“Ξεσκεπάστηκαν οι τραμπούκοι”, αναφώνησε η αριστερά μετά τις μπουνιές του Κασσιδιάρη. “Αποκαλύφθηκαν ποιοι είναι”, συμπεράναμε. “Θα τους δει ο λαός και θα διορθώσει την ψήφο του” ελπίσαμε. Κάποιος προχώρησε περισσότερο: “Με αυτό που έγινε η Χρυσή Αυγή δεν θα μπει στη Βουλή”.
Εδώ είναι το λάθος μας.
Το να κατηγορούμε τον Χρυσαυγίτη ότι δεν σέβεται τη δημοκρατία και τον διάλογο είναι σαν να κατηγορούμε τον Κνίτη ότι είναι κομμουνιστής, ή τον αντιεξουσιαστή ότι δεν θέλει το κράτος. Για τη Χρυσή Αυγή είναι τιμή της και καμάρι της αυτό που η αριστερά θεωρεί όνειδος. Προφανώς και δεν σέβονται τον διάλογο, δεν τιμούν τη δημοκρατία, γουστάρουν τον τσαμπουκά, το ξύλο, τη μαγκιά, το συμμοριτισμό. Κι αν στα μάτια πολύ κόσμου ο διάλογος είναι αυτό που βλέπουν στην τηλεόραση και η δημοκρατία είναι αυτό που βλέπουν στη Βουλή, τότε ο τσαμπουκάς, η βία και ο ξυλοδαρμός αποτελούν φυσιολογική πολιτική πρακτική.
Μπορεί ο Κασιδιάρης να έχει ψυχιατρικά προβλήματα. Άλλωστε για να προέκυψε νεοναζί κάτι δεν δούλεψε σωστά. Όμως η αντίδραση του υπαρχηγού των μαχαιροβγαλτών ήταν απολύτως φυσιολογική και ίσως προμελετημένη. Ήταν στην αναγκαία κατεύθυνση για να βάλουν την αριστερά στο ίδιο τσουβάλι με τις μνημονιακές δυνάμεις και το “σάπιο πολιτικό σύστημα”. Και για να πάρουν οι ίδιοι “αντισυστημική εύφημη μνεία”.
Η απόλυτη πλειοψηφία των ψηφοφόρων των ναζί, θεωρούν ότι η Χρυσή Αυγή είναι η πιο αντισυστημική δύναμη, γιατί είναι ενάντια σε όλους. Γιατί θα μπει στη Βουλή και θα τους δείρει. Ορίστε, ξεκίνησε κιόλας να δέρνει προεκλογικά, από τα τηλεοπτικά στούντιο. Ελάχιστοι θα σκεφτούν ότι δεν τους δέρνει όλους. Ότι δέρνει μόνο τους αριστερούς. Ότι προσκυνάει τους δεξιούς. Ο Κασιδιάρης επιβεβαιώνει τη λαϊκή μυθολογία, μόνο που είναι χοντρή μυθολογία: Ούτε με τους πλούσιους, ούτε με τους ισχυρούς, ούτε με τους κλέφτες, ούτε με τους προδότες, τα βάζουν οι Χρυσαυγίτες. Με τους αριστερούς και τους μετανάστες τα βάζουν.
Ας εκθειάζει ο Μιχαλολιάκος τους χουντικούς βασανιστές. Ούτε το 10% των ψηφοφόρων της δεν ξέρουν ποιος είναι ο Ντερτιλής. Δεν τους ενδιαφέρει. Ενδιαφέρει το δημοκρατικό κόσμο, τους προοδευτικούς ανθρώπους, την κοινωνία που έχει ιστορική μνήμη. Δεν ενδιαφέρει τους πιτσιρικάδες στα υποβαθμισμένα προάστια και στην εγκαταλειμμένη επαρχία. Και ο κίνδυνος της Χρυσής Αυγής δευτερευόντως αφορά το ποσοστό της. Πρωτευόντως αφορά την κοινωνική και ηλικιακή σύνθεση των ψηφοφόρων της.
Η Αριστερά δεν θα αντιμετωπίσει τη Χρυσή Αυγή λέγοντας ότι είναι ρατσιστές και φασίστες. Ότι είναι ακροδεξιοί και τραμπούκοι. Μαχαιροβγάλτες και δολοφόνοι. Αυτά αφορούν την κοινωνία πλειοψηφικά, αλλά αυτή η κοινωνία δεν θα ψηφίσει πλειοψηφικά τη Χρυσή Αυγή. Είναι σαν να ζυμώνουμε ένα Συριζαίο ότι το μνημόνιο είναι κόλαση, ή να ζυμώνουμε έναν Κουβέλη ότι η συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ είναι παράδεισος. Παραβιάζουμε δηλαδή θύρες ανοικτές.
