Από μειώσεις είδαμε πολλές, αλλά οι αυξήσεις μισθών έχουν μείνει σύνθημα. Γίνεται να το κάνεις με τα λεφτά που υπάρχουν, ώστε να βοηθήσεις τους συμπολίτες μας που πάσχουν περισσότερο; Ναι! Πώς; Κόβοντας από τους προνομιούχους…
Του Φώτη Κοκοτού
Προνομιούχοι δεν είναι οι πετυχημένοι δουλευταράδες, γιατί η επιτυχία είναι κατόρθωμα, όχι προνόμιο. Προνομιούχοι είναι όσοι χαριστικά εισπράττουν εις βάρος της κοινωνίας, όσοι έχουν αποσπάσει δικαιώματα που δεν απολαμβάνουμε οι υπόλοιποι.
Στο Δημόσιο, φυσικά και αξίζουν αύξηση οι δικαστές, οι ένστολοι, οι νοσηλευτές και οι δάσκαλοι, κλπ. Αλλά, πρέπει πρώτα να διώξει τους επίορκους, τους κοπανατζήδες, τους εξαφανισμένους, τους ακατάλληλους, και όλους αυτούς που διορίστηκαν από το παράθυρο χωρίς να περάσουν από το ΑΣΕΠ. Αυτοί αμείβονται με λεφτά που ανήκουν στους ικανούς, τους φιλότιμους, τους τίμιους, και εκείνους που διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να είμαστε εμείς ασφαλείς και υγιείς.
Στον ιδιωτικό τομέα, ας αναρωτηθούμε πρώτα: Τους μισθούς θα μπορέσει να τους αυξήσει μια επιχείρηση που κλείνει ή αργοπεθαίνει; Μήπως το μαγαζί της γειτονιάς που βλέπει τους τζίρους του να βουλιάζουν; Μπορεί να τους αυξήσει η εταιρεία που πλήρωσε 3 έκτακτες εισφορές και δε μπορεί να φτιάξει αποθεματικά για την πρώτη ζημία που θα τύχει; Σίγουρα, είναι αδύνατον να αυξηθούν οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα αν δεν υπάρχει διαθέσιμο εισόδημα. Και ακόμη πιο σίγουρα δε θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας ώστε να μειωθεί η ανεργία.
Υπάρχει όμως μια ομάδα προνομιούχων που εισπράττουν εις βάρος των εργαζομένων… Είναι τα ασφαλιστικά ταμεία. Όχι οι συνταξιούχοι, όχι οι άρρωστοι… τα ίδια τα ταμεία, που επιδοτούνται με πολλά δις κάθε χρόνο λόγω της σπατάλης τους στη διαχείριση και την υγεία, αλλά και λόγω της καταλήστευσής τους με τα ομόλογα και τις ψεύτικες συντάξεις, απαιτώντας συνέχεια περισσότερες εισφορές, τις οποίες –βέβαια– η οικονομία δεν αντέχει να πληρώνει άλλο, ειδικά όταν οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα (3,8εκ) είναι λιγότεροι από τους μισθούς και συντάξεις του Δημοσίου (3,9εκ).
Οπότε, για να αυξηθούν δραστικά οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα, πρέπει να συγχωνευθούν όλα τα ταμεία σε ένα και να μειωθούν δραστικά οι ασφαλιστικές εισφορές. Αντί να πηγαίνουν τα λεφτά στη μαύρη τρύπα, να πάνε κατ’ ευθείαν στις τσέπες των εργαζομένων. Αντί να επιδοτεί το κράτος τα ταμεία, να πληρώνει δωρεάν βασική εθνική σύνταξη για όλους και δωρεάν βασική περίθαλψη για όλους: Ισότητα, Δικαιοσύνη, και αύξηση μισθών και συντάξεων για όσους το έχουν πραγματικά ανάγκη. Όσοι πλήρωσαν και πληρώνουν εισφορές ας έχουν επικουρικά προνόμια: αφού πλήρωσαν, τα δικαιούνται. Δραστική λύση; Ίσως. Αλλά δίκαιη.
* Ο Φώτης Κοκοτός είναι επιχειρηματίας του Τουρισμού και των Κατασκευών, κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου (MSc) Μηχανικού Περιβάλλοντος, και υποψήφιος βουλευτής Λασιθίου με τη ΔΡΑΣΗ.