Το άγριο ρατσιστικό μένος της κυβέρνησης Μητσοτάκη και η καταστολή που ασκεί στους μετανάστες και πρόσφυγες καλλιεργεί συνειδητά το μίσος για τους αδύναμους. Προσπαθεί να αποπροσανατολίσει την κοινωνία που εξαθλιώνεται από τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων της και να εκτρέψει την οργή της σε κατασκευασμένους «φταίχτες». Στην προσπάθεια της αυτή, βρίσκει πρόθυμους συνηγόρους από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, που κατασκευάζουν ψεύτικες εικόνες και υιοθετούν άκριτα τα σενάρια της αστυνομίας και του υπουργείου «Προστασίας του Πολίτη». Για να συγκαλύψουν το γεγονός ότι οι στυγνές νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφαρμόζονται από την κυβέρνηση και την ΕΕ τσακίζουν ταυτόχρονα και παράλληλα ντόπιους και πρόσφυγες, να εκθρέψει τον κοινωνικό κανιβαλισμό και να αποδώσει στα θύματα των πολέμων και της φτώχειας τις «ευθύνες» για την κατάστασή τους. Ακόμα και για τους θανάτους τους
Έτσι, στη φωτιά της Μόριας, «δεν είδαν» ότι η μητέρα και το μωρό της που κάηκαν, δεν θα έπρεπε να βρίσκονται κλειδωμένοι σε ένα φρικτό στρατόπεδο, μέσα σε ένα άθλιο κοντέινερ, χωρίς δυνατότητα διαφυγής, αλλά σε χώρο ουσιαστικής προστασίας και φροντίδας. «Δεν είδαν» τις κλειδωμένες πόρτες του στρατοπέδου – κολαστήριου που εμπόδιζαν τους πρόσφυγες να διαφύγουν από τη φωτιά, ούτε το αίσθημα ασφυξίας που προκαλούσαν τα ΜΑΤ σε χιλιάδες μικρά προσφυγόπουλα, όταν έριχναν αφειδώς δακρυγόνα σε περίκλειστο χώρο. Δεν «είδαν» καν ότι, όπως καταγγέλλει το σωματείο εργαζομένων στη Μόρια, οι πρόσφυγες που προσέτρεξαν να σβήσουν τη φωτιά δέχθηκαν την επίθεση των ΜΑΤ, τα οποία ενεργούν σύμφωνα με τις εντολές που έχουν από τις κυβερνήσεις. Είδαν, μόνο, ότι οι πρόσφυγες εξεγέρθηκαν ενάντια στην αθλιότητα που βιώνουν. Και αυτό αρκεί για την ΝΔ και τα ΜΜΕ προκειμένου να μεταθέσουν τις φονικές ευθύνες της κυβέρνησης στο σύνολο των προσφύγων -εγκλείστων.
Οι εξεγέρσεις σε χώρους – κολαστήρια είναι αναπόφευκτες. Ιδιαίτερα όταν οι πρόσφυγες που ζουν σε αυτά αντιμετωπίζονται σαν ανθρώπινα «σκουπίδια». Γιατί ως «απόβλητα» και «εγκληματίες» που πρέπει να τιμωρηθούν, μόνο και μόνο επειδή προσπάθησαν να διαφύγουν από τον θάνατο, αντιμετωπίζουν τους πρόσφυγες οι ηγέτες των κυβερνήσεων της ΕΕ και της Ελλάδας. Κλείνοντας ερμητικά τα σύνορα στα θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων (είχε και η χώρα μας το μερίδιο της συμμετοχής της σε αυτούς) και της ακραίας φτώχειας που υπέθαλψαν οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ στις περιοχές τους.
