Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Σήμερα θα σας μιλήσω για τους Νικ και Μπαρτ…

- Advertisement -
Ηνωμένες Πολιτείες  Αμερικής , γη της Επαγγελίας , τόπος εκπλήρωσης  ονείρων και ίσων ευκαιριών , αρχές του 20ού αιώνα.
   Το  1908  και  με διαφορά  2 μηνών , ο Νικόλα Σάκο  και  ο  Μπαρτολομέο Βαντσέτι  μεταναστεύουν  στις  ΗΠΑ.  Ο Νικόλα από  το  Τορεματζιόρε  της  νότιας Ιταλίας  φτάνει  τον  Απρίλιο και ο Μπαρτολομέο από το Βιλαφαλέτο της βόρειας Ιταλίας  φτάνει  τον  Ιούνιο.  Οι δυό τους δεν γνωρίζονται.  Ο  Νικόλα  δούλευε  εργάτης  σε  βιομηχανία  παπουτσιών , εργαζόταν  10 ώρες την ημέρα και  6 μέρες  την  εβδομάδα. Ηταν παντρεμένος με τη Ροζίνα Τζαμπέλι  και είχε 2 παιδιά , τον  Ντάντε και την Ινές.Ο Μπαρτολομέο  έκανε πολλές δουλειές  , ήταν ελεύθερο  και  ανεξάρτητο  πνεύμα  και  μελετούσε  Μαρξ , Ουγκό , Τολστόι , Δάντη , Ζολά , Δαρβίνο. Το  1916  πήρε  ενεργό  μέρος  σε  μία  απεργία  κατά  της Πλίμουθ  και από τότε δεν μπόρεσε να ξαναβρεί  εργασία και αναγκάστηκε να κάνει τον ιχθυοπώλη. Εκείνη ήταν  και  η χρονιά  που  ο Νικόλα Σάκο  και ο  Μπαρολομέο  Βαντσέτι  γνωρίζονται    και  γίνονται  μέλη  μιας  ομάδας  ιταλοαμερικάνων  αναρχικών. Ολη η ομάδα  δραπετεύει  στο Μεξικό  για να αποφύγει  την  στράτευση ,(1ος παγκόσμιος πολεμος ),  γιατί για έναν αναρχικό  δεν  υπήρχε  κάτι  χειρότερο  από  το  να  σκοτώσει  ή  να  σκοτωθεί  για  το κράτος.
  Μετά  τον  πόλεμο  ο Νικόλα και ο Σάκο  επιστρέφουν   στη  Μασαχουσέτη  , χωρίς  να ξέρουν  ότι  έχουν  συμπεριληφθεί  στη λίστα  των  ανατρεπτικών  που   συνέταξε το  υπουργείο  Δικαιοσύνης  , ούτε  ότι  έχουν  παρακολουθηθεί  από  μυστικούς  πράκτορες  των  ΗΠΑ.  Στην  ίδια  λίστα  των  ανατρεπτικών  υπάρχει  και ένας  φίλος  του  Βαντσέτι  , ο  τυπογράφος  Αντρέα  Σαλσέντο.  Ο ίδιος  θα  δολοφονηθεί  από  την  αστυνομία  στις  3 Μαίου  1920 ,  ρίχνοντάς  τον  από  τον  14ο  όροφο  ενός  κτιρίου  που ανήκε  στο  υπουργείο  δικαιοσύνης.
 [( Πρόκειται  για μία  περίοδο  της  αμερικανικής  ιστορίας  χαρακτηρισμένη από τον  έντονο  φόβο  έναντι  του κομμουνισμού,  τον κόκκινο φόβο.)Ούτε ο  Σάκο  , ούτε  ο Βαντσέτι  ήταν κομμουνιστές  και επίσης  ο  Βαντσέτι  είχε  καθαρό  ποινικό  μητρώο  ,  αλλά ήταν  γνωστοί  από  τις  τοπικές  αρχές   επειδή  πήραν  μέρος  σε απεργίες  ,  πολιτικές   αναταραχές  και  προπαγάνδισαν  κατά  του πολέμου.]
