Η επίσκεψη του έλληνα πρωθυπουργού στις δύο σημαντικότερες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, με κριτήριο την πολιτική σπουδαιότητά τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ολοκληρώθηκε σύμφωνα με το πρόγραμμα και τα… αναμενόμενα αποτελέσματα…
Η αυστηρή και βλοσυρή Γερμανία δε χαρίστηκε στον επισκέπτη της και τα είπε ξερά και κοφτά, ενώ η διακριτική και κομψή Γαλλία χειρίστηκε πιο επικοινωνιακά τα θέματα. Η ουσία, όμως, είναι ότι και οι δύο είπαν τα ίδια σχόλια και έκαναν τις ίδιες παρατηρήσεις προς τον κο Σαμαρά. Φυσικά και έχει σημασία το πώς και με ποιο τρόπο διατυπώνεις προς το συνομιλητή σου αυτό που θες να του μεταφέρεις (εδώ, οι Γαλάτες ήταν ευγενικοί), αλλά και οι δύο, αν διαβάσουμε «πίσω από τις γραμμές», θα διαπιστώσουμε ότι του είπαν τα ίδια ακριβώς:
Πρέπει να τηρήσουμε τα υπεσχημένα προς τους δανειστές μας,
Η αυστηρή και βλοσυρή Γερμανία δε χαρίστηκε στον επισκέπτη της και τα είπε ξερά και κοφτά, ενώ η διακριτική και κομψή Γαλλία χειρίστηκε πιο επικοινωνιακά τα θέματα. Η ουσία, όμως, είναι ότι και οι δύο είπαν τα ίδια σχόλια και έκαναν τις ίδιες παρατηρήσεις προς τον κο Σαμαρά. Φυσικά και έχει σημασία το πώς και με ποιο τρόπο διατυπώνεις προς το συνομιλητή σου αυτό που θες να του μεταφέρεις (εδώ, οι Γαλάτες ήταν ευγενικοί), αλλά και οι δύο, αν διαβάσουμε «πίσω από τις γραμμές», θα διαπιστώσουμε ότι του είπαν τα ίδια ακριβώς:
Πρέπει να τηρήσουμε τα υπεσχημένα προς τους δανειστές μας,
Πρέπει να υποστούν τα βάρη της κρίσης όλοι και ανάλογα προς τις δυνατότητές τους.
Και εδώ, λοιπόν, αναρωτιέται κανείς:
Γιατί έπρεπε να γίνει το ταξίδι αυτό;
Γιατί έπρεπε να αποδείξουμε ότι είμαστε «καλά παιδιά» και ακούμε τους δασκάλους μας;
Γιατί έπρεπε να δώσει ο πρωθυπουργός τα διαπιστευτήριά του στους αδικαιολόγητα επιθετικούς προς εμάς Γερμανούς;
Αφού τίποτα δεν αποφασίστηκε, ουσιαστικό, και όλα παραπέμφθηκαν προς Οκτώβριο (αν όχι και πιο πέρα), προς τι ο ντόρος;
Γιατί να κάνουμε δημόσιες σχέσεις και να δίνουμε διαρκή δείγματα υποταγής, όταν έχουν σοβαρό μερίδιο ευθύνης και οι εταίροι μας για το κατάντημά μας;
Γιατί ο πρωθυπουργός δεν μίλησε προς τους γερμανούς και γάλλους πολίτες (θα τον παρακαλούσαν όλα τα τηλεοπτικά μέσα να τον έχουν στις ενημερωτικές εκπομπές τους) και να τους πει την ελληνική πραγματικότητα και τα τρελά κέρδη τους από τη δική μας μιζέρια; Γιατί να μην τους εξηγήσει την ευθύνη του κεντρικού ευρωπαϊκού σχεδιασμού στην αποδιάρθρωση της ελληνικής οικονομικής δομής;
Γιατί δεν είπε κουβέντα για τα χρέη των γερμανών προς εμάς; (ο πρωθυπουργός μας έχει ένα σχετικά αμαρτωλό παρελθόν στο συγκεκριμένο θέμα, όταν ήταν υπουργός εξωτερικών…)
Το ταξίδι αυτό ήταν αχρείαστο.
