«Όταν η διοίκησις βιάζη, αθετή, καταφρονή τα δίκαια του λαού και δεν εισακούη τα παράπονά του, το να κάμη ο λαός ή κάθε μέρος του λαού επανάστασιν, να αρπάζη τα άρματα και να τιμωρή τους τυράννους του, είναι το πλέον ιερόν από όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητον από όλα τα χρέη του», έγραφε το 1797 ο Ρήγας Φεραίος στο κείμενο «Νέα Πολιτική Διοίκησις»….
Πέρασαν 214 χρόνια από τότε και σήμερα στην εποχή του Μνημονίου, η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι αφουγκράζεται τις κοινωνικές ανοχές, αλλά σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να θέλει κάποιος να καθυστερήσει (σ.σ. τις μεταρρυθμίσεις) διότι θίγεται κάποιο δικό του συμφέρον. Αλλά, σε γενικές γραμμές, αυτό το οποίο βλέπεις είναι μία υποστήριξη στο γενικό έργο. Ούτως ή άλλως, η πλειοψηφία του ελληνικού λαού ξέρει ότι αυτό το πρόγραμμα (σ.σ. μνημόνιο), που έχει ξεκινήσει, πρέπει να συνεχιστεί ακόμα και αν θίγονται κάποια από τα συμφέροντα του καθενός. Τάδε έφη Παύλος Γερουλάνος σε συνέντευξη του στο ρ/σ Real fm και τη δημοσιογράφο Κάτια Μάκρη.
Ωστόσο, ο κ. Γερουλάνος αναγνωρίζει ότι «Ο περισσότερος κόσμος έχει πιαστεί για φοροδιαφυγή. Περισσότεροι άνθρωποι είναι στην πίεση, την οποία οφείλει να δίνει το κράτος, για να υπάρχει νομιμότητα, από ό,τι ποτέ στο παρελθόν. Και δεν είναι μόνο στον χώρο της φοροδιαφυγής, αλλά και στον χώρο των δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίοι δεν εξυπηρετούν σωστά τους πολίτες ή φοροδιαφεύγουν ή διαφθείρονται, όπως και σε άλλους χώρους όπως είναι το ποδόσφαιρο στη δική μας την περίπτωση. Έχουμε παραδείγματα, όπου επιτέλους κάποιοι άνθρωποι, οι οποίοι παρανομούν σε αυτή την κοινωνία αρχίζουν και συλλαμβάνονται».
Όταν μιλάμε για διαφθορά, η μνήμη μου ανακαλεί περιπτώσεις όπως το Βατοπέδι, την Siemens, τα υποβρύχια… Έτσι για αρχή. Κι επειδή όλα κινούνται βάσει σχεδίου, η κυβέρνηση προχωρά τις μεταρρυθμίσεις με βήμα ταχύ και αναφέρομαι στο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, την εφεδρεία των δημοσίων υπαλλήλων. «Αυτά είναι πράγματα στα οποία έχουμε δεσμευτεί και τα οποία αν προχωρούσαμε με την ταχύτητα που έχουμε εξαγγείλει, δεν θα είχαμε να κάνουμε και όλα τα άλλα οικονομικά μέτρα που πρέπει να πάρουμε» διευκρίνισε ο κ. Γερουλάνος.
Βέβαια, το μεσοπρόθεσμο σχέδιο δημοσιονομικής προσαρμογής είναι πάρα-πάρα πολύ φιλόδοξο, διότι «βάζουμε ένα πρόγραμμα το οποίο δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στα χρονικά της χώρας» δήλωσε στην συνέντευξη ο κ. Γερουλάνος. «Όλοι θα παραδεχτούν ότι το πρόγραμμα και η ταχύτητα με την οποία κινείται αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση, δεν έχει υπάρξει τα τελευταία χρόνια τουλάχιστον όπως θυμάμαι εγώ», πρόσθεσε.
