Είχαν ακούσει πώς είναι «losers». Πώς η Σίτι είναι «η μικρή ομάδα της πόλης». Πώς δεν υπήρχε περίπτωση να το γυρίσουν απ’ το -8! Και… αγανάκτησαν!…
Οι «πολίτες» του Ρομπέρτο Μαντσίνι κατάπιαν τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, επικράτησαν ευκολότερα απ’ όσο δείχνει το τελικό 1-0 και ανεβαίνοντας πρώτοι στην ισοβαθμία έφεραν στο χέρι τους πλέον την υπόθεση «τίτλος» στην Premier League!
Ακίνδυνη η ομάδα του Φέργκιουσον, δεν μπόρεσε να απαντήσει ούτε με μια ευκαιρία στο γκολ του Κομπανί και περιμένει πλέον γκέλα της «συμπολίτισσας» (κυρίως) στο επόμενο παιχνίδι με τη Νιούκαστλ για να ελπίζει.
Κυρίαρχοι της τύχης τους οι «πολίτες», τους αρκεί να πάρουν (στη χειρότερη περίπτωση) ίδιους πόντους με τη σημερινή τους αντίπαλο στις δυο τελευταίες αγωνιστικές και να διαφυλάξουν τη συνολική διαφορά τερμάτων του +8 για να πανηγυρίσουν το τρίτο πρωτάθλημα της ιστορίας τους.
Πώς έπαιξαν
«Καθρέφτης» των προθέσεων των δυο προπονητών ήταν οι ενδεκάδες που παρέταξαν στο γήπεδο. Από τη μια, λοιπόν, ο Μαντσίνι έκανε σαφείς τις επιθετικές του διαθέσεις, ξεκινώντας βασικό τον Τέβες. Από την άλλη, ο Φέργκιουσον προτίμησε ένα πιο επιφυλακτικό σχήμα -με τρία χαφ και τον Ρούνεϊ στην κορυφή της επίθεσης.
Έτσι, το 4-4-2 των «πολιτών» διαμορφώθηκε ως εξής: Κάτω από τα δοκάρια ο Χαρτ και στην άμυνα -από αριστερά προς τα δεξιά- οι Κλισί, Λέσκοτ, Κομπανί και Ζαμπαλέτα. Στα χαφ ήταν οι Μπάρι-Γιάγια Τουρέ, στα άκρα οι Σίλβα (αριστερά), Νασρί (δεξιά) και επιθετικό δίδυμο οι Τέβες-Αγουέρο.
Το 4-3-3, δε, των «κόκκινων διαβόλων» παρατάχθηκε ως εξής: Τερματοφύλακας ο Ντε Χέα και στην άμυνα -από αριστερά προς τα δεξιά- οι Εβρά, Φέρντιναντ, Σμόλινγκ και Τζόουνς. Στα χαφ βρέθηκαν οι Κάρικ-Σκόουλς και Παρκ, ενώ μπροστά τους κινούνταν οι Γκιγκς (αριστερά), Νάνι (δεξιά) και Ρούνεϊ (κορυφή).
Ψεματάκια, σερ Άλεξ…
Πριν το ματς ο Φέργκιουσον διερρήγνυε τα ιμάτιά του πως η Γιουνάιτεντ δεν θα κατέβει για την ισοπαλία. Ε, από το πρώτο λεπτό η ομάδα του έκανε ό,τι μπορούσε για να τον βγάλει ψεύτη. Αδιαφορώντας για την ελκυστικότητα του θεάματος (που αποτυπωνόταν σε γκριμάτσες του Ντιέγκο Μαραντόνα στις εξέδρες) οι πρωταθλητές άφησαν την μπάλα στη Σίτι και… την προκάλεσαν να διασπάσει το τείχος που έστησαν μπροστά από τον Ντε Χέα.
Και αλήθεια είναι ότι αρχικά τα κατάφεραν. Διότι για ένα ημίωρο η ανάπτυξη των «πολιτών» συντριβόταν στα τρία χαφ του Σερ Άλεξ. Όταν, όμως, οι γηπεδούχοι άρχισαν να απλώνονται και να βγαίνουν και πρώτοι στην μπάλα, έμοιαζε θέμα χρόνου να τη στείλουν και στα δίχτυα. Δεν το πέτυχε μία λοιπόν ο Αγουέρο (πλάγιο βολέ άουτ). Δεν το πέτυχε δυο ο ίδιος (κοντινό σουτ έξω). Το πέτυχε όμως -παίρνοντας αμπάριζα όλη την άμυνα στις καθυστερήσεις- ο εντυπωσιακός Κομπανί.
Και λίγο ήταν…
Έχοντας μεταβιβάσει πλέον το άγχος στη Γιουνάιτεντ, ήταν σειρά της Σίτι να την περιμένει να βγει απ’ το καβούκι της. Όχι όμως για ν’ αμυνθεί και να προστατέψει το προβάδισμά της. Αλλά για να της δώσει και το δεύτερο «χτύπημα» που θα… την άφηνε στον τόπο. Εξάλλου, ακόμα και μετά τη μετάγγιση επιθετικότητας που επεδίωξε ο Φέργκιουσον (με τον Γουέλμπεκ αντί του Παρκ και μετατροπή του συστήματος σε 4-4-2), η Γιουνάιτεντ έμοιαζε ακίνδυνη.
Αφού, λοιπόν, ο Μαντσίνι θωράκισε -καλού κακού- τα νώτα του (με τον Ντε Γιονγκ αντί του κουρασμένου Τέβες) απέδειξε ότι «καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση»: Κρατώντας ψηλά στο γήπεδο τους παίκτες του. Απαγορεύοντάς τους να κλειστούν στην περιοχή τους. Και βλέποντάς τους (με τα ωραία σουτ του Τουρέ και του Κλισί) όχι μόνο να μην κινδυνεύουν, αλλά να δικαιούνται εκείνοι ένα δεύτερο γκολ μέχρι το τέλος.
sport-fm.gr