Χρειαζόταν το ταξίδι αυτό για να μας θυμίσουν ότι τα χρέη δε θα μας χαριστούν και εμείς να επιβεβαιώσουμε ότι θα λάβουν οι δανειστές τα οφειλόμενα, μέχρι τελευταίας δεκάρας; Οι εντολοδόχοι των τροϊκανών φροντίζουν σε κάθε περατζάδα από τα μέρη μας να το υπενθυμίζουν.
Χρειαζόταν το ταξίδι αυτό για να τους υποσχεθούμε, ξανά, επιδεικνύοντας τις οσφυοκαμπτικές μας ικανότητες, ότι θα εφαρμοστεί το μνημόνιο μέχρι κεραίας, άσχετα της τρομακτικής του αποτυχίας; Εμείς εδώ το ζούμε, και αυτό έχει σημασία. Εμείς βιώνουμε τις συνέπειες του, οι άλλοι «προσπαθούν» να καταλάβουν…
Χρειαζόταν το ταξίδι αυτό για να μας πουν ότι όλοι, ανάλογα με τις δυνατότητές τους, πρέπει να συνεισφέρουν για την έξοδο από την κρίση;; Το βιώνουμε πολύ σκληρά, με τις ανισότητες να εντείνονται με τις ευλογίες των κυβερνώντων. Εδώ, αν ήμασταν στη θέση του πρωθυπουργού, θα ερυθριούσαμε… Χρειαζόταν ένα τέτοιο πομπώδες ταξίδι, για αν ακούσει το αυτονόητο;
Δε χρειάζεται να είναι κάποιος πολιτικός αναλυτής για να καταλάβει ότι η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να κάνει επίθεση γοητείας προς τους δύο κύριους πυλώνες της ένωσης, μιας και δε θέλει να κάνει πράξη τα όσα έταξε προεκλογικά, πρωτίστως σε εμάς, τους εξαπατημένους ψηφοφόρους.
Οι ξένοι έχουν εκπλαγεί από την αναλγησία, ανικανότητα και προκλητικότητα των ελληνικών κυβερνήσεων.
Ανάλγητες, γιατί διαρκώς κτυπούν τους εύκολους στόχους: χαμηλόμισθους, συνταξιούχους, άνεργους, τρίτεκνους, πολύτεκνους, αγρότες και πάει λέγοντας. Και ας υπόσχονται όλοι, προεκλογικά, τα αντίθετα. Τελικά, μάθαμε όλοι τον όρο «οριζόντια μέτρα». Με άλλα λόγια, φτωχοί και αδύναμοι σκύψτε, οι υπόλοιποι συνεχίστε αυτό που τόσα χρόνια σας αφήσαμε να κάνετε…
Ανίκανες, γιατί δεν μπορούν να ελέγξουν τα τέρατα, που οι ίδιες δημιούργησαν και έθρεψαν. Αποτέλεσμα; Προσπαθούν να μην ελέγξουν τη φοροδιαφυγή, να μην ελέγξουν του χιλιάδες που ανενόχλητα έβγαλαν τον κλεμμένο πλούτο στα ασφαλή θησαυροφυλάκια των φορολογικών παραδείσων, να μη θίξουν τα ειδικά μισθολόγια των ευνοημένων κοινωνικών ομάδων (επιτρέψτε μας να εξαιρέσουμε τους ταλαίπωρους χαμηλόμισθους ενεργούς αστυνομικούς, που τρέχουν πίσω από το ανεξέλεγκτο έγκλημα), να μην πειράξουν τους χαραμοφάηδες του κρατικοδίαιτου συνδικαλιστικού κινήματος.
Προκλητικές, γιατί συνεχίζουν την παμπάλαιη συνήθειά τους να διορίζουν ημετέρους, συγγενείς και φίλους, δωρίζοντάς τους επίζηλες θέσεις, με το ανάλογο μπαξίσι. Γιατί ενδίδουν στις απαιτήσεις των ισχυρών, ικανοποιώντας όλα τους τα αιτήματα. Γιατί ενισχύουν την ανισότητα, πριμοδοτώντας σε κάθε ευκαιρία τους τυχοδιώκτες και εκβιαστές της εξουσίας.
