Και να αδερφέ μου που μάθαμε να κουβεντιάζουμε
ήσυχα, ήσυχα κι απλά
Καταλαβαινόμαστε τώρα, καταλαβαινόμαστε τώρα
δεν χρειάζονται περισσότερα
Κι αύριο λέω θα γίνουμε ακόμα πιο απλοί
Θα βρούμε αυτά τα λόγια που παίρνουνε το ίδιο βάρος
σ’ όλες τις καρδιές, σ’ όλα τα χείλη
Έτσι, να λέμε πια τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη
Κι έτσι που να χαμογελάνε οι άλλοι και να λένε
Τέτοια ποιήματα σου φτιάχνω εκατό την ώρα
Αυτό θέλουμε κι εμείς
Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου
απ’ τον κόσμο
Εμείς τραγουδάμε
για να σμίξουμε, να σμίξουμε τον κόσμο”
Ο αγώνας είναι όντως απελευθερωτικός. Καλή αρχή. Η λύση είναι εφικτή. Έξω και πέρα από τις μισθοφορικές πολιτικές των δύο κυρίως κυβερνητικών κομμάτων και τις πουλημένες λύσεις που προτείνουν τα αφεντικά τους. Έξω και πέρα από όλα τα κοινοβουλευτικά σημερινά σχήματα, που δεν κατόρθωσαν τόσα χρόνια, λόγω της πολιτικής τους μυωπίας, να ανατάξουν το ππολιτικό φρόνημα του Ελληνικού λαού.
Να σκεφτούμε τρόπους και εδώ στο Λουτράκι, να δημιουργήσουμε ένα κανάλι επικοινωνίας με το Ε.Πα.Μ.
ο αχρέωτος