Η Αριστερά θα αντιμετωπίσει τη Χρυσή Αυγή, αποκαλύπτοντας αυτό που πραγματικά είναι: Το ρόπαλο στο χέρι του συστήματος, ενδεδυμένο αντισυστημική προβιά. Στερώντας της δηλαδή τη δεξαμενή από όπου ψαρεύει: Τον κόσμο που δεν βλέπει προοπτική από τη δημοκρατία της μεταπολίτευσης και ζητά ακραίες “επαναστατικές” αλλαγές.
Όσο η αριστερά πέφτει στην παγίδα της “πανδημοκρατικής πανστρατιάς” από τον Καρατζαφέρη μέχρι τον Παπούλια και από τον Σαμαρά μέχρι τον Βενιζέλο, ενάντια στην “αντιδημοκρατική απειλή” της Χρυσής Αυγής, παίζει ακριβώς, μα ακριβώς, το παιχνίδι της. Όλοι εναντίον της Χρυσής Αυγής. Και η Χρυσή Αυγή εναντίον όλων.
Το “εναντίον όλων” πρέπει να αποκαλυφθεί.
Και η “δημοκρατική ενότητα” που τσουβαλιάζει τα θύματα της Χρυσής Αυγής με τους πάτρωνές της, και τις πραγματικές αντισυστημικές δυνάμεις με το ίδιο το σύστημα, πρέπει άμεσα να σπάσει.
Η αριστερά μια βδομάδα πριν τις εκλογές δεν μπορεί να πέσει στην παγίδα του “ενιαίου πολιτικού συστήματος”. Και για να μιλήσουμε προκλητικά, η πρωτιά του Σύριζα δεν θα κριθεί από την απόσπαση ψηφοφόρων από το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ. Θα κριθεί από την απόσπαση ψηφοφόρων από τη Χρυσή Αυγή, τους Ανεξάρτητους Έλληνες, τη μεγάλη θάλασσα της νεολαίας, της αποχής, της απολιτικής, της κοινωνικής και οικονομικής υποβάθμισης. Αν σε αυτή τη θάλασσα ο αντισυστημικός λόγος του Σύριζα αποδειχθεί διεισδυτικός, ο Σαμαράς δεν έχει καμιά τύχη, όσα κακόγουστα σποτάκια κι αν χρυσοπληρώσει.
Με όρους παλαιοκομμουνιστικούς: Το επεισόδιο με τον Κασιδιάρη οφείλει να είναι αφυπνιστικό για την αριστερά, αλλά να μην λειτουργήσει αποπροσανατολιστικά από τη μεγάλη μάχη και το κεντρικό δίλημμα: Την αμετάκλητη καταδίκη του συστήματος του μνημονίου, την ήττα των εντολοδόχων και δηλωσιών της τρόικας. Μέσα σε αυτή τη μεγάλη μάχη, τμήμα αυτής, ιδιαίτερη τακτική της, είναι το ειδικό μέτωπο στον “αντισυστημικό” πορτιέρη του συστήματος, τη Χρυσή Αυγή. Αποκαλύπτοντας όχι απλά το ναζιστικό και δολοφονικό της χαρακτήρα αλλά τις απόλυτες σχέσεις εξάρτησης που έχει με το κράτος, με την αδελφική ΝΔ, με την καρδιά του συστήματος που κατά τα άλλα θέλουν να “ξεβρωμίσει”.
ςςς
s-spinos:
"Η Αριστερά θα αντιμετωπίσει τη Χρυσή Αυγή, αποκαλύπτοντας αυτό που πραγματικά είναι: Το ρόπαλο στο χέρι του συστήματος, ενδεδυμένο αντισυστημική προβιά."
Ακριβώς αυτή είναι η ουσία: Η Αριστερά πρέπει να αναδείξει ότι ο φασισμός είναι το πραγματικό πρόσωπο του καπιταλισμού.
Η ιστορική πείρα έχει δείξει ότι όταν η μεγαλοαστική τάξη κινδυνεύει, ο φασισμός είναι πάντα εκεί να σώσει τα προνόμιά της.
