Έννοιες που έχουν απασχολήσει στοχαστές από τα βάθη της ιστορίας. Έννοιες οριοθετημένες αλλά και άρρηκτα συνδεδεμένες. Η μία σε συναρτήση με την άλλη, φτιάχνουν το πλαίσιο δράσης των ανθρώπων. Από την Κοινωνία και τον Πολιτισμό, οδηγούμαστε στον Εθελοντισμό, αλλά και ο Εθελοντισμός είναι πλέον αδιαπραγμάτευτο μέρος των δύο άλλων εννοιών….
Μέσα σε μία κοινωνία, ο άνθρωπος έχει το πλεονέκτημα να επιτυγχάνει ανάγκες ή επιθυμίες που δεν θα μπορούσε να εκπληρώσει μόνος του. Από την αρχαιότητα, φάνηκε η ανάγκη να λυθούν τα καθημερινά προβλήματα των ανθρώπων , με τη δική τους συμμετοχή, δημιουργώντας θρησκευτικούς, πολιτιστικούς και πολιτικούς συνδέσμους. Στην κοινωνία , που προσπαθεί μέσω του πολιτισμού να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης και να κάνει πιο ποιοτική την ζωή των ανθρώπων που την απαρτίζουν , η έννοια του εθελοντισμού, παίζει πρωταρχικό ρόλο. Στην αρχαία Ελλάδα, κάτω από αυτό το πνεύμα , θεσπίστηκε ο θεσμός των αμφικτονιών .Όλες οι πράξεις του θεσμού, πραγματοποιούνταν εθελοντικά και δεν υπήρχε αμοιβή για τα μέλη. Γι’αυτόν τον λόγο μπορούν να χαρακτηριστούν ως η πρώιμη μορφή του εθελοντικού κινήματος.
Τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας και κυρίως με την οργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, ή έννοια του εθελοντισμού, έχει εγκατασταθεί μόνιμα στην καθημερηνότητά μας. Έχει τεθεί σε λειτουργία ένας μηχανισμός , που αποτελείται από ομάδες και ανθρώπους , ανεξαρτήτου ηλικίας, τάξης και φύλου, που προσπαθούν με όσα μέσα διαθέτουν να κινητοποιήσουν και άλλους μηχανισμούς ,ανταποδοτικούς.
Η ανιδιοτελή προσφορά μπορεί να έχει πολλές πλευρές . Από την ενεργή συμμετοχή σε Συλλόγους μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, μέχρι την απλή ανταπόκριση σε καλέσματα φορέων, με μοναδικό σκοπό την εξυπηρέτηση του κοινού καλού.
Σύνηθες φαινόμενο είναι ενασχόληση με κάτι που αγαπάμε πολύ. Έτσι συνήθως ξεκινάει η προσφορά μας, χωρίς καλά καλά να το έχουμε και οι ίδιοι συνειδητοποιήσει. Πολλές φορές, ο τόπος μας και η κουλτούρα μας, είναι ένα μεγάλο κίνητρο να ασχοληθούμε με τα κοινά.
Μέσα από τις δράσεις, συνευρέσεις και κοινωνικά δρώμενα, οι εθελοντές, διευρύνουν τους ορίζοντές τους, μαθαίνοντας νέα πράγματα , παίρνουν πληροφορίες και δημιουργούν ισχυρούς δεσμούς. Εάν η εθελοντική προσφορά ηταν απόλυτα προσφορά εργασίας, χωρίς λόγο διασκέδασης και ικανοποίησης , κανείς δεν θα δεχόταν να γίνει εθελοντής παρ΄όλα τα οφέλη. Τελικά η διάθεση να εργαστούν για την επιτυχία της κοινωνίας, γίνεται το μέσο για τη μεμονωμένη επιτυχία τους.
Η αξία της ομαδικότητας μέσω της ακεραιότητας των διαδικασιών, ανεξαρτήτου κόστους, με απόλυτη ειλικρίνεια και δικαιοσύνη, καθρεφτίζει την ίδια την κοινωνία και τον πολιτισμό του κάθε τόπου.