Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών χτες και ο διευθυντής του ΚΕΘΕΑ, Χαρ. Πουλόπουλος μίλησε αποκλειστικά στην Live Web TV του NEWS 247…
Τα στεγνά θεραπευτικά προγράμματα, ο νόμος περί αποποινικοποίησης της χρήσης ναρκωτικών και η υποχρηματοδότηση των κέντρων Θεραπείας…
Πιάτσες εμπορίας ναρκωτικών που καθημερινά μεταναστεύουν από γειτονιά σε γειτονιά, με το κυνήγι διακινητών – αστυνομικών να μετατρέπεται σε κρυφτό, ιστορικοί δρόμοι της Αθήνας που μεταμορφώνονται σε αποθήκες ψυχών και ανήλικοι μαθητές που μπαίνουν νωρίτερα στο παιχνίδι του “προσωρινού παραδείσου” που υπόσχεται μία δόση ναρκωτικών ουσιών.Την γκρίζα πραγματικότητα στην Αθήνα του 2012 έρχεται να μας υπενθυμίσει η Παγκόσμια Ημέρα Ναρκωτικών.
Στα πλαίσια του διεθνούς συναγερμού λόγω των αυξητικών τάσεων που παρουσιάζουν τα ποσοστά των εξαρτημένων στη χώρα μας, το NEWS 247 φιλοξένησε στην Live Web TV, τον διευθυντή του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ – www.kethea.gr), Χαράλαμπο Πουλόπουλο, σε μία προσπάθεια να ανιχνεύσουμε το συσχετισμό οικονομικής κρίσης και μεταβολές στο προφίλ του χρήστη.
“Στη μέγγενη της πρωτοφανούς κρίσης, οι εξαρτημένοι βρίσκονται στον πάτο του καζανιού. Νιώθουν αδύναμοι. Και η κρίση τους κάνει πιο αυτοκαταστροφικούς. Οι μέχρι στιγμής έρευνες επιβεβαιώνουν ότι οι άνθρωποι που έχουν υποστεί σημαντική μείωση του εισοδήματός τους ή έχουν χάσει τη δουλειά τους βιώνουν έντονες συναισθηματικές επιπτώσεις, όπως άγχος, κατάθλιψη ή ψυχοσωματικά συμπτώματα.
Η ανεργία που αγγίζει το 50% στις νεαρές ηλικίες, ανάγκασετους χρήστες να χρησιμοποιούν φθηνότερες ουσίες που παρασκευάζονται σε οικιακά εργαστήρια και ο καθένας μπορεί να βρει στο δρόμο με 2 ή και 3 το πολύ ευρώ”, παρατηρεί ο κ. Πουλόπουλος.
Στην απέλπιδα προσπάθεια να εξασφαλίσουν τη δόση τους, οι χρήστες στράφηκαν στη νέα ουσία “σίσα”.
Η εν λόγω ουσία έχει βάση την κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη είναι διεγερτική και προκαλεί επιθετικότητα, ενώ δεν καταστέλλει την ερωτική επιθυμία, όπως τα οπιοειδή.
“Με το πέρασμα του χρόνου, η κοινωνία μας έγινε πιο ανθεκτική και φιλική στη χρήση ουσιών δυστυχώς”, συμπληρώνει ο κ. Πουλόπουλος, ενώ σημειώνει ότι “βασικό όπλο του ΚΕΘΕΑ είναι η σωστή ενημέρωση στα σχολεία, για να προλάβουμε τους εν δυνάμει χρήστες, η κατάλληλη ψυχολογική στήριξη, η απεξάρτηση χωρίς υποκατάστατα και η επαγγελματική εκπαίδευση, όταν πλέον τα πράγματα φτάσουν στο απροχώρητο”.
Με στεγνή θεραπευτική αγωγή σε τρεις μήνες και με πενταετή παρακολούθηση, ο κίνδυνος επιστροφής στα ναρκωτικά μειώνεται πλέον αισθητά.
Ο Κώδικας για τα ναρκωτικά που έμεινε στα χαρτιά…
Τον Ιανουάριο του 2012 πέρασε το κατώφλι της Βουλής ο “Κώδικας Ναρκωτικών” (επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και όταν υπουργός Δικαιοσύνης ήταν ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου) αλλά δεν κατάφερε ποτέ να ψηφιστεί.
Ο περίφημος “Κώδικας Ναρκωτικών” που αποποινικοποιεί το χρήστη ναρκωτικών, μετατρέπει την κατοχή μικροποσότητας ναρκωτικών σε πταίσμα, προκαλεί σαρωτικές αλλαγές στην εθνική στρατηγική για την αντιμετώπιση της εξάρτησης και συνιστά τη θεραπεία, αντί της φυλάκισης, έμεινε κυριολεκτικά στο κενό…
“Παρά τις αντιδράσεις των κομμάτων, εμείς αυτό που ζητούσαμε ήταν να μην στιγματίζεται και να μην διαπομπεύεται όποιος κάνει χρήση ελαφρών ναρκωτικών για προσωπικούς λόγους, αλλά και να ελέγχεται αυστηρώς η διακίνηση ουσιών”, υπογραμμίζει ο κ. Πουλόπουλος.
Σταθερή θέση του ΚΕΘΕΑ είναι ότι όσο παρατείνεται η απουσία εθνικής πολιτικής και η μείωση των κονδυλίων παρά τις δεσμεύσεις για την ενίσχυση ευάλωτων ομάδων, στενεύουν τα περιθώρια για αισιοδοξία.
Η κοινωνική επένδυση στη θεραπεία απεξάρτησης είναι θετικά ανταποδοτική, καθώς εξοικονομεί πόρους απ ό τη μείωση της παραβατικότητας, την ένταξη των απεξαρτημένων στην αγορά εργασίας και τη μειωμένη χρήση υπηρεσιών σωματικής και ψυχικής υγείας.
“Με ένα ευρώ που επενδύει η πολιτεία στη θεραπεία, κερδίζει 6,5 ευρώ. Κάθε ένας χρήστης που μένει στον δρόμο και δεν έχει πρόσβαση σε θεραπευτικό πρόγραμμα, είναι πιο πιθανό να μεταφερθεί σε νοσοκομείο για υπερβολική δόση ή με λοιμώδη νοσήματα.
Η αστυνομία απασχολείται με το να τον διώκει πληρώνεται. Το δικαστικό σύστημα που απασχολείται με το να τον δικάζει αποτελεί επίσης τεράστιο κόστος.
Ο χρήστης που ακολουθεί θεραπεία κοστίζει 30 ευρώ. Αν μένει στο δρόμο κοστίζουν 136 ευρώ το μήνα. Η λογική να τους κλείσουμε στη φυλακή, δεν βοηθάει. Γιατί αν δεν ακολουθήσουν θεραπεία, είναι πολύ πιθανό να βγουν ξανά στους δρόμους και να κυλήσουν πάλι στα ναρκωτικά”, καταλήγει ο ίδιος.
πηγή : news247.gr