Γράφει ο Α. Γ. Κουκουλάς
Η κοσμοπλημμύρα που είχε κατακλείσει την αίθουσα του Αλεξάνδρειου συνεδριακού κέντρου, για να παρακολουθήσει τη χριστουγεννιάτικη συναυλία της φιλαρμονικής Λουτρακίου στις 28 Δεκεμβρίου
(η οποία φιλαρμονική συμπληρώνει φέτος 50 χρόνια από την ίδρυσή της), μεταβλήθηκε στο τέλος σε μια πλημμυρίδα ενθουσιασμού, συγχαρητηρίων και σε μία κοινή εκτίμηση:
«΄Αψογη εμφάνιση. Τελειότητα».
Η εκτίμηση συμπύκνωνε την όντως κοπιαστική δουλειά των μελών της, με επικεφαλής τον αρχιμουσικό της Πελ. Μαυρόπουλο, ένα αθόρυβο αλλά προικισμένο μουσικό, όπως ταιριάζει στους πραγματικούς καλλιτέχνες, μια δουλειά στην οποίαν συμμετείχαν οι καθηγητές του Πνευματικού Κέντρου, η παιδική χορωδία και τα τμήματα των μαζορετών.
Όλα, τμήματα του ΠΠΚ.
Το αποτέλεσμα επέβαλε απόλυτη γνώση των μουσικών θεμάτων, απόλυτη πειθαρχία στην μπαγκέτα του αρχιμουσικού και απόλυτο κάθε φορά συντονισμό των μερών που μετείχαν στο μουσικό πρόγραμμα της συναυλίας.
Δύσκολο το εγχείρημα. Υπήρχαν όμως και κάποιες προϋποθέσεις για την ανάληψή του.
Θα επιμείνω στη βασική. Στο ταλέντο δηλαδή, τις γνώσεις και τη σκληρή δουλειά του νεαρού Λουτρακιώτη αρχιμουσικού.
Θα προσθέσω στα προηγούμενα το μεράκι, την πολιτιστική συνείδηση, τη μουσική επάρκεια και την υπευθυνότητα των μελών του σώματος, ενώ θα υπογραμμίσω τη σπουδαία συμβολή του Γρηγόρη Παντελέων. Ενός όντως, όχι μόνο ευγενούς και καλλιεργημένου ατόμου, αλλά ως καθηγητή μουσικής και θεμελιωτή της χορωδιακής ιδιαίτερα μουσικής στον τόπο μας.
Δεν θα εξαιρούσα και τον Β. Σκεπετάρη που μας εντυπωσιάζει με τη δουλειά του στο τμήμα των μαζορετών.
Τα προηγούμενα αφήνουν χώρο πάντως, για μια ιδιαίτερη επισήμανση. Αυτή που έχει σχέση με το πνεύμα της συλλογικής προσπάθειας και συνεργασίας, το οποίο καλλιεργούν μεταξύ άλλων και οι Καθηγητές της φιλαρμονικής, μετέχοντας ως απλά μέλη του μουσικού σώματος στις συναυλίες ή άλλες εκδηλώσεις, ενώ γίνεται φανερή η επανάκαμψη ή επαναφορά παλαιών μελών της, μεταξύ των οποίων (ας μου επιτραπεί η προσωπική αναφορά) και του Χρήστου Καλούδη, περίπτωση που εξισώνεται με την αποκατάσταση μιας αδικίας.
Όλα τα προηγούμενα, καθώς και η ουσιαστική και ενεργός στήριξη του Πνευματικού Κέντρου, όπως εκφράστηκε με το προσωπικό ενδιαφέρον του προέδρου του Μ. Δρίτσα, οδήγησαν στην αρχική εκτίμηση περί του αποτελέσματος, το οποίο σε κάθε περίπτωση, υποδηλώνει και το μουσικό επίπεδο του σώματος.
Ένα επίπεδο, που δεν αφήνει χώρο δράσεως πλέον σε πρωταγωνιστές θλιβερών καταστάσεων του παρελθόντος. Ένα επίπεδο που οδήγησε σε μία εντυπωσιακή εμφάνιση της τελευταίας συναυλίας με την άρτια εκτέλεση γνωστών συνθέσεων και μελωδιών του εφετινού ρεπερτορίου (πολλές των οποίων την ενοργάνωση είχε αναλάβει ο αρχιμουσικός της «Παλαιάς Φιλαρμονικής Κερκύρας» Σπύρος Προσωπάρης», ένα επίπεδο το οποίο επιτρέπει συμπράξεις σπουδαίων καλλιτεχνών ως σολίστ.
Το επιβεβαίωσαν «χθες» για παράδειγμα, η αξεπέραστη Νίνα Λοτσάρη ή ο Γιάννης Βογιατζής, ενώ «σήμερα» ο Σπύρος Μουρίκης, ο διακεκριμένος στην Ελλάδα και διεθνώς κλαρινετίστας και Καθηγητής του ΠΠΚ, ή η λουτρακιώτισσα σοπράνο Ελπινίκη Ζερβού.
Το «αύριο» της φιλαρμονικής ιδιαίτερα, δεν πρέπει να μας ανησυχεί.
Από τη μία πλευρά γιατί είναι βέβαιο, πως δεν πρόκειται να υπάρξει εφησυχασμός των συντελεστών της, σε ό,τι αφορά τη μουσική παρουσία και δράση της και από την άλλη, γιατί θα πρέπει καλοπίστως να γίνει δεκτό και μέχρις αποδείξεως του εναντίου, ότι η νέα δημοτική αρχή θα στηρίξει τις προσπάθειες και θα περιβάλλει με το ενδιαφέρον της όλους τους συντελεστές (όχι μόνο της φιλαρμονικής) συνεχίζοντας την πραγματικά σπουδαία συμβολή του ΠΠΚ στην πολιτιστική διαδρομή του τόπου.
Προς εκείνη την κατεύθυνση και υπό το βάρος των προηγουμένων, λειτουργεί θετικά αν όχι ως εγγύηση, η ανάληψη της προεδρίας του ΠΠΚ, κατά τις πληροφορίες μας, από το Ν. Λόη μέχρι τώρα αντιπρόεδρό του.
Γιατί ο κ.Λόης διακρίθηκε, μεταξύ άλλων, για την πληθωρική διάθεση και ουσιαστική συμβολή του, στον όντως εντυπωσιακό απολογισμό του φορέα, στον οποίο εντελώς συνοπτικά αναφέρθηκε στην αρχή της εκδήλωσης ο απερχόμενος Πρόεδρός του.
Πολλά και προς όλους συγχαρητήρια.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ”Σήμερα”