Νίκος Ζαλμάς: «Στόχος η πρόκριση»

Το Βραχάτι, με τους 2500
κατοίκους, αποτελεί την μικρότερη πόλη
που εκπροσωπήθηκε ποτέ στην Α1 βόλεϊ
ανδρών. Και, όχι, δεν σταματά εκεί. Την
Τετάρτη (12/12) ο Παμβοχαϊκός θα διεκδικήσει
το εισιτήριο για τους 4 του CEV
Cup. Kαι ας είναι πρωτάρης
στην Ευρώπη…

Ο προπονητής του
Παμβοχαϊκού, Νίκος Ζαλμάς, μίλησε στο loutrakiblog λίγο
μετά το παιχνίδι με την Λοκομοτίβ
Χάρκιβ. Οι Βραχατιώτες ηττήθηκαν με 3-1
σετ, όταν όμως στο 4ο σετ καταφέρνεις να
προηγείσαι με 19-15 σου μένει μια πικρία…

«Ήμασταν φοβερά
αξιοπρεπείς, παίξαμε απέναντι σε μια
πρωταθλήτρια ομάδα, η οποία όμως
συμμετέχει στο ρωσικό πρωτάθλημα. Και
αυτή, μην ξεχνάτε, είναι και η διαφορά
μας. Οι εμπειρίες που αποκομίζει η
Λοκομοτίβ Χάρκιβ παίζοντας στην ρώσικη
λίγκα, ήταν και ο αέρας της νικήτριας
ομάδας εναντίον μας. Στο τέλος του παιχνιδιού
ήμουν πάρα πολύ στεναχωρημένος, γιατί
πίστευα ότι θα μπορούσαμε να νικήσουμε,
πηγαίνοντας με άλλους όρους στην
Ουκρανία. Ήταν το πιο σκληρό παιχνίδι
που έχουμε δώσει μέχρι στιγμής. Στην αρχή
κρατηθήκαμε τακτικά μέσα στους στόχους
μας, όπως τα είχαμε σχεδιάσει, δυστυχώς
όμως χάσαμε την συγκέντρωση μας σε δύο
πεντάλεπτα, ένα στο 3ο σετ και ένα στο
τέλος του 4ου. Θα μπορούσαμε να κάνουμε
τουλάχιστον το 2-2. Όμως σίγουρα δεν έχει
χαθεί τίποτα για την ρεβάνς. Εμένα αυτός είναι ο
στόχος μου. Να πάμε στην Ουκρανία και
να διεκδικήσουμε αυτό που δεν ολοκληρώσαμε
στο πρώτο παιχνίδι. Από την άλλη μεριά
βέβαια, μπορεί και να χάσουμε.
Δεν το ξέρω αυτό. Αλλά για μένα στόχος
είναι να πάμε και να συνεχίσουμε αυτό
που αφήσαμε στην μέση».

Φέτος είναι η πρώτη
χρονιά που πρέπει να διαχειριστείτε
αγώνες σε Ελλάδα και Ευρώπη.

«Τον Οκτώβριο είχαμε την ατυχία με τους τραυματισμούς,
με αποτέλεσμα η ομάδα να είναι πιο αποδυναμωμένη. Για αυτό
 το λόγο άλλωστε υπήρξε το μέτριο ξεκίνημα και το
μέτριο αγωνιστικό πρόσωπο στο πρωτάθλημα. Είχα ζητήσει πίστωση χρόνου και τώρα θεωρώ ότι
είμαστε σε έναν καλό δρόμο και με σωστή
δουλειά θα πάμε ακόμα καλύτερα. Τα επόμενα παιχνίδια είναι καθοριστικά. Αν
κερδίσουμε στους αγώνες με την
Νίκη Αιγινίου και την Αλεξανδρούπολη, ή ακόμα και με τον Φοίνικα στην Σύρο, τότε θα
αρχίσουμε να κερδίζουμε χαμένο έδαφος και να καλύπτουμε τους χαμένους βαθμούς από την αρχή του πρωταθλήματος. Γιατί αυτούς τους βαθμούς δεν τους έχουμε καλύψει ακόμα. Και είναι εφικτό. Και σιγά-σιγά θα ανοίξει ο δρόμος για την τετράδα. Αν
αυτό δεν επιτευχθεί, θα πρέπει να έχουμε
μια μεγαλύτερη υπομονή στα παιχνίδια
του επόμενου γύρου».

