Πως “Στοίχειωσαν” Τη Διώρυγα Της Κορίνθου

Η ιστορία μιας ιδιωτικοποίησης… αλά Ελληνικά ή- αν προτιμάτε- το «ναυάγιο» μιας ιδιωτικοποίησης «στοιχειώνει» την ιστορική διώρυγα της Κορίνθου…

Η διαχείριση της διώρυγας, που ενώνει τον Σαρωνικό με τον Κορινθιακό κόλπο και έχει μήκος 6.434 μέτρα, παραδόθηκε το 2001 σε μια αγγλικών συμφερόντων εταιρεία, την Sea Container, η οποία αποχώρησε 8 χρόνια αργότερα χωρίς όχι μόνο να κάνει συμφωνημένες επενδύσεις αλλά εγκαταλείποντας την, ακόμα και χωρίς την βασική συντήρησή της.

Έτσι, πλέον, η Ανώνυμη Εταιρεία Διώρυγας της Κορίνθου (ΑΕΔΙΚ) αποδεκατισμένη από συνεχείς μειώσεις προσωπικού βρίσκεται πάλι στο «μάτι του κυκλώνα» του νέου γύρου ιδιωτικοποιήσεων και όπως έχει γίνει γνωστό προγραμματίζεται η απορρόφησή της από τη Δημόσια Επιχείρηση Κινη¬τών Αξιών ΑΕ (ΔΕΚΑ Α.Ε.).

Και όμως το 1999, όταν η τότε κυβέρνηση Κ. Σημίτη εν όψει της ένταξης της χώρας στη «ζώνη του ευρώ» σε έναν «παροξυσμό» ιδιωτικοποιήσεων εξήγγειλε και την εκχώρηση της διώρυγας ήταν όλα τόσο «χαρούμενα»…

«Μεγάλα τα κέρδη για τον προϋπολογισμό του 2000 από τη μετοχοποίηση της ΔΕΗ και των ΕΛΠΕ. Έσοδα 2 τρισ. δρχ. από αποκρατικοποιήσεις», ήταν ο τίτλος δημοσιεύματος στην εφημερίδα «Το Βήμα» της 25ης Ιουλίου 1999 και ο υπότιτλος συνέχιζε στον ίδιο… τόνο:
«Ακόμη 150 δισ. εφέτος από την πώληση των ΚΑΕ, την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ και της Διώρυγας Κορίνθου».

Στο δε δημοσίευμα αναφερόταν:
«Διώρυγα Κορίνθου: Η πώληση της πλειοψηφίας των μετοχών και η ανάθεση σε ιδιώτες του μάνατζμεντ της εταιρείας εκμετάλλευσης της Διώρυγας Κορίνθου αναμένεται να αποφέρουν στο Δημόσιο περί τα 20 δισ. δρχ.»

Βέβαια, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν τόσο «ρόδινα». Χρειάστηκαν να γίνουν διαγωνισμοί χωρίς να εκδηλωθεί κανένα ενδιαφέρον και τελικά τον Μάρτιο του 2001 στον τελευταίο διαγωνισμό κατατέθηκε μια και μοναδική προσφορά, της Sea Containers.

Παρά τις έντονες αντιδράσεις των εργαζόμενων, της τοπικής κοινωνίας, των κομμάτων της τότε αντιπολίτευσης και ύστερα από πολλές συζητήσεις στη Βουλή, που προκλήθηκαν και από αλλεπάλληλες ερωτήσεις του βουλευτή Β’ Πειραιά Παναγιώτη Λαφαζάνη το υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωνε την υπογραφή 30ετους σύμβασης με ετήσιο μίσθωμα το 10% του ετήσιου μικτού κέρδους της, με ελάχιστο εγγυημένο ετήσιο μίσθωμα κλιμακούμενο μεταξύ 153 εκατομμυρίων δραχμών και 844 εκατομμυρίων δραχμών κατά την διάρκεια της 30ετιας.

«Το ελάχιστο συνολικό οικονομικό όφελος για το Δημόσιο ξεπερνά τα 10 δισ δραχμές σε παρούσα αξία» αναφερόταν σε ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών, όπου τονιζόταν η δέσμευση της εταιρείας να πραγματοποιήσει στην περιοχή μέσα σε μια δεκαετία επενδύσεις συνολικού ύψους 3 δισ.
Όμως, η εταιρεία δεν «μπήκε» μέσα παρά τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους και αφού είχε γίνει μια πρώτη «εκκαθάριση» εργαζόμενων.

Η Νέα Δημοκρατία, όπως συνηθίζει όταν βρίσκεται στα έδρανα της αντιπολίτευσης, είχε ταχθεί εναντίον στην παραχώρηση της διώρυγας και μάλιστα είχε συγκληθεί και σύσκεψη υπό τον τότε πρόεδρο της Κ. Καραμανλή, όπου ασκήθηκε κριτική στην κυβέρνηση Σημίτη για το τίμημα, που συμφωνήθηκε.

