Μια χόρτα και δυό μακαρονάδες ! του Βασίλη Μπαλάφα

Θα παραμείνω σταθερός στη θέση που έχω διατυπώσει εδώ και πολύ καιρό και δεν πρόκειται να την αλλάξω. Θα γράψω για τα νέα μέτρα όταν αυτά θα ανακοινωθούν επίσημα και όταν θα είμαστε σε θέση να τα αξιολογήσουμε συνολικά,
να τα επεξεργαστούμε και να μελετήσουμε τις λεπτομέρειες και τις
κατανομές τους…
Αλλιώς, συμμετέχουμε, είτε ηθελημένα, είτε όχι, σε έναν
άνευ προηγουμένου ορυμαγδό παραπληροφόρησης και φρικαλεοτήτων που διαδραματίζεται παραπάνω από ένα μήνα και έχει στόχο του την κατατρομαγμένη ελληνική κοινωνία που παλεύει να βρει μια σανίδα σωτηρίας και μια κατάσταση ηρεμίας, μήπως και καταφέρει να ανασυνταχθεί.

Έχω διαβάσει τερατώδη πράγματα και έχω ακούσει σε χώρους συνάθροισης ακόμα χειρότερα. Διάφοροι τύποι λειτουργούν μέσα στην κοινωνία σαν σερβιτόροι απόγνωσης και παπαγαλίζουν κάθε είδους ανοησία. Και όσο μεγαλύτερη ανοησία είναι αυτή, τόσο πιο εξόφθαλμη είναι η θεατρινίστικη αγανάκτηση που προβάλουν. Το έχω ξαναγράψει. Τέτοιοι τύποι γυρνάνε γύρω μας, και στις μικρές μας κοινωνίες τους ξέρουμε καλά. Είτε είναι άνθρωποι που ουδέποτε έδωσαν αυτό που τους αναλογούσε φορολογικά στην πατρίδα, είτε δεν έχουν κάνει ποτέ τους φορολογική δήλωση, είτε περιφέρονται ως δήθεν «κοινωνιστές» και οργανώνουν μαϊμού «κοινωνικούς χώρους» όπου
διδάσκουν παλαιολιθική συντηρητική προπαγάνδα ή παριστάνουν τους
θεωρητικούς του χάους και τις αυθεντίες μιας κάστας που πάντα ήταν πολύ
καλή στα λόγια, αλλά από «τηγανίτα» … τζίφος ! Τρομπάρουν μυαλά νέων ανθρώπων, τους πιπιλίζουν με θεωρίες μίσους, προβάλλοντας μια δήθεν ταξική διαπάλη που ουσιαστικά διαπερνά την ίδια την κοινωνία οριζόντια.

Στην Ελλάδα έχουν αναπτυχθεί πλέον ετερόκλητες και πολύ
διαφορετικές μεταξύ τους πολιτικές δυνάμεις που αυτή την πρακτική την
έχουν καταστήσει πυρήνα της καθημερινής δράσης τους. Διδάσκουν μίσος, «μαγκιά» και μια πλασματική ανωτερότητα,
στοιχεία που τις καθιστούν ελκυστικές στις μάζες, αλλά ταυτόχρονα και
πολύ επικίνδυνες για την κοινωνική ισορροπία. Άλλοι παριστάνουν τους «αμόλυντους» και τους μαυροφορεμένους εκδικητές, άλλοι πλασάρουν μια καρικατούρα αριστερίστικων ιδεοληψιών που στον πυρήνα τους φέρουν καθαρά φασιστικές απόψεις και πρακτικές, όπως για παράδειγμα είναι το να θεωρείς όποιον δεν συμφωνεί μαζί σου, φασίστα ή ρατσιστή. Και με αυτόν τον τρόπο χύνεται συνεχώς δηλητήριο μέσα στα σωθικά της κοινωνίας μας, από τα χωριά, μέχρι τη μεγαλύτερη πόλη.

Τα πρώτα μέτρα που έχουν επισήμως «διαρρεύσει» είναι οπωσδήποτε αποθαρρυντικά και δείχνουν ότι για ακόμη μια φορά δεν έχει γίνει μελέτη επιπτώσεων.
Εφαρμόζονται περικοπές άκριτες και οριζόντιες, χωρίς παράλληλα να
επιδεικνύεται πρόνοια για το αν εκείνοι στους οποίους εφαρμόζονται οι
περικοπές, μπορούν να ανταπεξέλθουν στους φόρους που επιβάλλονται. Η Κυβέρνηση δείχνει να βρίσκεται σε πανικό την ώρα που η Τρόικα αδυνατεί να κατανοήσει ότι ετούτη η χώρα έχει πρωτίστως δομικό πρόβλημα που δεν γίνεται να λυθεί σε έναν και δύο μήνες.