Όχι, το ταξίδι αυτό δε χρειαζόταν. Δεν μας έδωσε τίποτα, ώστε να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο. Δόθηκαν όλες οι εγγυήσεις που ήθελαν οι τοκογλύφοι δανειστές μας (η Γερμανία δανείζεται, εδώ και καιρό, με αρνητικό επιτόκιο και δανείζει με 6% και 7%)ότι θα ματώσουμε. Και όταν θα μας έχουν ρουφήξει όλο το αίμα, θα έχουμε «επιτύχει». Ποιο το νόημα μιας τέτοιας επιτυχίας;
Από μια άλλη σκοπιά, το ταξίδι αυτό ήταν χρήσιμο για εμάς, τα πειραματόζωα. Μπας και καταλάβουμε ότι ο λύκος απλά άλλαξε προβιά και ότι φίλος με τα πρόβατα δεν μπορεί να γίνει. Απλώς καμώνεται τον μετανοημένο, για να μας καταβροχθήσει με τη συγκατάθεσή μας.
Ας προσέχαμε ποιους βάλαμε να φυλάξουν το κοπάδι μας. Ας μην αναζητούμε αλλού τους υπεύθυνους…
Και εδώ, λοιπόν, αναρωτιέται κανείς:
Γιατί έπρεπε να γίνει το ταξίδι αυτό;
Γιατί έπρεπε να αποδείξουμε ότι είμαστε «καλά παιδιά» και ακούμε τους δασκάλους μας;
Γιατί έπρεπε να δώσει ο πρωθυπουργός τα διαπιστευτήριά του στους αδικαιολόγητα επιθετικούς προς εμάς Γερμανούς;
Αφού τίποτα δεν αποφασίστηκε, ουσιαστικό, και όλα παραπέμφθηκαν προς Οκτώβριο (αν όχι και πιο πέρα), προς τι ο ντόρος;
Γιατί να κάνουμε δημόσιες σχέσεις και να δίνουμε διαρκή δείγματα υποταγής, όταν έχουν σοβαρό μερίδιο ευθύνης και οι εταίροι μας για το κατάντημά μας;
Γιατί ο πρωθυπουργός δεν μίλησε προς τους γερμανούς και γάλλους πολίτες (θα τον παρακαλούσαν όλα τα τηλεοπτικά μέσα να τον έχουν στις ενημερωτικές εκπομπές τους) και να τους πει την ελληνική πραγματικότητα και τα τρελά κέρδη τους από τη δική μας μιζέρια; Γιατί να μην τους εξηγήσει την ευθύνη του κεντρικού ευρωπαϊκού σχεδιασμού στην αποδιάρθρωση της ελληνικής οικονομικής δομής;
Γιατί δεν είπε κουβέντα για τα χρέη των γερμανών προς εμάς; (ο πρωθυπουργός μας έχει ένα σχετικά αμαρτωλό παρελθόν στο συγκεκριμένο θέμα, όταν ήταν υπουργός εξωτερικών…)
Το ταξίδι αυτό ήταν αχρείαστο.
Χρειαζόταν το ταξίδι αυτό για να μας θυμίσουν ότι τα χρέη δε θα μας χαριστούν και εμείς να επιβεβαιώσουμε ότι θα λάβουν οι δανειστές τα οφειλόμενα, μέχρι τελευταίας δεκάρας; Οι εντολοδόχοι των τροϊκανών φροντίζουν σε κάθε περατζάδα από τα μέρη μας να το υπενθυμίζουν.
Χρειαζόταν το ταξίδι αυτό για να τους υποσχεθούμε, ξανά, επιδεικνύοντας τις οσφυοκαμπτικές μας ικανότητες, ότι θα εφαρμοστεί το μνημόνιο μέχρι κεραίας, άσχετα της τρομακτικής του αποτυχίας; Εμείς εδώ το ζούμε, και αυτό έχει σημασία. Εμείς βιώνουμε τις συνέπειες του, οι άλλοι «προσπαθούν» να καταλάβουν…
Χρειαζόταν το ταξίδι αυτό για να μας πουν ότι όλοι, ανάλογα με τις δυνατότητές τους, πρέπει να συνεισφέρουν για την έξοδο από την κρίση;; Το βιώνουμε πολύ σκληρά, με τις ανισότητες να εντείνονται με τις ευλογίες των κυβερνώντων. Εδώ, αν ήμασταν στη θέση του πρωθυπουργού, θα ερυθριούσαμε… Χρειαζόταν ένα τέτοιο πομπώδες ταξίδι, για αν ακούσει το αυτονόητο;
Δε χρειάζεται να είναι κάποιος πολιτικός αναλυτής για να καταλάβει ότι η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να κάνει επίθεση γοητείας προς τους δύο κύριους πυλώνες της ένωσης, μιας και δε θέλει να κάνει πράξη τα όσα έταξε προεκλογικά, πρωτίστως σε εμάς, τους εξαπατημένους ψηφοφόρους.
