Βρισκόμαστε στο μέσο της Mεγάλης Eβδομάδας…
Το πρωί τελείται o εσπερινός της Μεγάλης Τετάρτης και Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία. Το απόγευμα γίνεται η Ακολουθία του Ευχελαίου και η τελετή του Νιπτήρος που είναι και ο Όρθρος της Μεγάλης Πέμπτης που αναφέρεται σε τέσσερα γεγονότα. Τον Ιερό Νιπτήρα, το πλύσιμο δηλαδή των ποδιών των μαθητών από τον Ιησού Χριστό, τον Μυστικό Δείπνο, την Προσευχή του Κυρίου στο Όρος των Ελαιών και την προδοσία του Ιούδα, δηλαδή την αρχή των Παθών του Χριστού.
Κατά την Μεγάλη Τετάρτη επιτελούμε ανάμνηση του γεγονότος της αλείψεως του Κυρίου με μύρο από μια πόρνη γυναίκα. Επίσης φέρεται στη μνήμη μας, η σύγκλιση του Συνεδρίου των Ιουδαίων, του ανωτάτου δηλαδή Δικαστηρίου τους, προς λήψη καταδικαστικής αποφάσεως του Κυρίου, καθώς και τα σχέδια του Ιούδα για προδοσία του Διδασκάλου του.
Δύο μέρες πριν το Πάσχα, καθώς ο Κύριος ανέβαινε προς τα Ιεροσόλυμα, κι ενώ βρισκόταν στο σπίτι στου λεπρού Σίμωνα, τον πλησίασε μια πόρνη γυναίκα κι άλειψε το κεφάλι Του με πολύτιμο μύρο. Η τιμή του ήταν γύρω στα τριακόσια δηνάρια, πολύτιμο άρωμα και γι’ αυτό οι μαθητές την επέκριναν και περισσότερο απ’ όλους ο Ιούδας. Γνώριζαν οι μαθητές καλά πόσο μεγάλο ζήλο έδειχνε πάντοτε ο Χριστός για την ελεημοσύνη προς τους φτωχούς. Ο Χριστός όμως την υπερασπίσθηκε, για να μην αποτραπεί απ’ το καλό της σκοπό.Ο Χριστός έβλεπε όσα όλοι οι άλλοι δεν έβλεπαν. Ο Χριστός δεν κοίταξε τις εξωτερικές ομορφιές της αμαρτωλής γυναίκας. Δεν περιορίσθηκε να την περιεργαστεί, όπως έκαναν οι άλλοι προσκαλεσμένοι, αλλά κοίταξε την εσωτερική κατάσταση της γυναίκας. Ο Χριστός είδε την αποφασιστικότητα μιάς αμαρτωλής γυναίκας που θέλει να αλλάξει την αμαρτωλή ζωή της. Είδε τις σκέψεις που κυριαρχούσαν μέσα στη ψυχή της και όπως ο Ιησούς καταδέχτηκε να καθαρίσει τον Σίμωνα από τη βρωμερή λέπρα, έτσι θα μπορούσε να καθαρίσει κι αυτήν από την πνευματική λέπρα της ψυχής, από την σαπίλα και τη βρωμιά της αμαρτίας. Ενώ, λοιπόν, ο Χριστός καθόταν στο τραπέζι, εκείνη αδειάζει το πολύτιμο μύρο πάνω στα μαλλιά Του. Αυτό προκάλεσε την αντίδραση του Ιούδα, που προφασιζόμενος ότι ενδιαφερόταν για τους φτωχούς, πρότεινε ότι θα μπορούσε να πουληθεί το μύρο και να δοθούν τα χρήματα στους φτωχούς. Αλλ’ ο Κύριος υπεραμύνθηκε τη γυναίκα και βεβαιώνει, ότι όπου κι’ αν κηρυχθεί το Ευαγγέλιο θα μνημονεύεται η πράξη της «εις μνημόσυνον αυτής». Ανέφερε μάλιστα και τον ενταφιασμό Του, προσπαθώντας να αποτρέψει τον Ιούδα από τη προδοσία, αλλά μάταια. Τότε απέδωσε στη γυναίκα την μεγάλη τιμή να διακηρύσσεται το ενάρετο έργο της σε ολόκληρο την οικουμένη.
Ο Ιερός Χρυσόστομος υποστηρίζει ότι δύο ήταν οι γυναίκες που άλειψαν με μύρο τον Κύριο. Οι τρεις πρώτοι Ευαγγελιστές αναφέρουν μια και την ίδια γυναίκα, που πήρε την ονομασία πόρνη. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης όμως κάνει λόγο για άλλη γυναίκα, αξιοθαύμαστη και σεμνή, τη Μαρία την αδελφή του Λαζάρου, που άλειψε τα άχραντα πόδια Του σκουπίζοντας τα με τις τρίχες των μαλλιών της.
*matia.gr