Στο κορυφαίο πολιτικό ερώτημα των τελευταίων ημερών, αν έχουμε κυβέρνηση εθνικής ενότητας, εθνικής σωτηρίας, συγκυβέρνηση, μεταβατική, υπερβατική, μεταφυσική, περιορισμένου ορίζοντα, περιορισμένης ευθύνης, ή περιορισμένης δημοκρατίας, η απάντηση είναι: έχουμε κυβέρνηση έκτης δόσης. Εκεί φτάσαμε με τις δημοκρατικές ευαισθησίες του Παπανδρέου και τους λεονταρισμούς του Σαμαρά…
Τυπικά και οι δύο έχουν δίκιο· γιατί ο λαός να μην αποφασίσει για το μέλλον του με δημοψήφισμα και γιατί πρέπει να υπογράψουν οι πάντες δήλωση μετανοίας, αφού η βουλή θα νομοθετήσει αυτά, που θέλουν οι Ευρωπαίοι; Βεβαίως ο Ελληνικός λαός δικαιούται και δημοκρατία και εθνική αξιοπρέπεια, όμως πολύ αργά θυμήθηκαν και την δημοκρατία και την αξιοπρέπεια κι αν είναι να τα ανακτήσουμε, μάλλον χωρίς αυτούς θα τα καταφέρουμε. Χάθηκαν (άλλες) δύο εβδομάδες για να μπαλωθεί η «δημοκρατική» πατατιά του Γεώργιου (με την αποπομπή του ίδιου από την κυβέρνηση) και τώρα πόσες πρέπει να χαθούν για να μπαλωθεί η «αξιοπρεπής» πατατιά του Αντώνιου; Είναι τόσο ζαλισμένος κι αυτός με την προοπτική της εξουσίας, που δεν βλέπει τίποτα μπροστά του; Πόσο πιο απλό για τους Ευρωπαίους είναι να τον ρίξουν, πριν καν ανέβει στον πρωθυπουργικό θώκο; Απλά δεν θα δώσουν την επόμενη δόση. Θα αντέξει το βάρος της κατακραυγής του κόσμου, που δεν θα πάρει μισθό και σύνταξη τον Δεκέμβριο; Ποιος άλλος θα το φορτωθεί αυτό (εκτός) από αυτούς που ψηφίζουν, αλλά δεν υπογράφουν !! Περιμένει, ότι θα κάνουν πίσω η Μέρκελ και ο Σαρκοζί, για να φανεί αυτός παλικάρι; Θα ξεφτιλιστούν αυτοί υπαναχωρώντας, για χάρη ποιού; Αυτουνού, που έρχεται να συνεχίσει τις γκάφες του προηγούμενου; Δεν μπορεί να καταλάβει, ότι για άλλη μια φορά, θα υποχωρήσει, ή θα πάει σπίτι του;
Με τα χίλια ζόρια και τις χίλιες θυσίες του λαού εξασφαλίστηκε η έκτη δόση και πριν προλάβουμε να την ενθυλακώσουμε, της ρίχνει μια κλωτσιά ο ένας και την στέλνει στα σύνορα και στην συνέχεια ο άλλος με ένα θαυμάσιο σουτ την έστειλε στην Ιταλία… Τώρα περιμένουμε ο σύμβουλος του πρώτου να κάνει μαγικά κόλπα και να την φέρει πίσω…
Επειδή κάτι μου λέει, ότι τελικά θα την στείλουμε ακόμη πάρα πέρα, αν δεν έλθει η επόμενη δόση, ας μοιράσουν στον κόσμο μεθαδόνη (μιά και υπάρχει και το νομικό πλαίσιο πιά και δεν θα μπλέξουμε) ή ακόμη καλύτερα το πατροπαράδοτο (και βιολογικό) λάβδανο. Θάναι κι αυτό μιά παρηγοριά.
Π. Θ. Ρέππας