Το μεγάλο ζήτημα όμως δεν είναι η άγνοια της Τρόικας. Είναι το
ότι αυτή η άγνοια γίνεται εύκολα εκμεταλλεύσιμη από εκείνους που έχουν
θέσει ως στόχο τους την αποσταθεροποίηση της χώρας, την αποκόλληση της κοινωνίας από οποιονδήποτε δημοκρατικό θεσμό και εν πολλοίς την εξαθλίωση των κατοίκων της, με ενδεχόμενη επιστροφή σε ένα εθνικό νόμισμα εσωτερικής καταναλώσεως. Ελπίζω να πρόκειται περί άγνοιας και όχι περί συνεργασίας, αν και πλέον οφείλουμε να είμαστε έως και καχύποπτοι.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται, θεωρώ, όλη αυτή η συνεχής καταιγίδα «σκανδάλων»
που δηλητηριάζουν κάθε έκφανση δραστηριότητας μέσα στη χώρα. Την ώρα
που έχουμε ανάγκη να συγκεντρωθούμε και να ενωθούμε σε ένα εθνικό
πλαίσιο συμφωνίας για τη διάσωση της οικονομίας μας, μερικοί βρίσκουν
την ευκαιρία να σπεκουλάρουν με τρόπο ο οποίος κανονικά θα έπρεπε να διώκεται ποινικά υπό την κατηγορία της επιχείρησης αποσταθεροποίησης του πολιτεύματος.

Δείτε για παράδειγμα τι συμβαίνει με τις περίφημες λίστες του ΣΔΟΕ.
Μια διαρροή ξεκίνησε το χορό της ονοματολογίας και πλέον ο καθένας λέει
ότι έχει μια άλλη λίστα που προσθέτει ή αφαιρεί ονόματα. Και μέσα σε
αυτή την ατμόσφαιρα, δεν υπάρχει χρόνος για έρευνες. Οι πολίτες, ζαλισμένοι από τις υποχρεώσεις
που τους έρχονται κάθε μέρα σε μπιλιέτα, δεν έχουν – και καλά κάνουν –
καμία διάθεση να κάνουν υπομονή. Συνεπώς, στοχοποιούνται άνθρωποι και επιδιώκεται μια γενικευμένη κατάρρευση που σίγουρα δεν βολεύει τον λαό, βολεύει όμως όλους εκείνους που καραδοκούν να μπουν δυνατά στο παιχνίδι με φραγκοδίφραγκα.

Το ίδιο γίνεται και με την υπόθεση Μεϊμαράκη, εκεί που απ’ ότι φαίνεται η
κόντρα δύο ανθρώπων κοντεύει να διαλύσει έναν ολόκληρο πολιτειακό
θεσμό. Και είναι προφανές ότι αυτός είναι ο στόχος. Πως έχει
ξεκινήσει όλο αυτό ; Κάποιες επιτολές και καταγγελίες τρίτων προσώπων
που έχουν σε μεταξύ τους διαλόγους χρησιμοποιήσει υπονοούμενα για τις
γνωριμίες τους, έχουν κατασταθεί πυρήνας μιας ολόκληρης υπόθεσης που
έφτασε να παρουσιάζεται ως θέμα αξίας 10 δισ. στην αρχή, κάποιων εκατομμυρίων μετά, στο τέλος βλέπω να καταλήγει σε συζητήσεις περί «νόμιμου και ηθικού». Το έχουμε ξαναδεί το έργο.

Γιατί λοιπόν και με ποια λογική θα πρέπει να αποτελεί «αποκάλυψη» το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι ελέγχονται από το ΣΔΟΕ ; Πολύ καλά κάνουν και ελέγχονται. Να γίνουν όλοι οι έλεγχοι και μετά όποιον είναι, από όπου και αν προέρχεται,
να τον διασύρουμε όλοι παρέα. Το λογικό είναι να ελέγχονται όλοι, ανά
πάσα στιγμή και από κάθε αυτόματη ή μη διαδικασία. Τι νόημα έχει ο αχταρμάς με πρωτοσέλιδα του τύπου «μια χόρτα και δυο μακαρονάδες», αν πραγματικά δεν υφίσταται τελικώς υπόθεση ; Αυτό έχει τη σημασία του όμως στους περίεργους καιρούς που ζούμε.

Και δίνω ένα παράδειγμα. Γιατί δεν έγινε τέτοιος ντόρος πριν
τελεσφορήσει η υπόθεση Τσοχατζόπουλου ; Ακριβώς γιατί φαινόταν ότι εκεί
κάπου θα κατέληγε το πράγμα, όχι επειδή ο συγκεκριμένος ανήκει εκεί που
ανήκει, αλλά γιατί από την πρώτη στιγμή είχε διαφανεί ότι τα στοιχεία
ήταν αδιάσειστα και επισήμως διαχειριζόμενα.

Εδώ πλέον έχουμε να κάνουμε με μια επιδιωκόμενη ολική αποσταθεροποίηση σε μια περίοδο που μυρίζει μπαρούτι. Σε μια περίοδο που η χώρα είναι αδύναμη και στο εσωτερικό της. Δεν συζητώ για το εξωτερικό. Έχουμε τόσα προβλήματα στο εσωτερικό μας, που όλα αυτή την περίοδο είναι πάντα έτοιμα να εκραγούν. Αν κάποιοι πιστεύουν ότι απελευθερώνοντας κάθε ένστικτο μέσα σε τούτη τη χώρα, είτε ντόπιο, είτε αλλοδαπό, θα γλιτώσουν οι ίδιοι, είναι πολύ γελασμένοι. Συνέβη και παλαιότερα στην Ελλάδα αυτό, δυστυχώς, και ακόμα ψάχνουμε να εξηγήσουμε τι συνέβη.