Βραστό νερό και… βραστές διαδικασίες
Στην Περαχώρα, οι κάτοικοι συγκεντρώθηκαν για να συζητήσουν ένα θέμα που άπτεται άμεσα της δημόσιας υγείας: τη ροή του βραστού νερού στο δίκτυο ύδρευσης. Ένα πρόβλημα που απαιτεί σοβαρότητα, διαφάνεια και θεσμική διαχείριση.
Κι όμως, η συνάντηση πραγματοποιήθηκε όχι στο Πνευματικό Κέντρο του χωριού, τον φυσικό χώρο για τέτοιες συνελεύσεις, αλλά σε ένα καφενείο. Η απάντηση που δόθηκε όταν ρώτησα το «γιατί» ήταν απλή: ο κλιματισμός στο Πνευματικό Κέντρο δεν λειτουργεί.
Η δικαιολογία, όσο πρακτική κι αν ακούγεται, αφήνει μια πικρή γεύση. Γιατί αν η βασική αίθουσα εκδηλώσεων της κοινότητας δεν μπορεί να υποστηρίξει μια κρίσιμη συνάντηση εν μέσω καλοκαιριού, τότε το πρόβλημα δεν είναι μόνο το βραστό νερό, αλλά και η… βρασμένη αντίληψη περί οργάνωσης.
Κι έτσι, το σοβαρότερο πρόβλημα δημόσιας υγείας των τελευταίων ετών για την περιοχή συζητήθηκε… σε καφενείο. Σαν να ήταν μια ακόμη κουβέντα γύρω από τον φραπέ και όχι μια κρίσιμη ενημέρωση που αφορά την υγεία όλων.
Ίσως οι διοικούντες να μην είχαν υπολογίσει ότι εν μέσω καύσωνα, ένας τέτοιος χώρος θα ήταν απαραίτητος για μια έκτακτη ή κρίσιμη συνάντηση. Ίσως πάλι να μην θεώρησαν ότι το θέμα άξιζε την τυπική σοβαρότητα που επιβάλλει η συγκυρία. Όποιο κι αν είναι το «ίσως», η εικόνα που έμεινε είναι πως οι υποδομές μένουν ασυντήρητες και οι πολίτες… ασυντόνιστοι.
Το νερό μπορεί να βράζει, αλλά οι ευθύνες παραμένουν παγωμένες. Και αυτό, δυστυχώς, δεν το φτιάχνει κανένας κλιματισμός.
Χαρά