Ενδεικτικά αυτής της πολιτικής είναι τα μέτρα που αποφάσισε το πρόσφατα Υπουργικό Συμβούλιο της κυβέρνησης: ένα πλήθος τιμωρητικών διατάξεων για τους πρόσφυγες, δεκάδες χιλιάδες απελάσεις μέχρι το 2020, δημιουργία νέων προαναχωρησιακών κέντρων κράτησης («Αμυγδαλέζες») των προς απέλαση, περαιτέρω συρρίκνωση των προϋποθέσεων και των κριτηρίων ευαλωτότητας για τη χορήγηση ασύλου, που ήδη χορηγείται με το «σταγονόμετρο». Κατάργηση της έφεσης κατά των απορριπτικών αποφάσεων και σύνθεση των δευτεροβάθμιων επιτροπών ασύλου αποκλειστικά από δικαστές. Κατάρτιση λίστας «ασφαλούς χώρας», ώστε να επιστρέφονται αμέσως σε αυτή «όσοι εισήλθαν παράνομα στην Ελλάδα». Εφαρμογή ακόμα και στρατιωτικών μέσων για την απώθηση των προσφύγων στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα της χώρας, αυξάνοντας έτσι τις απώλειες ανθρώπινων ζωών στο Αιγαίο και τον Έβρο.
Η κυβέρνηση μελετά ακόμα και την ανασύσταση των διαβόητων ΤΕΑ, επαναφέροντας, μέσω της στάσης της στο προσφυγικό, το καθεστώς της προεμφυλιακής και μετεμφυλιακής τρομοκρατίας της δεξιάς.
Για τις εξελίξεις αυτές, και η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ φέρει τεράστια ευθύνη. Γιατί είναι αυτή που πρωτοστάτησε στη σύναψη της αντιπροσφυγικής συμφωνίας Τουρκίας – ΕΕ, η οποία αποτελεί το υπόβαθρο για τις μαζικές απελάσεις των προσφύγων, τους μαζικούς πνιγμούς και τον εγκλωβισμό τους σε άθλια στρατόπεδα στα νησιά, μακριά από τα σύνορα με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης. Είναι αυτή που με τις πολιτικές της «κατάφερε» να επαναφέρει στην εξουσία την κυβέρνηση της ΝΔ, που υλοποιεί τα όσα εκείνη ψήφισε.
Οι πρόσφυγες δεν επέλεξαν με δική τους θέληση να παγιδευτούν στη χώρα μας και να βιώνουν τον ζόφο που βιώνουν. Είναι οι συμφωνίες του Δουβλίνου, που καμία κυβέρνηση δεν κατάργησε –ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως είχε δεσμευτεί- που επιβάλλουν την παραμονή τους στην Ελλάδα, αποδίδοντας στη χώρα μας το ρόλο του χωροφύλακα των κλειστών συνόρων της ΕΕ και του τοποτηρητή των αντιπροσφυγικών πολιτικών της Ευρώπης – Φρούριο.
Η Λαϊκή Ενότητα, παλεύοντας στο ευρύτερο πλαίσιο του αντιρατσιστικού κινήματος, διεκδικεί:
Κατάργηση της συμφωνίας ΕΕ – Τουρκίας, των hot spots και των κέντρων κράτησης
Ασφαλείς διόδους διέλευσης για τους πρόσφυγες προς όλες τις χώρες στις οποίες επιθυμούν να ζήσουν
Κατάργηση των Κανονισμών του Δουβλίνου
Αξιοπρεπείς και ασφαλείς δομές διαβίωσης και φροντίδας για τους πρόσφυγες, με πλήρη, ελεύθερη και ισότιμη κοινωνική ένταξη τους στον κοινωνικό ιστό των πόλεων. Πλήρη και ισότιμη ένταξη όλων των προσφύγων στο σύστημα υγείας και παιδείας, χωρίς αποκλεισμούς.
Κατάργηση της καταστολής σε βάρος των προσφύγων
Τη δημιουργία ενός μεγάλου αντιπολεμικού κινήματος για την αντιμετώπιση μιας από τις βασικότερες αιτίες που προκαλούν την προσφυγιά
–
–
Επιτροπή Δικαιωμάτων Λαϊκής Ενότητας
Αθήνα 3.10.2019