«Τώρα
που το έχεις, τώρα το εκμεταλλεύεσαι»

Την δεκαετία του ΄90 η
ομάδα βόλεϊ της Ορεστιάδας έγραψε
ιστορία. Τι και αν ήταν μια μικρή επαρχιακή
πόλη. Για χρόνια αποτέλεσε μια από τις
ισχυρότερες ομάδες, όχι μόνο του ελληνικού
πρωταθλήματος, αλλά και των ευρωπαϊκών
διοργανώσεων. Και στα προηγμένα
πρωταθλήματα της Ευρώπης όμως, της Γαλλίας,
της Γερμανίας, της Ιταλίας, αν κοιτάξουμε
θα δούμε πως επαρχιακές πόλεις είναι
αυτές που πρωταγωνιστούν στις πρώτες
θέσεις των πρωταθλημάτων. Αλήθεια, ο
Παμβοχαϊκός θα μπορούσε να γίνει η νέα
Ορεστιάδα;  

«Αυτό που τονίζω πολλές
φορές είναι οτι ο Παμβοχαϊκός δεν αφορά
μόνο το Βραχάτι, τον Δήμο Βόχας. Η ομάδα
εκπροσωπεί την Κορινθία, είναι ένας
μεγάλος πρεσβευτής, μια κινητή διαφήμιση
όλης της Κορινθίας και αυτό πρέπει να
το κατανοήσουμε όλοι. Δεν μπορεί ένα
χωριό 2500 κατοίκων να αντέξει το μπάτζετ
της Ελλάδας ή της Ευρώπης. Η περιφέρεια
βοηθά την ομάδα και η ομάδα την περιφέρεια. Η αλήθεια είναι πως
φέτος περίμενα λίγο παραπάνω κόσμο.
Ίσως φταίει οτι φέτος παίζουμε δύο
αγώνες, ίσως φταίει η οικονομική κρίση,
δεν ξέρω. Το γήπεδο πλέον δεν είναι
γεμάτο. Θέλω να δω και άλλο κόσμο στο
γήπεδο και ας μην είναι ο κόσμος που
πληρώνει. Να έρθουν παιδιά! Αυτά είναι
παιχνίδια που μπορεί να μην ξανάρθουν
ποτέ. Δεν ξέρω αν ο Παμβοχαϊκός θα
κερδίσει το δικαίωμα συμμετοχής στην
Ευρώπη τα επόμενα χρόνια. Τώρα το έχεις,
τώρα το εκμεταλλεύεσαι».  

Τα αγαθά κόποις κτώνται.
Έτσι λένε. Και ο Νίκος Ζαλμάς, φαίνεται
να το γνωρίζει καλά. Βλέπετε, κάθε μέρα,
μα κάθε μέρα, πηγαινοέρχεται Αθήνα-Βραχάτι.
Το πρωί είναι καθηγητής σε γυμνάσιο της
΄Ανοιξης και το απόγευμα προπονεί την
ομάδα του Βραχατίου.

«Τα καθημερινά δρομολόγια
και η απόσταση ήταν και ο λόγος που με
έκανε να πω το όχι στην αρχή της χρονιάς.
Ευτυχώς κάποια πράγματα τακτοποιήθηκαν
και κατάφερα να κατέβω για έκτη χρονιά.
Υπάρχει μια συνεχόμενη απουσία από ένα
σπίτι, κάτι που συμβαίνει πεντέμιση
χρόνια τώρα. Αυτό είναι το μεγαλύτερο κόστος.
Υπάρχει προσωπική φθορά, μεγάλη κούραση,
καθώς ανεβοκατεβαίνω σχεδόν καθημερινά
Αθήνα- Βραχάτι, ενώ μην ξεχνάτε και τα
ταξίδια με την ομάδα σε Ελλάδα και
Ευρώπη».

Όσο για τις διακρίσεις
σε προσωπικό επίπεδο; Πέρυσι αναδείχθηκε
ο καλύτερος προπονητής για το 2011 σε
ψηφοφορία που διοργάνωσε η ιστοσελίδα
volleynews.gr, ενώ και στην
ψηφοφορία μεταξύ των συναδέλφων προπονητών
ήρθε και πάλι πρώτος.  

«Η βράβευση από την
ιστοσελίδα volleynews ήταν
πολύ σημαντική. Θα ήθελα όμως να σταθώ
περισσότερο στην βράβευση από τους
συναδέλφους προπονητές. Γιατί θεωρώ
πως είναι το πιο δύσκολο. Να κερδίσεις
την αποδοχή των υπόλοιπων προπονητών.
Όλα αυτά κρίνονται στις λεπτομέρειες.
Το θέμα είναι να έχεις μια διαχρονικότητα,
να μπορείς να κάνεις την δουλειά σου
αξιοπρεπέστατα και σε υψηλό επίπεδο.
Να μη επαναπαύεσαι».

Επιμέλεια: Κατερίνα
Δεληγιάννη