Οι ξένοι έχουν εκπλαγεί από την αναλγησία, ανικανότητα και προκλητικότητα των ελληνικών κυβερνήσεων.
Ανάλγητες, γιατί διαρκώς κτυπούν τους εύκολους στόχους: χαμηλόμισθους, συνταξιούχους, άνεργους, τρίτεκνους, πολύτεκνους, αγρότες και πάει λέγοντας. Και ας υπόσχονται όλοι, προεκλογικά, τα αντίθετα. Τελικά, μάθαμε όλοι τον όρο «οριζόντια μέτρα». Με άλλα λόγια, φτωχοί και αδύναμοι σκύψτε, οι υπόλοιποι συνεχίστε αυτό που τόσα χρόνια σας αφήσαμε να κάνετε…
Ανίκανες, γιατί δεν μπορούν να ελέγξουν τα τέρατα, που οι ίδιες δημιούργησαν και έθρεψαν. Αποτέλεσμα; Προσπαθούν να μην ελέγξουν τη φοροδιαφυγή, να μην ελέγξουν του χιλιάδες που ανενόχλητα έβγαλαν τον κλεμμένο πλούτο στα ασφαλή θησαυροφυλάκια των φορολογικών παραδείσων, να μη θίξουν τα ειδικά μισθολόγια των ευνοημένων κοινωνικών ομάδων (επιτρέψτε μας να εξαιρέσουμε τους ταλαίπωρους χαμηλόμισθους ενεργούς αστυνομικούς, που τρέχουν πίσω από το ανεξέλεγκτο έγκλημα), να μην πειράξουν τους χαραμοφάηδες του κρατικοδίαιτου συνδικαλιστικού κινήματος.
Προκλητικές, γιατί συνεχίζουν την παμπάλαιη συνήθειά τους να διορίζουν ημετέρους, συγγενείς και φίλους, δωρίζοντάς τους επίζηλες θέσεις, με το ανάλογο μπαξίσι. Γιατί ενδίδουν στις απαιτήσεις των ισχυρών, ικανοποιώντας όλα τους τα αιτήματα. Γιατί ενισχύουν την ανισότητα, πριμοδοτώντας σε κάθε ευκαιρία τους τυχοδιώκτες και εκβιαστές της εξουσίας.
Όχι, το ταξίδι αυτό δε χρειαζόταν. Δεν μας έδωσε τίποτα, ώστε να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο. Δόθηκαν όλες οι εγγυήσεις που ήθελαν οι τοκογλύφοι δανειστές μας (η Γερμανία δανείζεται, εδώ και καιρό, με αρνητικό επιτόκιο και δανείζει με 6% και 7%)ότι θα ματώσουμε. Και όταν θα μας έχουν ρουφήξει όλο το αίμα, θα έχουμε «επιτύχει». Ποιο το νόημα μιας τέτοιας επιτυχίας;
Από μια άλλη σκοπιά, το ταξίδι αυτό ήταν χρήσιμο για εμάς, τα πειραματόζωα. Μπας και καταλάβουμε ότι ο λύκος απλά άλλαξε προβιά και ότι φίλος με τα πρόβατα δεν μπορεί να γίνει. Απλώς καμώνεται τον μετανοημένο, για να μας καταβροχθήσει με τη συγκατάθεσή μας.
Ας προσέχαμε ποιους βάλαμε να φυλάξουν το κοπάδι μας. Ας μην αναζητούμε αλλού τους υπεύθυνους…
Ομάδα Επικοινωνίας
Κόμμα Πειρατών Ελλάδας