Άποψη αναγνώστριας για το περιστατικό με τον 6χρονο μαθητή

Θα ήθελα να μοιραστώ μια σκέψη για το πρόσφατο περιστατικό στο σχολείο μας, καθώς έχουν ακουστεί πολλά και αισθάνομαι πως χρειάζεται λίγη ψυχραιμία και γνώση παιδικής ψυχολογίας.
Στα 6 χρόνια, η σεξουαλική συμπεριφορά των παιδιών, δεν έχει σεξουαλικό κίνητρο με την ενήλικη έννοια. Είναι συχνά αποτέλεσμα μιμητισμού, περιέργειας ή έλλειψης ορίων. Μπορεί να είναι ατυχή, ακατάλληλη, μπερδεμένη συμπεριφορά, αλλά όχι πρόθεση για κακοποίηση.
Η προσέγγιση της επιστήμης είναι ότι τέτοιες συμπεριφορές είναι ενημερωτικές, δηλαδή δείχνουν ότι το παιδί δεν έχει μάθει προσωπικά όρια, έχει δει κάτι που δεν καταλαβαίνει, έχει ανάγκη για καθοδήγηση με ήρεμο τρόπο.
Μπορεί η δασκάλα να ισχυριστεί ότι “είναι ένας αυριανός βιαστής”;
Κατηγορηματικά ΟΧΙ. Δεν επιτρέπεται επιστημονικά, παιδαγωγικά ή ηθικά να αποδοθεί σε ένα παιδί 6 ετών, προδιάθεση βιαστή, επικίνδυνη προσωπικότητα ή οποιαδήποτε προφητική ταμπέλα συμπεριφοράς.
Η ψυχολογία είναι ξεκάθαρη:
✔ Τα παιδιά ΔΕΝ έχουν σεξουαλική πρόθεση όπως οι ενήλικες.
✔ Δεν υπάρχει “προφίλ μελλοντικού βιαστή” σε παιδί 6 ετών.
✔ Τέτοιες προβλέψεις δεν έχουν επιστημονική βάση.
✔ Η χρήση χαρακτηρισμών αυτού του τύπου είναι βαθιά επιζήμια.
Τι μπορεί να συμβαίνει πίσω από μια τέτοια συμπεριφορά;
Πιθανότερα αίτια (σύμφωνα με την αναπτυξιακή ψυχολογία):
Παιδικό παιχνίδι εξερεύνησης.
Μίμηση από κάτι που είδε (σειρές, άλλα παιδιά, οικογενειακές σκηνές).
Έλλειψη εκπαίδευσης στα όρια του σώματος.
Ασυνήθιστα ερεθίσματα στο περιβάλλον (όχι απαραίτητα κακοποίηση).
Σύγχυση για το τι είναι “αστείο” ή επιτρεπτό.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, η αντίδραση πρέπει να είναι ήρεμη, εκπαιδευτική, βασισμένη στην προστασία του παιδιού και όχι στη δαιμονοποίησή του.
Ήταν σωστή η καταγγελία στην αστυνομία;
Η ψυχολογία και η παιδαγωγική κοινότητα τείνουν να λένε:
Όχι, εκτός αν υπάρχει υποψία ότι το παιδί ζει κάτι επικίνδυνο στο σπίτι και χρειάζεται παρέμβαση προστασίας.
Συνήθως τέτοια περιστατικά χειρίζονται εντός σχολείου, από παιδοψυχολόγο, με ενημέρωση γονέων, και με εκπαίδευση στο παιδί.
Η ποινικοποίηση ενός 6χρονου είναι αντίθετη με όλες τις παιδαγωγικές κατευθύνσεις.
Το πιο σημαντικό. Ένα παιδί 6 ετών που θώπευσε έναν ενήλικα ΔΕΝ είναι “μελλοντικός βιαστής”. Είναι ένα παιδί που χρειάζεται καθοδήγηση, εκπαίδευση και υποστήριξη. Οι προβλέψεις εγκληματικής συμπεριφοράς σε αυτή την ηλικία είναι επιστημονικά ανυπόστατες.