Μετά από 15 αιώνες σιωπής το ανακαινισμένο Κολοσσαίο της Ρώμης άνοιξε τις πύλες του στους θεατρόφιλους με την παράσταση της τραγωδίας του Σοφοκλή από το Εθνικό Θέατρο Ελλάδος…
Από το πρωί ως νωρίς το απόγευμα το Κολοσσαίο, καθώς είναι περικυκλωμένο από χιλιάδες τουρίστες και σεβαστό αριθμό μικροπωλητών, μοιάζει σαν να μην ανήκει στη Ρώμη. Σαν να έχει έρθει κάποιος και να το έχει τοποθετήσει, άγνωστο για ποιον λόγο, στην ιταλική πρωτεύουσα. Το βράδυ όμως, όταν η Αιώνια Πόλη ησυχάζει ή για να ακριβολογούμε προσπαθεί να ηρεμήσει, το βλέπεις να ξεπροβάλλει γιγάντιο και επιβλητικό, σιωπηλό αλλά και συνάμα έτοιμο να αντηχήσει από τις φωνές του πλήθους των πρώτων μεταχριστιανικών χρόνων. Το Κολοσσαίο δεν είναι ένα μνημείο απέναντι στο οποίο μπορείς να αδιαφορήσεις. Ισως όχι τόσο για την αρχαιολογική σημασία και αξία του, αλλά για το παρελθόν που κρύβει πίσω από τις τεράστιες θύρες του. Στα κελιά των μονομάχων, στα κλουβιά των θηρίων που περίμεναν τα θύματά τους, στην αρένα του ακόμη και στις εξέδρες που στις «καλές στιγμές» φιλοξενούσαν ως και 87.000 θεατές. Η απόφαση της Ιταλικής κυβέρνησης όχι μόνο να το ανακαινίσει αλλά πολύ περισσότερο να το μετατρέψει σε χώρο πολιτισμού αποτελεί σημαντικότατο γεγονός.
«Οιδίποδας Τύραννος» από το Εθνικό Θέατρο Ελλάδος. Η γενική δοκιμή της περασμένης Τρίτης καθυστέρησε επί δίωρο. Ο σκηνοθέτης της παράστασης, ο Βασίλης Παπαβασιλείου, «πολιορκημένος» από δεκάδες κάμερες, φωτογράφους και δημοσιογράφους, ανέλυε το έργο του Σοφοκλή και φυσικά τόνισε τη σημαντική παρουσία του Εθνικού σε αυτή την πρεμιέρα του Κολοσσαίου. Ο ίδιος ανάμεσα στα άλλα ανέφερε ότι η επιλογή του Σοφοκλή δεν ήταν τυχαία, αφού τον 16ο αι. παρουσιάστηκε ο Οιδίποδας στο Τέατρο Ολύμπικο της Βιτσέντζα, το πρώτο ιταλικό αμφιθέατρο του οποίου η αρχιτεκτονική βασίστηκε στα αρχαία ελληνικά αμφιθέατρα.
Για να μπορέσει όμως το Κολοσσαίο της Ρώμης να φιλοξενήσει θεατρικές παραστάσεις οι παρεμβάσεις ήταν απαραίτητες. Το επιβλητικό μνημείο, το οποίο όταν χτίστηκε μπορούσε να φιλοξενήσει 87.000 θεατές, στις παραστάσεις που έδωσε το Εθνικό Θέατρο περιόρισε τον αριθμό των θέσεων σε 700 (400 καθήμενοι και 300 όρθιοι) ενώ από τα 2.000 τετραγωνικά μέτρα της αρένας η σκηνή κατέλαβε μόλις τα 400 από αυτά. Εκεί την περασμένη Τετάρτη ο Γρηγόρης Βαλτινός, στον ρόλο του Οιδίποδα, η Τζένη Γαϊτανοπούλου, σ’ αυτόν της Ιοκάστης, ο Στέφανος Κυριακίδης, ως Κρέων, και οι υπόλοιποι συντελεστές της παράστασης με φόντο τα κελιά των μονομάχων και των θηρίων, τις σιωπηλές άδειες εξέδρες, μετέφεραν στο κοινό τον θεατρικό λόγο του Σοφοκλή.
Το χειροκρότημα στο τέλος της προσπάθειας αυτής, που είχε να υπερνικήσει ανάμεσα στα άλλα τον θόρυβο της πόλης, ήρθε να αποδείξει ότι η γλώσσα του θεάτρου παραμένει άμεσα επικοινωνιακή. Και αυτό γιατί ενώ οι ιταλοί θεατές παρακολούθησαν τον «Οιδίποδα Τύραννο» στα ελληνικά, εν τούτοις ένιωσαν μέσω της παράστασης τη δύναμη του κειμένου και αυτό το επιβράβευσαν με το θερμότερο χειροκρότημά τους. Τα σκηνικά-κοστούμια επιμελήθηκε ο Γιώργος Ζιάκας, τη μουσική έγραψε ο Δημήτρης Καμαρωτός, ενώ η μετάφραση είναι του Βασίλη Παπαβασιλείου.
Παρόντες στο ανακαινισμένο Κολοσσαίο την Τετάρτη το βράδυ ήταν ο πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας κ. Ατζέλιο Τσάμπι, η υπουργός Πολιτισμού της Ιταλίας κυρία Τζιοβάνι Μελάντρι, ο έλληνας υπουργός Πολιτισμού κ. Θεόδωρος Πάγκαλος, καθώς επίσης και αξιωματούχοι της ιταλικής κυβέρνησης. Τη διοργάνωση του Φεστιβάλ με τίτλο «Κολοσσαίον 2000 – Σχέδιο Σοφοκλή» έχει αναλάβει το υπουργείο Πολιτισμού της Ιταλίας σε συνεργασία με την Αρχαιολογική Υπηρεσία και τον Δήμο της Ρώμης. Την παράσταση του Εθνικού Θεάτρου θα ακολουθήσει το Κέντρο Δραματικής Τέχνης της Τεχεράνης με την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή (27 ως 29 Ιουλίου). Οι εκδηλώσεις ολοκληρώνονται με τον «Οιδίποδα επί Κολωνώ» από την Accademia Nationale di Santa Cecilia της Ρώμης (5/8 και 6/8).
poly palio sxolio alla endiaferon