Οι δύο «αιώνιες» μάστιγες .

Ξέρω ότι δεν είναι και τόσο δημοφιλής η άποψη πως οι ξένοι είναι ικανοί για πράγματα που εμείς δεν είμαστε, αλλά όσο περνάνε τα χρόνια τόσο περισσότερο εδραιώνεται η βεβαιότητά μου ότι ο μοναδικός τρόπος να γίνουμε κάποτε σοβαρό κράτος είναι ν’ αποφασίσουν για μερικά σημαντικά ζητήματα οι Ευρωπαίοι και όχι εμείς.

Οταν πριν από 37 χρόνια έπεσε η δικτατορία και ξανάνοιξε η Βουλή, θυμάμαι ότι δύο από τα σοβαρότερα προβλήματα που κάθε τόσο θίγονταν ήταν η φοροδιαφυγή και η γραφειοκρατία. Και θυμάμαι ακόμη ότι σ’ αυτά τα 37 χρόνια όλες οι κυβερνήσεις και όλα τα κόμματα ξόρκιζαν και τη φοροδιαφυγή και τη γραφειοκρατία, αλλά και τα δύο αυτά προβλήματα εξακολουθούν να σημαδεύουν με την παρουσία τους την οικονομική μας ζωή και να δυναμιτίζουν την όποια προσπάθεια εκσυγχρονισμού και πραγματικής ανάπτυξης της χώρας μας.
Κι εύλογα, νομίζω, διερωτώμαι: Πώς γίνεται ολόκληρο το πολιτικό σύστημα να επιδιώκει την απαλλαγή του τόπου απ’ αυτές τις δύο μάστιγες και, όμως, όλες οι μέχρι τώρα προσπάθειες να καταλήγουν σε πλήρη αποτυχία; Μου είναι αδύνατο να φανταστώ ότι είμαστε τόσο ανίκανοι. Στο κάτω κάτω δεν χρειάζεται να κάνουμε και τίποτα σπουδαίες ανακαλύψεις. Δοκιμασμένες και επιτυχημένες στο εξωτερικό συνταγές χρειάζεται ν’ αντιγράψουμε και να εφαρμόσουμε. Είναι δυνατό να μην είμαστε ικανοί ούτε καν αυτό να κάνουμε;
Τι μένει; Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από την εξήγηση ότι στην πραγματικότητα δεν θέλουμε, ως πολιτικό σύστημα και ως κοινωνία, ν’ απαλλαγούμε απ’ αυτές τις δύο γάγγραινες. Είναι πολυάριθμες και ισχυρές οι κοινωνικές ομάδες που επωφελούνται απ’ αυτές, είτε γιατί διατηρούν τη δυνατότητα να φοροδιαφεύγουν ανεξέλεγκτα είτε γιατί μπορούν και ελέγχουν τη λειτουργία της κρατικής μηχανής, με όλα τα οφέλη που συνεπάγεται ένα τέτοιο προνόμιο.
Υπολογίζεται ότι η φοροδιαφυγή μάς στοιχίζει κάθε χρόνο κοντά στα 10 δισ. Χθες άκουσα για μία έρευνα σύμφωνα με την οποία η γραφειοκρατία μάς στοιχίζει άλλα 15. Κι αυτά την ώρα που η χώρα πνίγεται και απεγνωσμένα αποζητά δημοσιονομικές και επενδυτικές ανάσες.
Υ.Γ.: Το έχω ξαναγράψει και δεν θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω. Επί 37 χρόνια η μόνη σοβαρή κίνηση εναντίον της γραφειοκρατίας υπήρξαν τα ΚΕΠ. Εναντίον της φοροδιαφυγής καμία.
Eρρίκος Μπαρτζινόπουλος
πηγή : ethnos.gr