Μετά τη θύελλα αντιδράσεων που προκάλεσε το άρθρο του Δημήτρη Δανίκα για τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο στην εφημερίδα «Τα ΝΕΑ», σήμερα έρχεται να «τα μαζέψει»…
Το νέο άρθρο του κ. Δανίκα, που δημοσιεύεται σήμερα στο «ΒΗΜΑ» και έχει τον τίτλο «Αγγελόπουλος»,εγκωμιάζει τον μεγάλο Έλληνα σκηνοθέτη, με χαρακτηρισμούς που δεν έχουν καμία σχέση με τα «αλαζόνας» και «τσιγκούνης» του προηγούμενου κειμένου του.
«Μην ακούω ανοησίες. Η Τέχνη δεν είναι αστακομακαρονάδα. Ουδεμία σχέση ο Θόδωρος Αγγελόπουλος με τον Λευτέρη Λαζάρου. Και καμία σχέση ο «Θίασος» με την κουζίνα, τα πιάτα και την γαστρονομία», αναφέρει.
«Αδιάφορο αν εσένα, εμένα και πολλών άλλων δεν αρέσουν οι αργοί ρυθμοί και τα μεγάλα πλάνα. […] Και που σαι, Εσένα το λέω που βαριέσαι στις ταινίες του Θόδωρου και που με ευκολία τις πετάς στον κάλαθο των αχρήστων. Σάμπως βρε ηλίθιε έχεις καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει στην χώρα; Σάμπως έχεις καταλάβει τα αίτια αυτής της χρεοκοπίας και της ελληνικής «κακοδαιμονίας»;» προσθέτει.
«Η Μελίνα ως μοναδική ελληνίδα star. Ο Μίκης Θεοδωράκης ως μεγιστοτεράστιος μουσικοσυνθέτης. Και ο Θόδωρος Αγγελόπουλος αναγνωρισμένος, ακόμα και από τον Μάρτιν Σκορσέζε, ως κορυφαίος ευρωπαίος ποιητής των εικόνων.[…] Που πάει να πει. Οτι ο Θόδωρος ο μόνος έλλην με Χρυσό Φοίνικα Καννών. Ο Μόνος με Felix καλύτερης ευρωπαικής ταινίας. Ο μόνος που οι ταινίες του αναλύθηκαν από πλήθος βιβλίων και μελετητών. Και ο μόνος που μια από τις ταινίες του, ο «Θίασος», κατέληξε σε λίστα Γιαπωνέζων Κριτικών μέσα στις καλύτερες εκατό από συστάσεως 7ης Τέχνης».
«Ο καθείς με την προσωπική του έκφραση. Ο καθείς με την Αισθητική του. Αυτό συνιστά τον πολυδιάστατο αναγνώστη, ακροατή, θεατή και πολίτη. Αυτή ήταν η διακριτή κολοσσιαία διαφορά του Θόδωρου από εκατοντάδες καλούς τεχνίτες του συρμού. Η προσωπική του οπτική. Αυτή και η μαγκιά του. Ακλόνητος, συνεπέστατος, στον δικό του κόσμο αφοσιωμένος», καταλήγει.
Μάλιστα η ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας “Τα Νέα” “κατέβασε” το επίμαχο άσθρο από την ιστοσελίδα της.
s-spinos:
Το να θαυμάζει κάποιος που δεν είναι ειδικός και δεν ξέρει και πολλά-πολλά, ανθρώπους σαν το Θόδωρο, είναι απόλυτα φυσικό.
Ο υποκριτικός θαυμασμός του ως άνω "κυρίου" που λογίζεται
ως καλλιεργημένος, είναι σε απόλυτα φοβερό, πραγματικά τρομακτικό βαθμό διακριτικό γνώρισμα όλων των λεγόμενων
καλλιεργημένων.
Ο πραγματικά καλλιεργημένος,εκτιμά,υπολήπτεται, καταλαβαίνει.
Και ο κ.Δανίκας ειδικά με την καταληκτική του παράγραφο δεν
μας επιτρέπει να πιστέψουμε ότι ανήκει στους πραγματικά
καλλιεργημένους, μοιάζει με τους σκύλους που εκεί που τρώνε
γαβγίζουν.