Αν όσο πιο χαμηλούς μισθούς έχεις τόσο πιο αναπτυγμένος κι ανταγωνιστικός είσαι, τότε η πιο αναπτυγμένη κι ανταγωνιστική χώρα πρέπει να είναι το Μπανγκλαντές. Εξ όσων γνωρίζει η ταπεινότης μου, το Μπανγκλαντές εξακολουθεί να είναι πίσω από τον ήλιο…
Στοιχειώδη πράγματα μόνο σκαμπάζω από οικονομία κι όχι όλα αυτά τα περίεργα, που ο κ. Στουρνάρας και το επιτελείο του τα παίζουν στα δάχτυλα παιδιόθεν.
Ξέρω όμως από την κοινή πείρα, κι επειδή έχω ταξιδέψει λίγο και έχω διαβάσει πολλή Ιστορία και για την κοινωνική πραγματικότητα των χωρών του κόσμου, ότι οι χώρες που έχουν τις πιο εύρωστες οικονομίες, γερή παραγωγή και υψηλή ποιότητα προϊόντων και υπηρεσιών είναι αυτές που πληρώνουν και τις καλύτερες αμοιβές στον ιδιωτικό τομέα. Οπως μου έλεγε αληθινός βιομήχανος κι όχι φλωρογιάπης του Χρηματιστηρίου, από τους πολύ πετυχημένους, «καλύτερα να πληρώνεις καλά έναν ικανό άνθρωπο παρά τρεις μαλάκες».
Τι λέει η σοφία του άξιου αυτού ανθρώπου, που έδινε αξιοπρεπέστατες αμοιβές στους εργάτες του; Οτι μόνον ένας ικανός αλλά και ευχαριστημένος άνθρωπος παράγει άρτια προϊόντα και προσφέρει υπηρεσίες της προκοπής. Αλλιώς οι πιο προηγμένες οικονομικά κοινωνίες θα ήταν δουλοκτητικές, αφού, αν μια οικονομία τάχα απογειώνεται όταν οι εργαζόμενοι αμείβονται ελάχιστα, τότε θα φτάνει σε κολοφώνα δόξης και ανάπτυξης αν οι εργαζόμενοι δεν αμείβονται καθόλου.
Σαφέστατα το μισθολογικό, εργατικό κόστος έχει σημασία για την ανταγωνιστικότητα να είναι λογικά χαμηλό, όχι όμως κάτω από τα όρια της αξιοπρεπούς διαβίωσης. Εμείς ήδη έχουμε πιάσει τον πάτο της αξιοπρεπούς διαβίωσης των ανθρώπων.
Υπάρχουν χώρες όπου με 100 ευρώ τον μήνα θεωρείσαι… μπρούκλης. Τι παράγουν; Σκουπίδια. Ευτελή προϊόντα που διαλύονται στα χέρια σου, επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία και ασφάλεια. Φτηνά σαπάκια. Αντιστρόφως δε ανάλογες των αμοιβών είναι η διαφθορά κι η εγκληματικότητα. Διότι το ισχυρότερο ένστικτο μετά της αναπαραγωγής είναι της επιβίωσης. Για την επιβίωση λοιπόν αρκετοί, σε τέτοιες συνθήκες, κλέβουν, εκπορνεύονται. Ξεπουλάνε την τιμή τους, την ανθρώπινη υπόστασή τους, για να εξασφαλίσουν τα στοιχειώδη. Μπορεί αυτό να είναι το όνειρό μας μέσα μάλιστα στην Ευρωπαϊκή Ενωση;
Πιέζουν, λέει, για κατάργηση ακόμη και του οκταώρου, της πενθήμερης εργασίας, ακούω συζητήσεις για φτηνές ή σχεδόν τζάμπα απολύσεις.
Ο στοιχειώδης ελεύθερος χρόνος είναι προϋπόθεση της αξιοπρεπούς διαβίωσης. Να μπορεί ο άνθρωπος να ξαποστάσει, να χαϊδέψει τα παιδιά του, να κάνει παιδιά! Να μπορεί να κάτσει στο πλάι της μάνας του, του πατέρα του και να πει δυο κουβέντες, να διαβάσει ένα βιβλίο, να σκεφτεί, να πιει έναν καφέ με τους φίλους του. Οχι ξέπνοος να αγωνίζεται 10 ώρες τη μέρα, όλη τη βδομάδα, ίσα για το φαγητό και τους φόρους.