   Ο  Σάκο  και  ο Βαντσέτι  οργάνωσαν  ένα  σώμα  για  να  ρίξουν  φως  στην  αναπόδεικτη  δολοφονία  του φίλου  τους  Σαλσέντο.  Το  σώμα  θα ερχόταν  σε σύσκεψη  την 9η  Μαίου  στο   Μπρόκτον ,  όμως  πριν γίνει  αυτό  συλλαμβάνονται  γιατί  βρέθηκαν  στην κατοχή  τους  φέιγ  βολάν  με αναρχικές  θέσεις  και όπλα. Λίγες  μέρες  αργότερα θα  κατηγορηθούν  για μία  ληστεία  που  έλαβε  χώρα  λίγες  εβδομάδες  πριν  την  σύλληψή  τους  στο  νότιο  Μπέιντρι  , ένα  προάστιο  της  Βοστώνης. Σε  αυτή  την  υπόθεση  είχαν  δολοφονηθεί  2  άνθρωποι  ,  ο ταμίας  και  ο  σωματοφύλακας  της  Σλατερ  εντ  Μοριλ ( εταιρείας  παπουτσιών ).
ΔΙΚΗ   ΠΑΡΩΔΙΑ
Ο   Νικόλα  και  ο Μπαρτολομέο  πλέον  είναι  τρομοκρατημένοι  ,  υποπέπτουν  σε συνεχή  λάθη  και  προκειμένου  να  κρύψουν  την  αναρχική  ιδεολογία  τους   ψεύδονται  και  κατά  την  προανάκριση  και  μετέπειτα  στον εισαγγελέα.  Κατά  την όλη  διαδικασία  όμως  , το  μόνο  που  δεν  εξεταζόταν  ήταν  το  περιστατικό   στο   Μπέιντρι.  Η  δίκη  ξεκινά  και  οι  αμερικανικές  αρχές  πλέον μπορούν  να  εφαρμόσουν  την  πολιτική  τους  ,  μία  πολιτική  δίωξης  και  τρόμου  κατά  οποιασδήποτε  μορφής  ανατρεπτισμού  , υπό  τις   ευλογίες  πάντοτε  του  ιδίου  υπουργείου  δικαιοσύνης.  Ο  δικαστής  Γουέμπστερ  Θάυερ  τους   αποκάλεσε  χωρίς   περιστροφές    ,  οι  2  μπάσταρδοι  αναρχικοί.  Τα  γεγονότα  αυτά  θα  σηματοδοτούσαν  την  απαρχή  της  πιο  σημαντικής  αμερικανικής  πολιτικής  δίκης   του  20ου  αιώνα.
  Μέσα   σε  λίγες  εβδομάδες   ο  Νικόλα  και  ο   Μπαρτολομέο  κρίνονται  ένοχοι   με  την  κατηγορία  του  φόνου  σε  πρώτο  βαθμό  την  14η  Ιουλίου  1921.
Θεωρούνται  θύματα  των κοινωνικών  και  πολιτικών  προκαταλήψεων   της  εποχής  και  η  διεθνής  κοινή  γνώμη  διαδηλώνει  υπέρ  τους  σε  Λονδίνο  ,  Παρίσι  ,  Μπουένος  Αιρες  και  Μέξικο  Σίτι  .
 ΑΠΟ  ΕΝΑΝ  ΛΟΓΟ  ΤΟΥ  ΒΑΝΤΣΕΤΙ 
