία στην οποία οι βουλευτές αντί για νομοθέτες είναι στρατιωτάκια που υπακούουν σε παραγγέλματα, στοχεύοντας σε υπουργικά γαλόνια. Καταλύοντας έτσι και το γράμμα και το πνεύμα του Συντάγματος που ορίζει την διάκριση των εξουσιών.
Σε αυτή τη παραμορφωμένη δημοκρατία ο Σαμαράς ως πρωθυπουργός πρέπει να δώσει οριστικά τέλος. Στην κυβέρνηση που θα σχηματιστεί να ζητήσει τις παραιτήσεις όσων βουλευτών θα πάρουν χαρτοφυλάκιο, όπως έκανε με την υπουργοποίηση Αβραμόπουλου. Για να ξέρουν αυτοί που θα γίνουν υπουργοί ότι η πετυχημένη κυβερνητική θητεία τους θα είναι μονόδρομος και η αποτυχία επιστροφή στο σπίτι τους και όχι στην εξασφαλισμένη θεσούλα της βουλής. Για να λειτουργήσει επιτέλους η βουλή με το ρόλο που προστάζει το Σύνταγμα. Ως χώρος πολιτικής αντιπαράθεσης που θα νομοθετεί με εκπροσώπους του λαού και όχι ως κοινοβούλιο- βουλευτών που νοιάζονται για την πολιτική ανέλιξη τους.
Π. Παπακωστόπουλος
*antinews
Και πρωθυπουργοί βεβαίως-βεβαίως