Τέτοιες απαιτήσεις της τρόικας στα εργασιακά για τον ιδιωτικό τομέα δεν πρέπει να γίνουν δεκτές από την κυβέρνηση. Οχι μόνο γιατί οδηγούν στον εκβαρβαρισμό της ελληνικής κοινωνίας και πλήττουν καίρια την κοινωνική συνοχή, αλλά γιατί επιδεινώνουν τα προβλήματα που καλούνται, τάχα, να λύσουν. Είναι σίγουρο ραντεβού με τον εξανδραποδισμό των εργαζομένων και την κοινωνική έκρηξη, όπου πάλι θα την πληρώσουν οι πολλοί και αδύναμοι.
Εξευτελιστικές αμοιβές σημαίνει εξευτελιστική ζωή και κακής ποιότητας προϊόντα και υπηρεσίες. Υπερεργασία και δη απλήρωτη ή αμειβόμενη γλίσχρα, χωρίς αξιοπρεπή ελεύθερο χρόνο, σημαίνει βαρβαρότητα. Δεν είναι ανθρώπινο, άρα δεν αρμόζει στον ελληνικό τρόπο, υπονομεύει την οικογένεια και την όλη κοινωνία μας.
Τριτοκοσμικά μεροκάματα σημαίνει περαιτέρω πτώση της κατανάλωσης, υστέρηση εσόδων για το κράτος, άρα μεγαλύτερη ύφεση. Θα κατεβούμε πιο βαθιά στου κακού τη σκάλα κι ο δρόμος θ’ ανοίξει διάπλατος στους τυχοδιώκτες, στους ακραίους και στον κοινωνικό πόλεμο. Η φτώχεια δεν φέρνει «ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα», φέρνει απλά αποσύνθεση.
Γιατί τα γράφω αυτά; Οχι μόνο από κοινή λογική. Με γέννησαν κι ανάθρεψαν ένας τεχνικός στο λιμάνι και μια γαζώτρια σε βιοτεχνία στην Κοκκινιά. Τέτοιες ανθρωποφάγες αντιλήψεις τις θεωρώ χαστούκι, φτύσιμο στο πρόσωπό τους και στο πρόσωπο τόσων άλλων βιοπαλαιστών γονιών. Και σε αυτόν εδώ τον τόπο κανείς δεν μπορεί ατιμώρητα να διανοηθεί κάτι τέτοιο.
Του Φαήλου Κρανιδιώτη
Μετά την παύση πληρωμών μισθών και συντάξεων, ιδού το νέο παραμύθι των καθεστωτικών: «ή εμείς ή εμφύλιος πόλεμος»!
Τον τελευταίο καιρό, παρακολουθούμε πως κάποιοι πολιτικάντηδες (κυρίως της ΝΔ) καθώς επίσης και τα παπαγαλάκια της συγκυβέρνησης του Μνημονίου, έχουν ρίξει το σύνθημα περί «μαχών μεταξύ των δύο άκρων», που μπορεί τελικά να οδηγήσουν σε «εμφύλιο πόλεμο». Αυτό είναι το νέο παραμύθι, ο νέος μπαμπούλας, που λανσάρει το υπό κατάρρευση μεταπολιτευτικό καθεστώς για να τρομάξει τον κοσμάκη, μετά από το «ευρώ ή δραχμή;», «ή εμείς ή το χάος» κ.τ.λ.
Τώρα το δίλημμα έχει ως κύριους στόχους τους λεγόμενους «νοικοκυραίους», δηλαδή τον φιλήσυχο μέσο Έλληνα οικογενειάρχη, αλλά και τους συνταξιούχους, τους μεγάλους σε ηλικία, που είτε βίωσαν προσωπικά τον συμμοριτοπόλεμο (αυτόν που μετά το 1974 ονομάζουν «εμφύλιο»), είτε βίωσαν τις συνέπειές του (μια χώρα κατεστραμμένη, με φτώχεια, με μεγάλη ανεργία κ.τ.λ.). Το νέο δίλημμα διαμορφώνεται χοντρικά ως εξής: «τι δουλειά έχετε εσείς μ’ αυτούς τους αλήτες που τσακώνονται στους δρόμους; Αυτοί αύριο θα βγάλουν και πιστόλια και θα σκοτώνονται. Θα ξαναφέρουν τον εμφύλιο πόλεμο. Ελάτε στις (μνημονιακές) παρατάξεις της σταθερότητας, της ασφάλειας και της κοινωνικής γαλήνης. Τώρα περνάμε δύσκολες ώρες, αλλά κάντε λίγη υπομονή, να αποφύγουμε τα χειρότερα και θα έρθει η ανάπτυξη κι όλα θα γίνουν όπως πρώτα». Επιγραμματικά το δίλημμα μπορεί να περιγραφεί ως εξής: «ή εμείς ή τα άκρα και ο εμφύλιος πόλεμος».
