Η κατάθεση για δημόσια διαβούλευση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εργασίας δείχνει ότι η πολιτική του ηγεσία ελάχιστα έλαβε υπόψη της τις θέσεις των εργαζόμενων αλλά και άλλων εκπροσώπων των κοινωνικών εταίρων. Επέλεξε να παρουσιάσει μια απαράδεκτη δέσμη μέτρων για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας ικανοποιώντας πολύ συγκεκριμένα εργοδοτικά συμφέροντα και ταυτόχρονα καταφέροντας ένα ισχυρό πλήγμα στα εργασιακά δικαιώματα και στη διαδικασία ρύθμισης τέτοιας υφής θεμάτων μόνο μέσω των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Η προσχηματική μετάθεση της εφαρμογής του 13ωρου σε έναν εργοδότη ή της λήψης της ετήσιας άδειας στην «βούληση του εργαζόμενου», όταν η σχέση εργοδότη-εργαζόμενου είναι ξεκάθαρα ανισοβαρής, αποκαλύπτει την πρόθεση του νομοθέτη. Φαίνεται πως ξεχνούν την καταδίκη της χώρας το 2014 από το Συμβούλιο της Ευρώπης μετά από καταγγελία της ΓΣΕΕ για την διευθέτηση του χρόνου εργασίας.
Το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου δεν καθιστά απλώς αφόρητες τις συνθήκες εργασίας εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων. Αποδυναμώνει εσκεμμένα τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, μιας που η διευθέτηση του χρόνου εργασίας αποτελεί πανευρωπαϊκά βασικό πυλώνα των ΣΣΕ.
Σε μια περίοδο που λόγω των κάκιστων συνθηκών εργασίας και αμοιβής η χώρα αιμορραγεί πληθυσμιακά, τέτοια νομοθετήματα επιδεινώνουν την κατάσταση στους χώρους δουλειάς. Ζητούμε την άμεση απόσυρση των συγκεκριμένων άρθρων του Ν/Σ που αναφέρονται στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Ζητούμε ταυτόχρονα, μετά τη λήξη της δημόσιας διαβούλευσης, την αναγκαία κοινωνική διαπραγμάτευση ως στοιχειώδες συστατικό πλουραλιστικής διαδικασίας νομοθέτησης, ώστε να αναδειχθούν οι ουσιαστικές και λεπτομερώς καταγεγραμμένες διαφωνίες μας που αποδεικνύουν ότι οι ρυθμίσεις υπερ-διευθέτησης του χρόνου εργασίας πλήττουν τους πλέον ευάλωτους και σε συνθήκες διαρκούς επισφάλειας εργαζόμενους.