Η εθνική ευαισθησία δεν είναι λάβαρο ευκαιρίας και δεν είναι όλα πολιτική. Μερικά είναι απλώς… μικροπολιτική.
Μπορεί κανείς να διαφωνήσει με μια πράξη. Μπορεί να θεωρήσει ατυχή έναν συμβολισμό. Μπορεί ακόμα και να νιώσει προσβεβλημένος από μια δημόσια εικόνα. Όλα αυτά είναι κατανοητά και θεμιτά σε μια ανοιχτή κοινωνία.
Θα μπορούσε κανείς μάλιστα να πει ότι έχει δίκιο, αν εξετάσει το θέμα αποκομμένο από πρόσωπα και πολιτικές ταυτότητες. Αυτό όμως που δεν είναι ανεκτό και σίγουρα δεν μπορεί να περάσει αβίαστα είναι η πολιτική υποκρισία. Η επιλεκτική ευαισθησία. Η μνήμη που κόβεται και ράβεται ανάλογα με το ποιος κρατά το τιμόνι.
Πρόσφατα, ο πρώην αντιδήμαρχος Τουρισμού του Δήμου Κορινθίων και δημοτικός σύμβουλος της ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ Τιμολέων Πιέτρης, καταφέρθηκε δημόσια κατά της νυν αντιδημάρχου, κ. Δήμητρας Τσουλουχά κατηγορώντας την πως «χρησιμοποίησε την ελληνική σημαία ως τραπεζομάντηλο» σε διεθνή τουριστική έκθεση. Έκανε λόγο για προσβολή του εθνικού συμβόλου, για ντροπή, για απρέπεια. Μίλησε για εθνική υπερηφάνεια, για εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Ένα ξέσπασμα που φαίνεται πως τελικά δεν είχε την απήχηση που περίμενε.
Όμως στον πολιτικό μικρόκοσμο της τοπικής εξουσίας, όπου συχνά η κριτική ασκείται με όρους στρατοπέδου, κάποιοι νομίζουν ότι όλα επιτρέπονται στο όνομα της αντιπολίτευσης ακόμη κι αν λείπει η ουσία. Ξεχνούν εύκολα το δικό τους παρελθόν, φουσκώνουν με ιερή αγανάκτηση όταν τους βολεύει, και γίνονται σημαιοφόροι μιας ηθικής που οι ίδιοι έχουν ξεχειλώσει.
Επισυνάπτουμε λοιπόν φωτογραφίες με τον ίδιο τον Τιμολέων Πιέτρη, να ποζάρει ταγκαροντας το Visit Corinth του Δήμου τυλιγμένος με μια πετσέτα και μια μπύρα στο χέρι, σε μια απόπειρα «αυθόρμητης» τουριστικής προβολής. Κάτω από την πετσέτα; Αφήνει τη φαντασία να οργιάζει! Είναι αυτό, επίσημη ενδυμασία αντιδημάρχου που περιποιεί τιμή για τους πολίτες; Περιποιεί τιμή μια τόσο καλοστημένη διαφήμιση για τον τόπο;
Σε άλλη φωτό από βίντεο ζωντανής σύνδεσης σε πανελλαδικό κανάλι, (τα θυμάστε αυτά) όπου η ελληνική σημαία πίσω του κυμάτιζε ξεσκισμένη.
Κανείς τότε δεν μίλησε για προσβολή. Κανείς δεν απαίτησε συγγνώμες. Κανείς δεν έγραψε μεγαλοστομίες. Ούτε ο ίδιος, ούτε οι φίλοι του, ούτε οι σχολιαστές του διαδικτύου.
Σήμερα, όμως, βρήκαμε το νέο «σφάλμα». Στήσαμε τον νέο δημόσιο λίθο του αναθέματος. Για μια σημαία που τοποθετήθηκε σε τραπέζι από περηφάνια και όχι από αμέλεια. Οχι για να προσβάλλει! Και αυτό, όλοι το κατανοούν. Όλοι εκτός από όσους είναι τυφλωμένοι από πολιτική εμπάθεια. Κι έτσι, η δημόσια συζήτηση παύει να είναι για τη σημαία και γίνεται για τη σκοπιμότητα. Όχι για την ουσία, αλλά για τον στόχο.
Όλα αυτά προφανώς δεν έχουν σημασία για όσους έχουν μάθει να θυμούνται ό,τι τους βολεύει και να ξεχνούν ό,τι τους εκθέτει.Η πολιτική δεν είναι αθώα. Αλλά δεν είναι ούτε και χώρος χωρίς κανόνες. Ο πρώτος κανόνας είναι η συνέπεια. Όποιος εμφανίζεται ως κήνσορας των συμβόλων, πρέπει να έχει φροντίσει να μην έχει προσβάλει ο ίδιος αυτά τα σύμβολα στο παρελθόν.
Γιατί η σημαία, δεν προσβάλλεται από τον τόπο που την ακουμπάς. Προσβάλλεται από το ήθος εκείνου που την επικαλείται μόνο όταν τον συμφέρει…
Υσ. Ο Τίμος Πιέτρης είναι ένα νέο παιδί, που προσωπικά εκτιμώ και χαίρομαι να βλέπω να συμμετέχει στα κοινά. Η πολιτική έχει ανάγκη από νέους ανθρώπους, με όρεξη, φρεσκάδα και τόλμη. Όμως οι νέοι πρέπει να είναι ανοιχτόμυαλοι, όχι δέσμιοι παλαιοκομματικών στερεοτύπων.
Δεν φτάνει να είσαι νέος στην ηλικία. Πρέπει να είσαι νέος και στον τρόπο που σκέφτεσαι, αντιλαμβάνεσαι και κρίνεις.
Χ@ρα