‘’  …Δεν  θα  ευχόμουν   σε  ένα  σκύλο  ,  ή  σε   ένα  ερπετό  ,  στην  πιο   τιποτένια  μορφή   ζωής   στη  γη,  σε  κανένα   από  αυτά  ,  δεν  θα  ευχόμουν  αυτό  που  έπρεπε  να υποφέρω  για  πράγματα  που  δεν  είμαι   ένοχος.  Αλλά  η  πεποίθησή  μου  είναι  πως  υπέφερα  για  πράγματα  για τα  οποία   είμαι  ένοχος.  Υποφέρω  γιατί  είμαι  ένας  ανατρεπτικός  και  αλήθεια  είμαι  ανατρεπτικός  .  Υποφέρω  γιατί  είμαι  ένας  Ιταλός  και  αλήθεια  είμαι  Ιταλός… ‘’
(Από  την  τελευταία  αναφορά  στον  δικαστή  Θάυερ  ,  19  Απριλίου  1927 ,  Ντεντχαμ- Μασαχουσέτη)
Μετά  από  7  χρόνια  φυλάκισης  ,  παρά  τα  ελλιπή   στοιχεία  ,  χωρίς  να  ληφθεί  υπόψη  μία  αθωοτική  ομολογία  του  πορτορικανού   κρατουμένου  Τσελεστίνο  Μαντέιρος  και  εν  μέσω  διεθνών  αντιδράσεων  ,  ο  Νικόλα  Σάκο  και  ο  Μπαρτολομέο   Βαντσέτι  εκτελούνται   στην  ηλεκτρική  καρέκλα  στις  23  Αυγούστου  1927.
‘’ … θυμίσου  , γιέ  μου ,  την  ευτυχία  των  παιχνιδιών  , μην  την κρατάς  όλη  για  σένα…’’
(Νικόλα  Σάκο  ,  στον  γιό  Ντάντε  ,  1927)
‘’… Ναι, Ντάντε  μου ,  αυτοί  μπορούν  να σταυρώσουν  τα σώματά  μας , όπως  ήδη  κάνουν  αυτά  τα  7 χρόνια ,  αλλά  αυτοί  δεν  θα  μπορέσουν  ποτέ  να  καταστρέψουν  τις  ιδέες  μας  ,  που  θα  είναι  ακόμα  πιο  όμορφες  για  τις  επόμενες  γενεές  που  θα  έρθουν…’’
(Νικόλα  Σάκο  ,  στον  γιό  Ντάντε  ,  1927)
Στις  23  Αυγούστου  1977  ,  ακριβώς  50  χρόνια  μετά  την  εκτέλεση ,  ο  κυβερνήτης  της  Μασαχουσέτης    Μιχάλης  Δουκάκης   νομοθετεί  με δημόσια  προκήρυξη  την  αθώωση  των  2  ανδρών  από  το  έγκλημα  λέγοντας , ‘’   … Δηλώνω  ότι  κάθε  στίγμα  και  κάθε  αδικία  ακυρώνεται  από  τα  ονόματα  του  Νικόλα  Σάκο  και   Μπαρτολομέο  Βαντσέτι…’’
Η  υπόθεση  Σάκο – Βαντσέτι  ενέπνευσε  πολλούς  καλλιτέχνες   όπως  τον  σκηνοθέτη  Τζουλιάνο  Μολτάλντο  με την  ταινιά  του  1971 –  Sacco  e Vanzettiόπως  επίσης  τον  πολύ  Ennio  Morricone  που  έγραψε  την  μπαλάντα  του  Nick  and  Bart  και  ερμήνευσε  η  θρυλική  Joan  Baez.
Αλκιβιάδης  Β.  Λάμπρου
Πηγές:
Fernanda  Sacco  ,  I  miei  ricordi  di una tragedia  familiare , Torremaggiore  luglio  2008
Lorenzo  Tibaldo  ,  Sotto  un cielo  stellato ,  Torino  2008
Aldino  Felicani  ,  Sacco –  Vanzetti  collection  ,  Boston public library

- Advertisement -

2 ΣΧΟΛΙΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε ακόμα

Σχετικά άρθρα

loutrakiblog