Το Λουτράκι, μια πόλη που ιστορικά υπήρξε σημείο αναφοράς για τον τουρισμό, τη λουτρόπολη και το ιαματικό της brand, βιώνει μια μετάβαση που πολλοί κάτοικοι χαρακτηρίζουν καταστροφική. Και ο καταλύτης αυτής της αλλαγής δεν είναι άλλος από την έλευση του Προαστιακού σιδηροδρόμου μέσα στην καρδιά της πόλης.
Το Λουτράκι βιώνει μια ριζική αλλαγή στην ταυτότητά του. Η πολυδιαφημισμένη άφιξη του Προαστιακού, αντί να φέρει την αναμενόμενη τουριστική ανάπτυξη, μετατρέπει την πόλη σε εργοτάξιο οικιστικής φρενίτιδας.
Η πόλη διχοτομήθηκε
Η σιδηροδρομική γραμμή, αντί να αποτελέσει όχημα ανάπτυξης και εξωστρέφειας, διχοτόμησε το Λουτράκι, κόβοντας την πόλη στα δύο – με τις γειτονιές να απομονώνονται και τη φυσιογνωμία της να αλλοιώνεται. Και ενώ όλοι περίμεναν πως ένα τέτοιο έργο θα συνοδευόταν από μελέτη, υποδομές και όραμα, η πραγματικότητα δείχνει το αντίθετο: καμία ουσιαστική πρόβλεψη για αποχετευτικά δίκτυα στις νέες συνοικίες (Λειβαδάκι), ελλείψεις σε διαβάσεις και βασικές συνδέσεις, και ένας δρόμος ανάπτυξης που μοιάζει περισσότερο με “οικιστική έκρηξη” παρά με τουριστική στρατηγική.
Το χαμένο όραμα
Όταν πριν χρόνια τέθηκε η συζήτηση για τη σύνδεση του Λουτρακίου με τον Προαστιακό, οι περισσότεροι κάτοικοι και φορείς στήριξαν την πρόταση, θεωρώντας πως η στάση στον Ισθμό θα ήταν αρκετή. Από εκεί, με ένα αστικό λεωφορείο υψηλής συχνότητας, οι επιβάτες θα μπορούσαν να φτάνουν στο κέντρο. Ακόμα καλύτερα, η παλιά γραμμή θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ως τουριστικό τρενάκι – μια πρακτική που συναντάμε σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις, όπου οι σιδηροδρομικές υποδομές γίνονται ατραξιόν και όχι πληγή.
Αντί αυτού, επελέγη η γραμμή να εισχωρήσει μέχρι τα σωθικά της πόλης. Έτσι, αντί για συγκοινωνιακή διευκόλυνση, το Λουτράκι απέκτησε ένα έργο που “έδεσε” την πόλη με ένα σιδερένιο τείχος χωρίς να προσφέρει παράλληλα υποστηρικτικές υποδομές, όπως χώρους στάθμευσης, προγραμματισμένες διαβάσεις, πεζοδρόμια και αναπλάσεις. Το Λουτράκι θα μπορούσε να αποκτήσει ταυτότητα ευρωπαϊκής λουτρόπολης. Αντί αυτού, η επιλογή να φτάσει το τρένο μέσα στην πόλη έφερε μόνο προβλήματα: απουσία χώρων στάθμευσης, καμία πρόβλεψη για παράλληλες υποδομές, καμία σύνδεση με το τουριστικό brand.
