Αυτοδύναμος Τσίπρας – Του Άρη Δαβαράκη

Επιτέλους ένα κείμενό μου που δεν θα είναι φλύαρο: Θέλω μια (αυτοδύναμη, ναι!) κυβέρνηση Τσίπρα για να φέρει τ’ απάνω-κάτω σ’ αυτόν άθλιο τόπο όπου ζούμε…

Ήταν γεωγραφικά ένας παράδεισος και τον 5ο π.Χ αιώνα έπεσε φως πολύ στην Αττική (από το οποίο ακόμα τρώμε), αλλά όσο ζω εγώ εδώ (από το 1964) μόνο αθλιότητες και κομπίνες, λαμογιές και απάτες και χυδαιότητα παράγουμε στην κοινωνική μας ζωή (εξαιρώ βεβαίως κάποιους σπουδαίος καλλιτέχνες και επιστήμονες που μας στόλισαν με Όσκαρ και Νόμπελ και άλλες σπουδαίες διακρίσεις –τις προηγούμενες δεκαετίες).

Δεν αντέχω άλλο την μικρομεσαία μετριότητα και την έφεση προς την διαπλοκή και την συναλλαγή με επιχειρηματίες, μαφιόζους, εμπόρους ναρκωτικών, νταβατζήδες, εγκληματίες  του κοινού ποινικού δικαίου και εκβιαστές -που χαρακτηρίζει όλο το πολιτικό μας σύστημα. Θέλω να φύγουν όλοι, να εξαφανιστούν, να τους φάει η μαρμάγκα, η μαύρη τρύπα που αυτοί δημιούργησαν. Δεν θέλω ούτε Βενιζέλους, ούτε Σαμαράδες, ούτε Παπανδρέου, ούτε Καραμανλήδες ούτε Μητσοτακέϊκο –θέλω να αποσυρθούν και να μας αφήσουν επιτέλους ήσυχους. Μας οδήγησαν όλοι αυτοί στο απόλυτο αδιέξοδο και έχουν το θράσος να μας ξαναζητάνε την ψήφο μας;

Πολύ θράσος το λέω εγώ αυτό. Γιατί ξέρω, όπως ξέρουν όλοι οι Έλληνες πιά, ότι όλοι αυτοί και τα κομματόσκυλά τους, χρησιμοποίησαν τις ψήφους μας προς ίδιον όφελος –για να πλουτίσουν σε βαθμό εμετικό, να εξασφαλίσουν εγγόνια και τρισέγγονα και να νοιώσουν το “ power” του χρήματος και της εξ αυτού εκπορευομένης «εξουσίας». Και, όχι, συγγνώμη, δεν το κάνανε κάν «για τα παιδιά τους». Όλα τους τα εγκλήματα τα κάνανε για πάρτη τους, κινούμενοι από τον ακόρεστο εγωϊσμό τους και την λατρεία τους στο χρήμα. Από τα χωριά τους όλοι αυτοί (καλά τα έλεγε ο Κατσιφάρας ότι δεν τους ήξεραν ούτε οι θυρωροί τους –αν είχαν και θυρωρούς), εκτοξεύτηκαν στην επικίνδυνη ζώνη των μεγάλων εθνικών αποφάσεων χωρίς να νοιάζονται ντιπ για το “έθνος”. Απατεώνες με σφραγίδα. Ένας υπουργός Αμύνης, παρ’ ολίγον πρωθυπουργός που σαν ψυχοπαθής κρατούσε σημειώσεις για τα μπίλιον —μπικικίνια του και ένοιωθε ασφαλής ότι κανείς δεν μπορεί να τον αγγίξει.

Πρέπει επειγόντως να απαλλαγούμε απ’ όλον αυτόν τον συρφετό. Τώρα, στις 17 Ιουνίου. Δεν ξέρω τι θα μπορέσει να καταφέρει μια αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα, ξέρω όμως ότι μπροστά στην μαφιόζική Ελλάδα στην οποία ζούμε δεκαετίες τώρα, είναι ελπίδα μεγάλη η ριζική αλλαγή των ανθρώπων που θα χειριστούν από δω και πέρα την εξουσία. Είναι άλλα μυαλά. Δεν είναι «έμπειροι» στην άσκηση της εξουσίας αλλά είναι διαθέσιμοι να μάθουν και να βοηθήσουν τον έρημο αυτόν τόπο να ξανασταθεί στα πόδια του. Και κανένας Στρατούλης, κανένας Μπαλάφας, κανένα στέλεχος του νέου «κόμματος» του ΣΥΡΙΖΑ  (και φυσικά όχι ο αρχηγός του)  δεν μπορεί να είναι χειρότερος από τους αλήτες που μας κυβερνούνε 38 χρόνια τώρα.

Αυτοδύναμος ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν. Αυτή είναι εμένα η επιλογή μου. Ευτυχώς θα το βοηθήσει αυτό το «όνειρο» η αποκοτιά του Σκανδαλίδη και του Παυλόπουλου που φτιάξανε τους νόμους με τα μπόνους των 40 (και μετά των 50) βουλευτών, σίγουροι ότι αυτοί θα τους χαρούνε.

Αλλά έχει ο καιρός γυρίσματα δόξα τω Θεώ!