Και βέβαια, για να έχει βάση το δίλημμα, πρέπει να υπάρχουν κάποια απτά δείγματα ότι βρισκόμαστε σε… προεμφυλιακή περίοδο. Έτσι, κυρίως στην χαώδη Αθήνα και σε περιοχές που η αριστερά είναι ισχυρή ή υπάρχει πανεπιστημιακή σχολή, νόμιμες δημόσιες εκδηλώσεις της Χρυσής Αυγής (του ενός «άκρου») παρενοχλούνται από παράνομες αντισυγκεντρώσεις αναρχοκομμουνιστών (του άλλου άκρου), γραφεία της Χρυσής Αυγής γίνονται στόχοι βομβιστικών ενεργειών ή βανδαλισμών από «αγνώστους», μεμονωμένοι συναγωνιστές γίνονται δέκτες απειλών ή δέχονται εγκληματικές επιθέσεις από αναρχοκομμουνιστικές συμμορίες στο δρόμο ή ακόμα και στον εργασιακό τους χώρο (π.χ. η πρόσφατη περίπτωση της Πάτρας), συναγωνιστές που μετέχουν σε εκδηλώσεις μνήμης αντιμετωπίζουν πρωτόγνωρες απαγορεύσεις (π.χ. κατάθεσης στεφάνου κ.α.) από τις τοπικές (μαρξιστικές) αρχές ή από εγκάθετους παρακρατικούς κ.τ.λ.
Φυσικά, στο 99% των περιπτώσεων που αναφέρουμε παραπάνω, υπάρχει κεντρική καθοδήγηση των συμμοριτών από επαγγελματίες αναρχοκομμουνιστές καθοδηγητές, οι οποίοι με τη σειρά τους καθοδηγούνται ή χειραγωγούνται από καθεστωτικούς παράγοντες και μυστικές υπηρεσίες, ντόπιες και ξένες. Ποιος είναι ο στόχος των εντολοδοτών των κομμουνιστικών συμμοριτών; Να τους πληρώσουμε με το ίδιο νόμισμα! Να υπάρξουν φοβερά αντίποινα, όσο πιο αιματηρά γίνεται, ακόμα και με νεκρούς! Τα οποία θα προκαλέσουν έναν φαύλο και αδιέξοδο κύκλο βίας, που θα τρομάξει τον κόσμο και θα τον ρίξει στις ανοιχτές αγκάλες των καθεστωτικών μνημονιακών ή κρυφομνημονιακών δυνάμεων! Η συνταγή αυτή δεν είναι ελληνική πατέντα. Εφαρμόστηκε με απόλυτη επιτυχία στην Ιταλία την ταραγμένη δεκαετία του ’70 κι έσωσε το σύστημα από βέβαιο θάνατο!
Εμείς από την πλευρά μας, διατηρούμε την αξιοθαύμαστη πειθαρχία που έχουμε επιδείξει τους τελευταίους μήνες, απομονώνουμε προβοκατόρικα στοιχεία που πιθανόν να διεισδύσουν ανάμεσά μας, προστατεύουμε τα γραφεία μας, τις συγκεντρώσεις μας αλλά και τους εαυτούς μας από επιθέσεις, απαντάμε στις προκλήσεις με την αγωνιστικότητά μας και γενικά δεν παίζουμε το παιχνίδι τους. Εφόσον συνεχίσουμε έτσι δεν έχουμε να φοβόμαστε τίποτα και κανέναν. Ο καιρός μας έρχεται ταχέως και καμιά δύναμη στον κόσμο δεν θα μπορέσει να μας εμποδίσει να ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!
ΠΟΙΟ ΚΟΣΜΙΑ……Χ.Α.
Αφαιρέστε τη φωτογραφία από την ανάρτηση είμαι στρουθοκάμηλος και δεν θέλω να ξέρω τι γίνεται γύρω μου άσε που φαίνεται το πρόσωπο του κυρίου.Άραγε να παίζει κιθάρα ο κύριος;
Σε ένα πείραμα με 100 στρουθοκαμηλους που τις παρά τηρούσαν για αρκετό καιρο
"……ποτε καμία δεν έκρυψε το κεφάλι της στο χώμα για να αποφυγή μια δυσάρεστη κατάσταση
κοίτα αντιπολίτευση ο Φαήλος…τζάμπα ο αγώνας που έκανε προεκλογικά,που μιλούσε για εμφύλιο ;;;…
ΧΑ,δεν παίρνεις ένα κλειδί στο LB,να αρθρογραφείς ;;; …για να μην κουράζεσαι,στο λέω…