Από τουριστική ανάπτυξη σε οικιστική φρενίτιδα
Το αποτέλεσμα; Το Λουτράκι, αντί να αναβαθμίσει το τουριστικό του προϊόν, κατακλύζεται από νέα οικοδομή. Πολυκατοικίες ξεφυτρώνουν η μία μετά την άλλη, μετατρέποντας τη λουτρόπολη σε “Κυψέλη από μπετόν” δίπλα στη θάλασσα. Η πόλη, αντί να στηρίξει την τουριστική της φυσιογνωμία, ωθείται σε μια μονόπλευρη ανάπτυξη που ενισχύει την αστική πυκνότητα εις βάρος της ποιότητας ζωής. Σήμερα, το Λουτράκι δεν θυμίζει “τουριστική πόλη”. Η οικοδομική δραστηριότητα αυξάνεται, οι ελεύθεροι χώροι μειώνονται και η ποιότητα ζωής συρρικνώνεται. Ο “οργασμός ανοικοδόμησης” δείχνει πως η πόλη θυσιάζει το τουριστικό της μέλλον για μια κοντόφθαλμη οικιστική εκμετάλλευση. Το μεγάλο λάθος, αντί να απλώνεται η πόλη προς τα έξω, συρρικνώνεται στο κέντρο της με οργασμό ανοικοδόμησης πολυκατοικιών. Κανείς δε μιλά, κανείς δεν αντιδρά! Το αποτέλεσμα; O τουρισμός που βιώνουμε φέτος! Η χαρά των σουπερ μάρκετ!!
Ο «οργασμός ανοικοδόμησης» δεν συνοδεύεται από αντίστοιχες επενδύσεις σε κοινόχρηστους χώρους, αναβαθμίσεις πρασίνου ή πολιτιστικές υποδομές. Το Λουτράκι κινδυνεύει να χάσει την ταυτότητά του ως λουτρόπολη και να μετατραπεί σε μια άναρχη παραθαλάσσια πολυκατοικία, χωρίς χαρακτήρα και κατεύθυνση.
Το μέλλον υπό αίρεση
Η επιλογή του Προαστιακού δεν ήταν μόνο τεχνικό ή συγκοινωνιακό ζήτημα· ήταν πρωτίστως πολιτική και αναπτυξιακή απόφαση. Και όπως φαίνεται, αντί για μοχλό τουριστικής εξωστρέφειας, λειτούργησε ως σπινθήρας για την εντατική οικοδόμηση. Το Λουτράκι, αντί να ενισχύσει τον ρόλο του ως προορισμός ιαματικού τουρισμού, συνεδριακού τουρισμού και θερινής αναψυχής, εγκλωβίζεται σε ένα μοντέλο οικιστικής επέκτασης που δύσκολα θα αναστραφεί.Αν αναστραφεί!
Ήταν που ήταν “στραβό το κλίμα”, όπως λέει ο λαός, “το έφαγε και ο γάιδαρος”: η κακή πολεοδομική οργάνωση, οι ελλείψεις σε βασικά έργα υποδομής και η απουσία στρατηγικού σχεδίου.
Το ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι αν το Λουτράκι θα καταφέρει να ανακτήσει τον χαμένο τουριστικό του χαρακτήρα ή αν θα παγιωθεί ως μια “κατοικημένη Κυψέλη δίπλα στη θάλασσα”. Και το μέλλον αυτής της πόλης εξαρτάται από το αν θα υπάρξουν πολιτικές αποφάσεις που θα ανατρέψουν το σημερινό μοτίβο – ή αν θα παραδοθεί οριστικά στη μονοδιάστατη οικιστική του μοίρα. Aυτό ήταν το όραμα; Nα πήξουμε στην οικοδομή; Εκατοντάδες πολίτες που υπέγραψαν για την στάση στον Ισθμό, σήμερα διαμαρτύρονται βλέποντας την καταστροφή….
