Live εκτέλεση… ευτυχώς που διαλύθηκαν την ώρα που έπρεπε να διαλυθούν και πρόλαβα να τους δω και live. Ίσως η καλύτερη συναυλία της ζωής μου. Δεν θα’ θελα να τους δω live ρεζιλεμένους. Ήθελα να τους διατηρήσω στο μυαλό μου ως μύθους κι όχι ως απομυθοποιημένα απολιθώματα που σέρνουν το ταλαιπωρημένο τους κουφάρι επι σκηνής, βλέπε ROLLING STONES, OZZY OSBOURNE, PINK FLOYD, ALICE COOPER και η λίστα συνεχίζεται…
και πάλι… τι στίχους έγραψε ο καριόλας ο Trent Reznor, γαμώτ το ιδιοφυές κεφάλι του;;;
Νομίζω πως μπορώ να μαντέψω το μέλλον
Γιατί επαναλαμβάνω την ίδια ρουτίνα
Κάποτε είχα έναν σκοπό.
Κάποτε είχα έναν σκοπό.
Τώρα που το ξανασκέφτομαι, μπορεί να ήταν και όνειρο.
Κάποτε είχα φωνή.
Τώρα πλέον δεν βγάζω κιχ…
ΑΠΛΑ ΚΑΜΩ Ό,ΤΙ ΣΤΑ ΣΚΑΤΑ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΝΑ ΚΑΜΩ.
Δεν τους θέλω άλλο κοντά μου.
Η ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΙΔΙΑ
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΑΠΗ, ΟΥΤΕ ΠΟΝΟΣ ΕΔΩ
Η ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΙΔΙΑ
Νιώθω τα μάτια τους να με κοιτάνε.
Μπας και ονειροπολήσω ξανά.
Μερικές φορές νομίζω πως είμαι χαρούμενος εδώ μέσα.
Μπας και ονειροπολήσω ξανά.
Μερικές φορές νομίζω πως είμαι χαρούμενος εδώ μέσα.
Άλλες πάλι προσποιούμαι.
Δεν θυμάμαι πως ξεκίνησαν όλα αυτά.
Μπορώ να σου πω όμως με σιγουριά, το πως θα τελειώσουν.
Η ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΙΔΙΑ
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΑΠΗ, ΟΥΤΕ ΠΟΝΟΣ ΕΔΩ
Η ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΙΔΙΑ
Γράφω σε ένα κομματάκι χαρτί…
…ελπίζοντας να το βρεις κάποια μέρα.
Θα το κρύψω πίσω από κάπου…
…κάπου που αυτοί δεν θα ψάξουν να το βρουν.
Είμαι ακόμα εδώ μέσα .
Ένα μικρό κομμάτι μου ξεπηδάει ματωμένο.
Εύχομαι να μπορούσε να γίνει κι αλλιώς.
Δεν ξέρω όμως… δεν ξέρω τι άλλο να κάμω.