Ο κ. Χατζής και το «ναι με επιφύλαξη»

Η πολιτική, ακόμα και στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης, δεν συγχωρεί τη θολούρα. Σε κρίσιμα ζητήματα, οι εκλεγμένοι οφείλουν να μιλούν καθαρά, να παίρνουν θέση, να αναλαμβάνουν το κόστος των αποφάσεών τους. Ο δημοτικός σύμβουλος Μιχάλης Χατζής, με τη στάση του στην τροποποίηση του προϋπολογισμού του Δήμου Κορινθίων, επέλεξε το αντίθετο.

Ψήφισε «με επιφύλαξη». Δηλαδή… ούτε «ναι», ούτε «όχι». Δηλαδή… ναι μεν, αλλά όχι ακριβώς. Δηλαδή… θέλω και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο.

Όμως η ψήφος δεν είναι χειρονομία εντυπώσεων. Είναι θεσμική πράξη ευθύνης. Η τροποποίηση του προϋπολογισμού είχε ήδη απορριφθεί από την Οικονομική Υπηρεσία, χωρίς τεκμηρίωση. Και αυτή ακριβώς η αμφισβήτηση της υπηρεσίας, αντί να οδηγήσει σε συσπείρωση και απαίτηση εξηγήσεων από όλους, βρήκε τον κ. Χατζή να στέκεται στην άκρη, σαν να παρακολουθεί απλώς το έργο.

Όχι μόνο δεν υπερασπίστηκε την πολιτική ευθύνη του εκλεγμένου, αλλά επικάλυψε τη δική του αδράνεια με «επιφύλαξη». Το άκρον άωτον της πολιτικής υπεκφυγής δηλαδή! Πληρωμένο 1.700 ευρώ μηνιαίως!
Η πολιτική συνέπεια δεν έχει αποχρώσεις. Όταν ένας Δήμος μένει χωρίς γιατρό εργασίας, χωρίς τεχνική ασφάλεια, χωρίς πυρασφάλεια, επειδή η υπηρεσία δεν εγκρίνει, κάθε δημοτικός σύμβουλος οφείλει να τοποθετείται καθαρά. Να λέει: «συμφωνώ ή διαφωνώ»

Ο κ. Χατζής προτίμησε τη θολούρα αντί της στάσης. Ίσως για να μην κακοκαρδίσει κανέναν, ίσως λόγω της πολyετούς φιλίας του με την διευθύντρια της οικονομικής υπηρεσίας, ίσως για να μετρά ψήφους και ισορροπίες. Ίσως γιατί κάποιοι βλέπουν το πρόβλημα της δυσλειτουργίας ως ευκαιρία φθοράς της δημοτικής αρχής, και όχι ως πρόβλημα των δημοτών. Ποιος ξέρει;

Αλλά δεν ψηφίστηκε για να κάνει διαχείριση εντυπώσεων. Ψηφίστηκε για να παίρνει θέση. Να λύνει προβλήματα. Όχι να τα παρακολουθεί «με επιφύλαξη». O κ. Χατζής λαμβάνει 1.700 ευρώ μηναίως, επαναλαμβάνω, δεν τον τιμά να κοροιδεύει τον κόσμο.

Και εν τέλει, η ψήφος του η δήλωση του δεν ήταν αθώα, ήταν πολιτική συνέργεια σε έναν εκτροχιασμό. Γιατί όταν ένας δήμος παραλύει από την υπηρεσιακή αυθαιρεσία, όταν ο ίδιος ο δήμαρχος καταγγέλλει ευθέως σαμποτάζ, όταν η κοινωνία στερείται βασικών λειτουργιών, ο κάθε σύμβουλος που δεν αντιστέκεται, συμμετέχει.

Κρίμα Μιχάλη!