Το loutrakiblog πενθεί…

Σε ένδειξη πένθους, σεβασμού, τιμής και μνήμης, το site από τις 12:00μμ σήμερα έως και αύριο στις 14.00μμ δεν θα λειτουργεί.

Το loutrakiblog πενθεί την απώλεια του πατέρα της δικής μας Χαράς…

Ένας καλόκαρδος άνθρωπος, ο κύρ Γιώργης ΕΦΥΓΕ χθες το απόγευμα προδομένος από την καρδιά του, σε ηλικία 75 ετών, μετά από νοσηλεία σε ιδιωτικό νοσοκομείο των Αθηνών. Το πρωί της Πέμπτης υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στην καρδιά αλλά μια επιπλοκή ήταν μοιραία.

Ήταν αγαπητός και καλόκαρδος! Όλοι έχουν να πουν μια καλή κουβέντα για κείνον. Είχε τρεις κόρες. Τη Χαρά, την Αναστασία και τη Λουκία. Είχε και έξι εγγόνια που τα καμάρωνε. Το. ΑΓΓΕΛΟ, το ΓΙΩΡΓΟ, τη ΔΩΡΑ, το ΓΙΑΝΝΗ, τον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ και το ΧΑΡΗ.

Η κηδεία του θα τελεστεί αυριο στο πρωί στις 11 στον Ιερό Ναο Αγίου Ιωάννου Λουτρακίου. Η σορός θα βρίσκεται στο Ναό στις 10.30 πμ.

Συγγενείς και φίλοι ας δώσουμε το παρών για να τιμήσουμε τη μνήμη του.

Η δική μας ΧΑΡΑ, τον αποχαιρετά με ένα συγκινητικό post στο facebook:

Ο μπαμπάς μου, ο ήρωάς μας, ένας καλός άνθρωπος!
Καλοφαγάς, γλεντζες και μερακλής! Ντόμπρος και έντιμος. Ήσυχος, δουλευταρας,ταπεινός και περήφανος!
Δεν μεγάλωσε εύκολα. Ορφάνεψε μικρός, έχασε δυο αδέρφια, έμαθε τη ζωή μέσα από τον πόνο. Μα δεν λύγισε. Δούλεψε σκληρά, στάθηκε βράχος. Παντρεύτηκε τη μάνα μου, τη λΆτρεψε, απέκτησαν τρεις κόρες και από τότε η ζωή του γέμισε φως. Δεν μας έλειψε τίποτα.Μας τα πρόσφεραν όλα στο μέγιστο!
Δεν έκτισε απλά ένα σπίτι, δημιούργησε μια οικογένεια με ψυχή! Ήταν ευτυχισμένος με μας και τρισευτυχισμενος με τα εγγόνια του!
“Θα πιούμε νερό, Γιούλα, από τα κορίτσια μας”, της έλεγε πάντα χαριτολογώντας, και ήπιε! Και τον φροντίσαμε με αγάπη! Όσο περισσότερη είχαμε. Τον λατρέψαμε γιατί ο μπαμπάς μου ήταν η πιο καλή ψυχή που γνώρισα ποτέ! Είχε πάντα ένα καλό λόγο για όλους. Και αν κάτι τον στενοχώρησε εκείνος πάντα έβρισκε μια δικαιολογία για να συγχωρήσει. “Δεν βαριέσαι” έλεγε, “ποιος ξέρει”; Και δεν μας έλειψε τίποτα. Μικρές μας πήγαινε εκδρομές, μας κρατούσε από το χέρι, μας ανέβαζε στους ώμους του. Κάναμε μακροβούτια…Μας έμαθε να πατάμε στα πόδια μας. Τι να πρωτοθυμηθώ από το μπαμπά μου;;
Θα είστε κορίτσια με ψυχή λιονταριού», μας έλεγε. Κι όταν του είπα: «Μπαμπά, είμαι πριγκίπισσα;» μου απάντησε:
«Είσαι η καλύτερη του κόσμου. Έλα να σε μάθω να χτίζεις κάστρα μόνη σου.» Τότε δεν καταλαβα τι εννοούσε, σήμερα ξέρω και είναι η μεγαλύτερη προίκα που μου έδωσε. Σε μένα και στις αδερφές μου.
Ο μπαμπάς μου έφυγε…αλλα συνεχίζει να μας εμπνέει. Δεν έχει πάψει στιγμή να είναι το φως, ο οδηγός, η ψυχή μας.
Μπαμπά, σ’ αγαπάμε. Και είμαστε περήφανες για σένα. Όπως πάντα. Όσο ζούμε.
Μπαμπά μου τώρα που έφυγες…η μάνα μας υποφέρει..
Δεν ξέρω πώς να σου μιλήσω πια, μπαμπά. Ο κόσμος συνεχίζει να γυρίζει, αλλά εμένα μου φαίνεται πως κάτι σταμάτησε. Εσύ.
Έφυγες. Και η λέξη αυτή, μικρή όπως είναι, χωράει έναν πόνο τεράστιο.
Όμως δεν θα σε αποχαιρετήσω με μόνο δάκρυα. Όχι εσένα. Εσένα που ήσουν η αρχή της κάθε μας δύναμης. Εσύ που βγήκες νικητής από μια σκληρή ζωή και δεν άφησες τίποτα να μας λείψει. Που σήκωσες τρεις κόρες σαν βασίλισσες χωρίς στέμμα, μα με ψυχή.
Μας κράτησες από το χέρι και μας έδειξες τον δρόμο.
Μπαμπά, το έκανα. Το κάνουμε. Για σένα. Με σένα.
Πονάμε πολυ που δεν είσαι πια εδώ, μα δεν θα σε αφήσουμε να φύγεις από μέσα μας. Θα σε κουβαλάμε στο βλέμμα μας, στη φωνή μας, στη δύναμη μας. Στα μικρά και τα μεγάλα. Σε κάθε “μπαμπά” που θα μας ξεφεύγει άθελα και θα σε φέρνει πίσω για μια στιγμή.
Σε ευχαριστούμε. Για όλα. Για τη ζωή που έδωσες, για την αγάπη που άφησες, για τη φωτιά που άναψες μέσα μας. Η καλή σου καρδούλα, δεν αντεξε…
Καλό ταξίδι, λατρεμένε μου μπαμπάκα!!!!
Όταν μας βλέπεις από εκεί πάνω, να χαμογελάς. Γιατί όλα αυτά τα κορίτσια που μεγάλωσες… έγιναν όπως ακριβώς τα ήθελες….
Καλό σου ταξίδι στο Φως …..Καλή μας ψυχούλα.Καλό παράδεισο ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ. Μου λείπεις ήδη πολύ!

Η δημοσιογραφική και η τεχνική ομάδα του LB συμπαρίσταται στην συνεργάτιδα μας και εκφράζει τη βαθιά οδύνη και τα συλλυπητήρια σε όλη την οικογένεια.

Καλό ταξίδι καλέ μας άνθρωπε….