«Το τίμημα, το μίσθωμα το οποίο προσφέρει η ανάδοχος εταιρεία, συνολικά, για τριάντα χρόνια, είναι λιγότερο από 5 δισεκατομμύρια δραχμές. Ούτε οι επενδύσεις είναι σοβαρές», δήλωνε, μεταξύ άλλων, ο τότε βουλευτής Κορίνθου Σταύρος Δήμας.

Όμως, το 2006, όταν άρχισε να ακούγεται ότι η Sea Container αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα και ετίθετο θέμα αποχώρησής της από την διώρυγα η τότε κυβέρνηση της ΝΔ όχι μόνο δεν… ανησυχούσε αλλά καθησύχαζε και ούτε κοίταζε τι επενδύσεις είχαν γίνει ή περικοπές σε μισθούς εργαζόμενων…

«Χωρίς κανένα πρόβλημα προς το παρόν συνεχίζει τη δραστηριότητά της η εταιρεία Περίανδρος ΑΕ, η οποία ανήκει στον όμιλο Sea Containers και διαχειρίζεται τη Διώρυγα της Κορίνθου».
Όπως αναφέρουν οι πηγές του «Βήματος», η Περίανδρος ΑΕ στην παρούσα φάση δεν επηρεάζεται από τις δυσμενείς εξελίξεις στη Sea Containers, όπως και σειρά άλλων θυγατρικών εταιρειών τού εισηγμένου στην αμερικανική χρηματαγορά Γουόλ Στριτ αγγλικού ομίλου, ο οποίος ως γνωστόν κατέθεσε αίτηση να υπαχθεί στο κεφάλαιο 11 του αμερικανικού νόμου περί χρεοκοπίας (Κεφάλαιο 11)», αναφερόταν σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Το Βήμα» στις 22 Οκτωβρίου 2006, στο οποίο προστίθετο:

«Θα πρέπει ωστόσο να θεωρείται βέβαιο ότι η Sea Container είναι έτοιμη να προχωρήσει άμεσα στην πώληση του ποσοστού που κατέχει στην Περίανδρος ΑΕ, ενώ την ίδια ώρα ο άλλος μέτοχος, που είναι το Ελληνικό Δημόσιο, δεν έχει έλθει σε επαφή προς το παρόν με τη Sea Container προκειμένου να ενημερωθεί για το τι μέλλει γενέσθαι.

Όπως αναφέρουν οι πηγές του «Βήματος», «η Περίανδρος ΑΕ είναι κερδοφόρα και διατηρεί μια πολύ καλή ρευστότητα που της επιτρέπει να συνεχίζει απρόσκοπτα τη δραστηριότητά της. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρόκειται να πτωχεύσει ή να αντιμετωπίσει άλλου είδους προβλήματα. Από κεί και πέρα, το αν η Sea Container αποφασίσει να παραχωρήσει το ποσοστό της στην εταιρεία, αυτό είναι ένα άλλο θέμα που δεν επηρεάζει τη δραστηριότητά της, τουλάχιστον στην παρούσα φάση».

Τελικά, το 2009 (30 Ιουνίου 2009) η περίφημη «ιδιωτικοποίηση» πήρε τέλος. Η βρετανικών συμφερόντων εταιρεία αποχώρησε και όπως αναγνώρισε, το Νοέμβριο του 2009, μιλώντας στη Βουλή ο τότε υφυπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδης:

«Οι επενδύσεις όλη αυτήν την περίοδο για την αναβάθμιση της Διώρυγας είναι ελάχιστες, ενώ οι κίνδυνοι για το μέλλον της Διώρυγας είναι και υπαρκτοί και άμεσοι».
«Αυτή η κατάσταση, λοιπόν, δεν πάει άλλο. Αυτή η ιδιωτικοποίηση ή η παραχώρηση χρήσης δεν απεδείχθη ικανοποιητική. Η διώρυγα τότε είχε οικονομικό πλεόνασμα. Σήμερα μπαίνει οικονομικά μέσα. Τα έσοδά της είναι περίπου 5.700.000 ευρώ, ενώ τα έξοδά της είναι περισσότερα», συμφωνούσε ο βουλευτής Κορινθίας του ΠΑΣΟΚ Αγγελος Μανωλάκης.

Σήμερα, οι καταρρεύσεις των πρανών λόγω έλλειψης συντήρησης είναι πολύ συχνές, οι εργαζόμενοι έχουν μειωθεί δραματικά και η τρικομματική κυβέρνηση Αντ. Σαμαρά ετοιμάζεται για το νέο «γύρο» της παραχώρησης της διώρυγας της Κορίνθου.

Του
Σταύρου Μαλαγκονιάρη