Βάζοντας στο καρμπόν την εμφάνιση της Τούμπας, ο Ολυμπιακός καθάρισε με συνοπτικές διαδικασίες και την ΑΕΚ…
Το γνωστό «εικοσάλεπτο του τρόμου» επέτρεψε στους «ερυθρόλευκους» να συνδυάσουν το άνετο 2-0με την επιστροφή στην κορυφή και την ξεκούραση ενόψει Ρούμπιν.
Λίγη η «Ένωση», κατάφερε να σώσει τουλάχιστον τα προσχήματα του απελπιστικού α’ μέρους.
Πώς έπαιξαν
Μικρο-εκπλήξεις επεφύλαξαν οι δυο προπονητές στις ενδεκάδες που ξεκίνησαν το ντέρμπι. Την ώρα, λοιπόν, που ο Ερνέστο Βαλβέρδε ξεκινούσε για πρώτη φορά τον Καζίμ (αντί του φορμαρισμένου Αμπντούν), ο Νίκος Κωστένογλου εμπιστευόταν τελικά τον Μάκο, παρόλο που είχε χάσει αρκετές προπονήσεις λόγω του τραυματισμού του.
Κάπως έτσι, το 4-3-3 των «ερυθρόλευκων» διαμορφώθηκε ως εξής: Κάτω από τα δοκάρια ο Μέγερι και στην άμυνα -από αριστερά προς τα δεξιά- οι Μαρκάνο, Α. Παπαδόπουλος, Μέλμπεργκ και Τοροσίδης. Στα χαφ βρέθηκε ο Ορμπάιθ -με τους Μανιάτη και Ιμπαγάσα μπροστά του- και στην τριάδα της επίθεσης οι Μιραλάς (αριστερά), Καζίμ (δεξιά) και Τζεμπούρ (κορυφή).
Το 4-3-3 της «Ένωσης», από την άλλη, παρατάχθηκε ως εξής: Τερματοφύλακας ο Αραμπατζής και στην άμυνα -από αριστερά προς τα δεξιά- οι Καράμπελας, Μανωλάς, Δέλλας και Κοντοές. Σε ρόλο «σκούπας» στα χαφ ήταν ο Μάκος, με τους Βάργκας και Καφέ μπροστά του και τους Λεονάρντο (αριστερά), Μπέλεκ (δεξιά) και Λυμπερόπουλο (κορυφή) στην επίθεση.
Κατά πέντε λεπτά… χειρότερος από την προηγούμενη φορά που βρήκε «δικέφαλο» απέναντί του αποδείχθηκε ο Ολυμπιακός. Διότι τόσο παραπάνω χρειάστηκε, σε σχέση με την Τούμπα, για να καθαρίσει την ΑΕΚ. Τρομοκρατώντας την «Ένωση» με το γνώριμο τρόπο που μπαίνει στο «Καραϊσκάκη», η ομάδα του Βαλβέρδε δεν χρειάστηκε καν να φορτσάρει. Πόσο μελαγχολική -αλλά και πόσο αληθινή- διαπίστωση για την ΑΕΚ…
Με τον Μιραλάς να παίζει με τα άλατα του Κοντοέ και τον Καζίμ να δημιουργεί υποψίες ότι θα κάνει ζημιές, οι «ερυθρόλευκοι» αποφάσιζαν τι και πώς θα γίνει στο χορτάρι. Αποφάσιζαν να προηγηθούν νωρίς; Ο Μέλμπεργκ εξέθετε άμυνα και τερματοφύλακα της ΑΕΚ. Αποφάσιζαν να γκαζώσουν κι άλλο; Ο Μιραλάς σπαταλούσε ευκαιρία που του κερνούσε ο Τζεμπούρ. Αποφάσιζαν να τελειώνουν από νωρίς; Ο Βέλγος… δεν σπαταλούσε ευκαιρία που του κερνούσε ο Τζεμπούρ κι επέτρεπε χαλάρωση μέχρι την ανάπαυλα.
Όπως ακριβώς πήγαν στ’ αποδυτήρια, επέστρεψαν απ’ αυτά οι ομάδες. Το ίδιο χαλαρός ο Ολυμπιακός, το ίδιο ακίνδυνη η ΑΕΚ. Το δεύτερο όμως (έστω κι αν δεν ήταν το πιθανότερο) άλλαξε σταδιακά. Όχι ότι η «Ένωση» μεταμορφώθηκε. Εκμεταλλεύτηκε, όμως, την είσοδο του ζωηρότερου Σιαλμά και υπενθύμισε ότι παίζει κι εκείνη στο γήπεδο. Κατάφερε, δε, να χάσει και καλές ευκαιρίες (με τον Λυμπερόπουλο και τον Δέλλα) για να φυτέψει άγχος στο «Καραϊσκάκη».
Ευτυχώς για τον Ολυμπιακό -και δυστυχώς για τη φιλότιμη ΑΕΚ- το μόνο άγχος που δημιουργήθηκε μέχρι το τέλος ήταν ο τραυματισμός που οδήγησε στην (προληπτική περισσότερο) αλλαγή του Μιραλάς. Οι «ερυθρόλευκοι» δεν είχαν λόγο να σκιστούν για τρίτο γκολ, ο Σιαλμάς δεν μπόρεσε να πετύχει ένα -έστω- για την ΑΕΚ και η λήξη βρήκε την ομάδα του Βαλβέρδε πρώτη στη βαθμολογία -με το μικρότερο δυνατό τίμημα κόπωσης ενόψει Ρούμπιν.