Ο τουρισμός που φέρνει ο Προαστιακός
Το μεγάλο ερώτημα που συνοδεύει τον Προαστιακό δεν είναι μόνο αν θα διευκολύνει τη μετακίνηση, αλλά και τι είδους τουρισμό θα φέρει. Θα πρόκειται για επισκέπτες υψηλού επιπέδου, με δυνατότητα να ξοδέψουν σε ξενοδοχεία, εστιατόρια και υποδομές αναψυχής; Ή μήπως θα δούμε την «τουριστική μονοκαλλιέργεια» της ημερήσιας εκδρομής με ταπεράκι, όπου οι επισκέπτες θα φτάνουν το πρωί και θα φεύγουν το βράδυ, χωρίς να αφήνουν σημαντικό οικονομικό αποτύπωμα παρά μόνο τα σκουπίδια τους σε θάλασσα και ακτές; Η θα θαυμάσουμε παραβατικούς να επισκέπτονται την πόλη, όπως βλέπουμε σε άλλους σταθμούς προαστιακών; (πχ Αγιοι Θεόδωροι)
Η εμπειρία δείχνει πως χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό, η σύνδεση με τον Προαστιακό μπορεί να οδηγήσει περισσότερο σε τουρισμό χαμηλής δαπάνης, που εξυπηρετεί την πρόσβαση αλλά δεν επενδύει στην πόλη. Αντίθετα, ο «ποιοτικός τουρισμός» –αυτός που αφήνει χρήματα στην τοπική οικονομία– προϋποθέτει αναβαθμισμένες υποδομές, οργανωμένη προβολή και υπηρεσίες υψηλού επιπέδου. Και όλα αυτά, σήμερα, στο Λουτράκι απουσιάζουν.
Η πολιτική ευθύνη
Ο Προαστιακός θα μπορούσε να είναι εργαλείο ανάπτυξης. Στην πράξη όμως, χωρίς σχέδιο, υποδομές και όραμα, κατέληξε να είναι καταλύτης ασφυξίας. Η πόλη χάνει το τουριστικό της στίγμα και κινδυνεύει να παγιωθεί ως μια άναρχη αστική ζώνη δίπλα στη θάλασσα.
Το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι σαφές:
Θα υπάρξουν διορθωτικές κινήσεις για να ανακτήσει το Λουτράκι την τουριστική του ταυτότητα ή θα παραδοθεί οριστικά στο μπετόν;
Αλλιώς το Λουτράκι, πέθανε! Η μάλλον…. το πεθάνατε!
Χ@ρα
ΝΕΡΟ ΘΑ ΕΧΕΤΕ. ???
ΝΕΡΟ ΘΑ ΕΧΕΤΕ. ???
Το Λουτράκι είχε και έχει φυσικές ομορφιές. Μονο αυτο γιατί ο πολεοδομικός σχεδιασμός ειναι χάλια, τα κτίρια κακόγουστα και άσχημα, οι δρόμοι μικροί με στενα πεζοδρόμια και απουσία πάρκινγκ να υποδεχτεί τον κόσμο το καλοκαίρι και όχι μόνο. Παρόλα αυτα, τα τελευταία χρόνια έγιναν εργα που δεν έπρεπε να γίνουν όπως έγιναν και όπου έγιναν(λιμάνι, spa), το νερό του χάθηκε, και έργα μέσα στην πόλη που λιγοστεύουν τα πάρκινγκ καθιστώντας αυτή τη στιγμή σαν πρώτο πρόβλημα της πόλης μετά το νερό και την άναρχη δόμηση, το πάρκινγκ.
Σωστά τα λες αγαπητή Χαρά και δεν θα διαφωνήσω μαζί σου και πολλά με βρίσκουν σύμφωνο !θα σταθώ σε μόνο σε κάτι που αναφέρεις στο άρθρο σού. Ο λόγος για την “ανοικοδόμηση “και τα νέα κτήρια που ξεφυτρώνουν όπως τα λες. Το λάθος πού κάνουμε εμείς οι λουτρακιωτες που είμαστε κοντά στα 60 να συγκρίνουμε το Λουτράκι πχ του 1975 με το 2025 ,βα νην πω για ποιο παλιά!Το να μεγαλώνει η πόλη μάς είναι φυσικό αποτέλεσμα και σε μόνιμο πληθυσμό και σε κτηρια και ότι άλλο βλέπουμε τώρα η θα δούμε στο άμεσο μέλλον!!Την αγαπη μου για τον τόπο την γνωρίζεις και ότι δεν μένω μόνιμα στο Λουτράκι δεν σημαίνει ότι δεν ενδιαφέρομαι για τον τόπο μας. Τι θέλει να πει ο Αντρέας με όλα αυτά που έγραψα. Το Λουτράκι μπορεί συνδυάσει και την τουριστική του ταυτότητα και ννα γίνει και μια μοντέρνα και μεγαλύτερη πόλη. Και στις δύο περιπτώσεις υπάρχουν πολλά που πρέπει να διορθωθούν. Το κυριότερο να διορθωθούν οι λουτρακιωτες παλιάς και νέας κοπής και να μην υπάρχει το αιώνιο πρόβλημα τουυ Λουτρακίου να μην κοιτάμε το κοινό ωφελος του τόπου και μετά τα υπόλοιπα. ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ και σορι για το κατεβατό
Ήθελα σαν επισκέπτης να ρωτήσω αν ξέρετε . Υπάρχει ένα τεράστιο πραγματικά οικόπεδο στο κάτω μέρος του προαστιακού προς θάλασσα.