Ιστορικά, το μακρύ χέρι του συστήματος στην Ελλάδα αλλά και παγκόσμια ύπήρξαν τα φασιστικά κινήματα. Ο πολιτικοκοινωνικός τους ρόλος ήταν εξαιρετικά κρίσιμος και χρήσιμος στην διατήρηση της κυριαρχίας σε σημαντικές ιστορικές στιγμές, όταν η λαϊκή αντίσταση αναβαθμιζόταν επικίνδυνα δημιουργώντας προϋποθέσεις ανατροπής. Καμία αμφιβολία ότι τα νέα μαντρόσκυλα των αφεντικών, οι συμμορίες της Ακροδεξιάς, θα επιχειρήσουν να διαμορφώσουν ένα πεδίο κοινωνικής τρομοκρατίας, ώστε να εμπεδωθεί στον εν δυνάμει εξεγερμένο Ελληνικό λαό ποιός κάνει κουμάντο. Όμως μεταξύ προσδοκίας και πραγματικότητας, θ' αποδειχθεί για την Εξουσία ότι τα σχέδια της καθυπόταξης των λαών δεν μπορεί να είναι σχέδια επί χάρτου, ούτε διακαείς πόθο και σύντομα θα τους γίνει αντιληπτό, ότι η κυτταρική μνήμη της Ελευθερίας είναι ζωντανή σε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη, δίνοντας το έναυσμα της αναγκαίας λαϊκής αυτοάμυνας απέναντι στους επικυρίαρχους.
ένας από το ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
Ειλικρινά θα ήθελα να μάθω από το δήθεν «ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ» ΜΕΤΩΠΟ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ, που πρακτικά θυγατρική του ΚΚΕ είναι, από πού βγάζει το συμπέρασμα ότι ο φασισμός προέρχεται από την άκρα δεξιά και όχι για παράδειγμα από την άκρα αριστερά ή είναι μια ανεξάρτητη ιδεολογία εκτός της δεξιάς και της αριστεράς; Να τους θυμίσω ότι οι γνωστότεροι φασίστες και χειρότεροι και ποιο αιματηροί δικτάτορες της ιστορίας ασπάζονταν την αριστερή ιδεολογία Μουσολίνι, Χίτλερ, Στάλιν κλπ.
Στην λίστα με τους μεγαλύτερους δικτάτορες φίλε 1.18 ξέχασεις τους παγκόσμιους μπάτσους και την παρέα τους. Ασπάστηκάν και αυτοί τον κουμμουνισμό; Ασπαστηκε και ο δικτάτορας Πινοσετ τον κουμμμουνισμό;
Ο φασισμός το πραγματικο πρόσωπο του καπιταλισμού? χαχαχαχα
1,18…χάνεις το χρόνο σου φίλε μου.
Παραπέμπουμε σε ανακοίνωση του ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ, που αναφερόταν στην μνήμη της Γενοκτονίας των Ποντίων, την αναγραφόμενη Ιστορική μαρτυρία των εγκλημάτων σε βάρος των Ελληνοποντίων προσφύγων στα γκουλάγκ του Σταλινικού καθεστώτος. Καμία διαφορά δεν είχε ο Κόκκινος Ολοκληρωτισμός του Στάλιν, από τον Μαύρο Ολοκληρωτισμό του Χίτλερ, για τους λαούς που υπέστησαν την βία τους. Οι πρώην σύμμαχοι (σύμφωνο μη επίθεσης Ρίμπερτροφ – Μολότοφ και ο συνεπακόλουθος διαμελισμός της Πολωνίας στην απαρχή του Β΄Παγκοσμίου πολέμου), λόγω των Ιστορικών συγκυριών και του Ναζιστικού επεκτατισμού, βρέθηκαν αντιμέτωποι στην συνέχεια. Ο Πολιτικός Φασισμός ενσαρκώνεται στην Ιδέα, ένα Κόμμα, ένας Αρχηγός, μια Δικτατορία, ένα Έθνος.
Για να μην ξεχνάμε ότι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Σταλινικού Ολοκληρωτισμού χάθηκαν και χιλιάδες Αναρχικών, όπως και σε όλες τις χώρες του Ανατολικού μπλόγκ την ίδια τύχη είχαν επίσης χιλιάδες Αντιφρονούντες Αντιφασίστες. Στην Ισπανία του Αντιφασιστικού Αγώνα του 1936, καθοριστικής σημασίας υπήρξε η προδοτική στάση του ΚΚ, που με τις μαζικές δολοφονίες Αναρχικών και Τροτσκιστών και την πολιτικάντικη τους συνδιαλλαγή με τον Διεθνή παράγοντα και την Σοβιετική Ένωση, έγειραν την πλάστιγγα προς την μεριά του Φράνκο. Τα εγκΛήματα της ΟΠΛΑ στα βουνά της Απελεύθερης Ελλάδας κατά την διάρκεια της Αντίστασης στην Γερμανική κατοχή εναντίον των εσωτερικών αντιπάλων τους και η προδοτική τους στάση στην Βάρκιζα αλλά και μετέπειτα η θέση του ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου εναντίον της Χούντας των Συνταγματαρχών, που μίλαγε για Προβοκάτορες, καταδεικνύουν συνεκτιμώντας την συστημική συμπεριφορά τους και σε όλη την διάρκεια της μεταπολίτευσης, τον Ιστορικό τους ρόλο στην συντήρηση των καθεστωτικών δυνάμεων στην Ελλάδα.
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΣΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