Λίγο-πολύ, κάποιοι από προσωπικές εμπειρίες και άλλοι από τις επιρροές της διεθνούς ποπ κουλτούρας, ξέρουμε τα βασικά για το Thanksgiving (Ημέρα των Ευχαριστιών)….
Ξέρουμε ότι την τελευταία Πέμπτη κάθε Νοέμβρη η μέση αμερικανική οικογένεια θα μαζευτεί σε ένα τεράστιο γιορτινό τραπέζι, θα φάει μια από τις περίπου 280 εκατομμύρια (!) γαλοπούλες που καταναλώνονται στην Αμερική εκείνη την ημέρα, και λασκάροντας τη ζώνη του παντελονιού θα πάρει ο καθένας πέντε λεπτά για να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του στην υπόλοιπη οικογένεια, τους συνανθρώπους, την ανθρωπότητα, τη ζωή.
Μέχρι εκεί όλα καλά. Το μήνυμα της Ημέρας των Ευχαριστιών υποτίθεται ότι πρέπει να είναι η ευγνωμοσύνη, η αλληλεγγύη, και η συνεργασία. Η ιστορία, όμως, του πως ξεκίνησε και καθιερώθηκε η συγκεκριμένη γιορτή, είναι δυστυχώς μια ιστορία κατάκτησης και κυριαρχίας.
Τον Σεπτέμβρη του 1620, ένα μικρό πλοίο με το όνομα Mayflower ξεκίνησε από το Plymouth της Αγγλίας, μεταφέροντας 102 επιβάτες στη γη του ονείρου και της ευημερίας, τον Νέο Κόσμο. Μετά από ένα μακρύ και δύσκολο ταξίδι που διήρκεσε 66 ολόκληρες μέρες, το Mayflower προσάραξε στο… Plymouth (της Μασαχουσέτης αυτή τη φορά).
Κατά τη διάρκεια του πρώτου τους χειμώνα στην Αμερική, οι περισσότεροι άποικοι παρέμειναν μέσα στο αγκυροβολημένο πλοίο, αντιμέτωποι με το κρύο, την αρρώστια, και την έλλειψη τροφής, συνθήκες που κόστισαν τη ζωή στους μισούς από αυτούς.
Όταν τελικά οι εξουθενωμένοι άποικοι κατάφεραν να βγουν στην ακτή, συνάντησαν δυο ιθαγενείς οι οποίοι τους υποδέχτηκαν με χαρά και τους δίδαξαν πως να καλλιεργούν καλαμπόκι και άλλα σιτηρά, να ψαρεύουν, και να αποφεύγουν τα δηλητηριώδη φυτά εκείνης της γης.
Το πρώτο, λοιπόν, Thanksgiving ήταν εκείνο το γεύμα που μοιράστηκαν οι ιθαγενείς της Αμερικής με τους Ευρωπαίους αποίκους στο Plymouth της Μασαχουσέτης το Νοέμβρη του 1621, και αρκετά αργότερα (το 1863) καθιερώθηκε από τον Αβραάμ Λινκολν ως επίσημη εθνική γιορτή.
Επειδή όμως, δυστυχώς, η ανθρώπινη τάση για εξουσία και κυριαρχία συχνά υπερτερεί εκείνης για σεβασμό και ανθρωπιά, λίγα χρόνια αργότερα οι ίδιοι άποικοι που επωφελήθηκαν από τη γενναιοδωρία των ιθαγενών, αφάνισαν σχεδόν ολόκληρη τη φυλή. Και δεν σταμάτησαν εκεί.
Οι συγκρούσεις μεταξύ ιθαγενών και αποίκων διήρκεσαν μέχρι και τη δεκαετία του 1890, και, μαζί με την εξάπλωση επιδημιών που έφερε μαζί της η ευρωπαϊκή εισβολή, υπολογίζεται ότι κόστισαν τη ζωή συνολικά σε 110 εκατομμύρια ανθρώπους.