Μπροστά στον παραλιακό δρόμο δηλαδή που θα μπορούσε να γίνει πάρκινγκ για το τρένο και όχι μόνο .Γιατί ο δήμος δεν το αξιοποιεί. ?
Όλα τα αυτοκίνητα παρκάρουν πάνω από τον σταθμό μέσα στις ελιές.
Φανταστείτε να έρθει και ο προαστιακος τι θα επικρατήσει .
Υγ. Πρέπει μέχρι τέλος θητείας κάποιοι να αναλάβουν το Λουτράκι γιατι η ζημιά θα είναι ανεπανόρθωτη για την πόλη.
Δηλαδή ο Προαστιακός χάλασε την εικόνα? Δείτε μερικά χρόνια πριν…
Θέλετε τουρίστες που ξοδεύουν κ σας πήραν τα ΑΤΜ, οι έξυπνοι τραπεζογδυτες. Γράφετε όμως, κάποτε , ν αλλάξει κάτι, δεν θα είναι το Λουτράκι όμως….
Η απάντησή σου είναι πολύ καλή και τεκμηριωμένη. Ακολουθεί η επεξεργασμένη εκδοχή της, διορθωμένη ως προς την ορθογραφία, τη στίξη και τη δομή των παραγράφων, ώστε να είναι πιο εύκολο να διαβαστεί σε ένα comment section.
Σχόλιο:
Από τις ελάχιστες φορές που θα διαφωνήσω μαζί σας, ειδικά με όσα γράφετε και λέτε τελευταία. Θεωρώ την άποψή σας λίγο υπεραπλουστευτική.
Ο Προαστιακός δεν είναι ο καταλύτης της καταστροφής της πόλης, ούτε αυτός στον οποίο πρέπει να φορτώσουμε όλα τα κακά. Αντίθετα, θα πρέπει να τον δούμε ως έναν μοχλό ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού που μπορεί να αναβαθμίσει το Λουτράκι με πολλούς τρόπους. Άλλωστε, το γράψατε και μόνοι σας: η πραγματική αιτία για τα προβλήματα είναι η έλλειψη σωστού πολεοδομικού σχεδιασμού και η αδυναμία της τοπικής αυτοδιοίκησης να διαχειριστεί τις νέες συνθήκες.
Συγγνώμη, αλλά για ποια «διχοτόμηση» μιλάτε; Οι ράγες αυτές υπάρχουν εδώ και δεκαετίες και η διαδρομή λειτουργούσε για χρόνια. Δεν θυμάμαι τότε να μιλούσαμε για καμία διχοτόμηση ή απομόνωση. Η σύνδεση του Λουτρακίου με την πρωτεύουσα δεν είναι πλέον μία στάση στον Ισθμό που απαιτεί μετεπιβίβαση, αλλά μια άμεση, γρήγορη και αξιόπιστη σύνδεση. Η κατασκευή της γραμμής μέσα στην πόλη ήταν αναπόφευκτη για την επίτευξη της μέγιστης λειτουργικότητας. Όποια προβλήματα διαβάσεων ή συνδέσεων προκύπτουν, είναι θέμα σχεδιασμού και έργων υποδομής που έπρεπε να γίνουν παράλληλα. Η απουσία αυτών των έργων είναι ευθύνη της διοίκησης, όχι του ίδιου του σιδηροδρόμου.