Επειδή, όμως, οι Ευρωπαίοι εταίροι ζητούν εμπράγματα δικαιώματα, άλλοτε με θάρρος και παρρησία και άλλοτε με ηπιότερο, αλλά τον ίδιο αυστηρό τρόπο, ο κ. Γερουλάνος τόνισε ότι η διεθνής κατάσταση την οποία αντιμετωπίζουμε σε κάθε δόση, είναι χειρότερη από την προηγούμενη. Αυτό είναι προς γνώσιν και συμμόρφωσιν, προσθέτω εγώ.
Ωστόσο, «Η ψήφιση του μεσοπρόθεσμου έδωσε στην κυβέρνηση σε επίπεδο αξιοπιστίας μία εντελώς καινούργια δυναμική, η οποία δεν έχει χαθεί στο διεθνές επίπεδο. Καταλαβαίνω ότι για την ελληνική κοινή γνώμη, η οποία θέλει να δει τις αλλαγές να γίνονται πιο γρήγορα, θέλει να δει και άλλα πράγματα να συμβαίνουν. Αλλά σε ό,τι αφορά την διεθνή μας παρουσία, η ψήφιση του μεσοπροθέσμου έδωσε σαφέστατα διαφορετικό στίγμα στα πράγματα τον τελευταίο καιρό».
Σημειωτέον ότι στην παγκόσμια κατάταξη για την ανταγωνιστικότητα, η Ελλάδα καταλαμβάνει μόλις την 90η θέση ανάμεσα σε 142 χώρες, ενώ το 2010 βρισκόταν στην 83η και το 2009 στην 71η. Η Μποτσουάνα ήδη μας ξεπέρασε. Η γειτονική Αλβανία βρίσκεται στην 78η, η FYROM στην 79η και η Τουρκία στην 59η. Αναφορικά με την αποτελεσματικότητα της αγοράς εργασίας, η χώρα μας κατατάσσεται στην 126η θέση και με άριστα το 7 βαθμολογείται με 3,6. Ως προς την γραφειοκρατία, το 22,1% των ερωτηθέντων απάντησε ότι έχουν γίνει βελτιώσεις το τελευταίο διάστημα, αλλά παραμένει ο ισχυρότερος ανασταλτικός παράγοντας του επιχειρείν. Ως προς την διαφθορά των δημοσίων θεσμών, η Ελλάδα κατατάσσεται στην τρίτη θέση. Η διαφθορά κυριαρχεί, καθώς το 13% των ερωτηθέντων εξακολουθεί να την θεωρεί παράγοντα που εμποδίζει την άσκηση υγιούς επιχειρηματικής δραστηριότητας. «Η φορολογική νομοθεσία μάλιστα αλλάζει με πολύ μεγάλη συχνότητα στην Ελλάδα, προκαλώντας συχνά σύγχυση και ενισχύοντας την εικόνα αστάθειας και αβεβαιότητας, πράγμα που αποτελεί τον τέταρτο κυριότερο παράγοντα παρεμπόδισης της επιχειρηματικότητας» αναφέρει η Παγκόσμια Έκθεση Ανταγωνιστικότητας 2011-2012.
Άρα αν άνοιγαν τα κλειστά επαγγέλματα, αν εκατοντάδες δημόσιοι υπάλληλοι μετακινηθούν βιαίως σε άλλες περιοχές μακριά από τον τόπο κατοικίας τους, αν περικοπούν πλέον του 30% οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων, αν μειωθούν κατά 50% οι μισθοί των ιδιωτικών υπαλλήλων, αν οι άνθρωποι ζουν με 600 ευρώ, αν οι επιχειρήσεις δεν πάρουν επιστροφή φόρου από το κράτος, αν τα πανεπιστήμια διοικούνται από ανθρώπους που δεν ξέρουν το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, αν το σύστημα υγείας είναι μόνο για όσους έχουν ίδια κεφάλαια για να γιατρευτούν, αν πίνουμε μια μπύρα με ΦΠΑ στο 23%. Αν ζήσουμε στην εξαθλίωση, τότε η ελληνική κυβέρνηση δεν θα χρειαστεί να πάρει νέα μέτρα.
Ηλέκτρα Βισκαδουράκη
*traveltimes