Η στάση στον Ισθμό δεν θα ήταν αρκετή για πολλούς λόγους. Καταρχάς, όποτε ο δήμαρχος έχει ερωτηθεί για αστικό λεωφορείο, έχει δηλώσει ότι δεν υπάρχουν χρήματα και ότι ο δήμος δεν μπορεί να συντηρήσει ένα τέτοιο έξοδο. Έτσι, ακόμα και αν κάτι τέτοιο γινόταν, είτε από τον δήμο είτε από ιδιωτική εταιρεία, θα σήμαινε επιπλέον κόστος για τον ταξιδιώτη. Επίσης, σε περιόδους αιχμής, όσο υψηλή κι αν ήταν η συχνότητα, η ταλαιπωρία θα ήταν μεγάλη, με κίνηση, φόρτωση-εκφόρτωση αποσκευών, αναμονή και δυσκολίες για άτομα με κινητικές αναπηρίες ή οικογένειες με μικρά παιδιά.
Ο ισχυρισμός ότι «η παλιά γραμμή θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ως τουριστικό τρενάκι» είναι ρομαντικός αλλά μη ρεαλιστικός. Ένα τέτοιο τρενάκι θα εξυπηρετούσε έναν πολύ μικρό αριθμό επισκεπτών, σε αντίθεση με τον Προαστιακό που μπορεί να μεταφέρει χιλιάδες άτομα ημερησίως, προσφέροντας σημαντική οικονομική ώθηση και ελαφρύνοντας το πρόβλημα με τις θέσεις στάθμευσης.
Η καχυποψία για το είδος του τουρισμού που θα φέρει ο Προαστιακός είναι αδικαιολόγητη. Το τρένο δεν απευθύνεται μόνο στον «τουρισμό με ταπεράκι», αλλά σε ένα ευρύ φάσμα επισκεπτών, συμπεριλαμβανομένων επισκεπτών του Σαββατοκύριακου, ηλικιωμένων, και φοιτητών. Ακόμη και οι ημερήσιοι επισκέπτες αποτελούν σημαντικό οικονομικό παράγοντα για τα καταστήματα, τα καφέ και τα εστιατόρια. Ο τουρισμός δεν είναι μόνο τα ξενοδοχεία, αλλά και οι μικρές καθημερινές δαπάνες που κινούν την τοπική οικονομία. Εξάλλου, όταν κάποιος δεν έχει ξοδέψει χρήματα σε διόδια και βενζίνες, έχει την ευχέρεια να ξοδέψει κάποια παραπάνω χρήματα στην πόλη.
Επίσης, η έλευση του Προαστιακού δεν περιορίζει τον τουρισμό υψηλού επιπέδου. Αντιθέτως, ένας επισκέπτης που θα μείνει σε ένα ακριβό ξενοδοχείο μπορεί πλέον να μετακινηθεί εύκολα με το τρένο προς την Αθήνα για μια εκδρομή ή μια επαγγελματική συνάντηση. Ακόμη και οι ημερήσιοι εκδρομείς, γνωρίζοντας την πόλη, θα επιστρέψουν στη συνέχεια για πολυήμερη διαμονή. Χωρίς εύκολη πρόσβαση, δεν θα έρχονταν καν.
Η οικοδομική δραστηριότητα που παρατηρείται στο Λουτράκι είναι ένα πρόβλημα που υπάρχει σε πολλές τουριστικές περιοχές της Ελλάδας και σχετίζεται με την αυξημένη ζήτηση για ακίνητα και την ελλιπή πολεοδομική νομοθεσία. Η έλλειψη σχεδιασμού και η αδυναμία προστασίας των ελεύθερων χώρων και επιβολής των κανόνων δόμησης δεν έχουν καμία σχέση με τον Προαστιακό. Η λύση δεν είναι να μην έρθει το τρένο, αλλά να θεσπιστούν αυστηρότερες πολεοδομικές ρυθμίσεις και να υλοποιηθούν έργα αναβάθμισης των κοινόχρηστων χώρων.
Για να το κλείσω, ο Προαστιακός θα δώσει την ευκαιρία στο Λουτράκι να ξαναμπεί στον χάρτη ως ένας εύκολα προσβάσιμος, φιλικός και δυναμικός προορισμός. Το αν θα αξιοποιηθεί αυτή η ευκαιρία εξαρτάται από τις πολιτικές επιλογές και την τοπική κοινωνία, όχι από το ίδιο το τρένο.
Ένας κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός αποτελεί βασικό στοιχείο της υποδομής πολλών πόλεων και λουτροπόλεων σε όλη την Ευρώπη (Γερμανία, Αυστρία, Αγγλία, Τσεχία, κ.λπ.) και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στον τουρισμό και την οικονομία τους. Ένας κεντρικός σταθμός καθιστά την πόλη πιο ελκυστική, επειδή ένα από τα κυριότερα κριτήρια επιλογής για τους τουρίστες είναι η άμεση πρόσβαση στον προορισμό τους χωρίς να χρειάζονται επιπλέον μέσα μεταφοράς και έξοδα.
Υ.Γ. Μας ενοχλεί η «τουριστική μονοκαλλιέργεια» της ημερήσιας εκδρομής, ενώ εδώ και χρόνια η πόλη ζει από αυτήν. Τόσα χρόνια δεν υπάρχει ο Προαστιακός να «χαλάει» την πόλη. Πού είναι λοιπόν οι επισκέπτες υψηλού επιπέδου; Γιατί τα ξενοδοχεία της πόλης που δεν λειτουργούν φτάνουν σε διψήφιο αριθμό; Όπως σωστά λέτε, από το Λουτράκι απουσιάζουν η οργανωμένη προβολή, οι υπηρεσίες υψηλού επιπέδου και οι αναβαθμισμένες υποδομές. Ο Προαστιακός θα έπρεπε να είναι μέρος όλων αυτών.
Υ.Γ.2 Το Λουτράκι άρχισε να χάνεται λίγα χρόνια μετά τη διακοπή των δρομολογίων του τρένου και έκτοτε χρόνο με τον χρόνο έχανε σιγά σιγά την τουριστική του ταυτότητα. Κανένας Προαστιακός δεν συνέβαλε σε αυτό, ούτε η μη έλευσή του θα το σώσει. Την τουριστική ταυτότητα της πόλης τη σκότωσε η ανάπλαση, η παραμέληση των δημόσιων χώρων και της ομορφιάς της (πάρκα, καταρράκτες κ.λπ.), η έλλειψη αξιόλογων εκδηλώσεων και η ασυδοσία. Όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με τον Προαστιακό και την ύπαρξή του μέσα στην πόλη.
Δυστυχώς καταρρέει η πόλη μας. Βρώμικα πεζοδρόμια, αμφιβόλου ποιότητας Νερό, έλλειψη παρκιν, άσχημη διαμόρφωση παραλιακού δρόμου και τόσα άλλα. Τι γίνεται με το κτίριο Θρουβαλα που λένε θα γίνει εμπορικό κέντρο;
Γελάω!!! Τώρα θυμηθήκατε να γράψετε για τα κακά του Προαστιακού εντός του Άστυ? Είμαστε ελληνική πατέντα, προαστιακός εντός της πόλης!!! Οι άλλοι είναι κορόιδα που τον τερματικό σταθμό τον έχουν εκτός πόλης όπως λέει και το όνομά του. Ποιός θα φέρει την ευθύνη στο πρώτο δυστύχημα (ελπίζω όχι θανατηφόρο) που θα γίνει από τις τόσες ισόπεδες διαβάσεις που θα κατασκευαστούν αναγκαστικά για να εξυπηρετήσουν τις εκάστοτε ιδιοκτησίες, λόγω της μη διάνοιξης των παράπλευρων οδών? Ο γνωστός σε όλους κύριος που κόπτεται για το τρένο εντός της πόλης ή ο Δήμος? Ελπίζω να διαψευστώ!
Όταν τα επισημάναμε όλα αυτά ολοι αδιαφορούσαν τώρα ας κοιτάξουν τι μπορούν να διορθώσουν. Πότε δεν είναι αργά. Αρκεί το λάθος να μην συνεχιζετε