Το γράμμα του Τσίπρα στον Αγιο Βασίλη, του Μπετόβλακα.

 Αγαπητέ Άγιε μου Βασίλη,
Πήρα το θάρρος να σου γράψω, αφού μετά από σαράντα χρόνια κατάλαβα ότι εσύ είσαι η μόνη μου ελπίδα. Σου γράφω δυο λόγια για μένα, για να καταλάβεις πόσο καλό παιδί είμαι και αξίζω να με βοηθήσεις σε αυτή την δύσκολη στιγμή που περνάω…..

Είναι αλήθεια, ότι είναι  η πρώτη φορά που σου γράφω, αφού τα χρόνια της νιότης μου τα πέρασα στην ΚΝΕ και όπως γνωρίζεις εκεί δεν πιστεύαμε σε θρησκείες  και τέτοια πράγματα. Για να καταλάβεις , μας έκαναν κατήχηση άνθρωποι που στα νιάτα τους έβγαζαν με τις ξιφολόγχες τα μάτια από τις εικόνες στις εκκλησιές. Εγώ τότε ήμουν πολύ καλό παιδί και τα πίστευα όλα. Ήμουν τόσο καλός μαθητής του κόμματος που όταν έβλεπα τα άλλα παιδάκια να πηγαίνουν στα κανονικά σχολεία, εγώ πήγαινα και έκανα κατάληψη ώστε να μην μπορούν να κάνουν πράγματα που δεν άρεσαν στο κόμμα.
Αργότερα όταν μεγάλωσα, τις μέρες του Δεκέμβρη πάντα ήταν γιορτή για μένα. Ξεκίναγα τους εορτασμούς νωρίτερα από κάθε άλλο παιδάκι. Από τις 17 Νοεμβρίου άρχιζα τα γλέντια. Φώτιζα όλη την Αθήνα με τις φωτιές που έβαζα στους κάδους, πέταγα και κάτι φοβερά βεγγαλικά με βενζίνη. Μολότοφ τις λέγανε. Αργότερα όταν έγινε υπουργός ο κύριος Πάκης, κάναμε την καλύτερη  γιορτή. Κάψαμε όλο το κέντρο των Αθηνών για να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα. Ήταν τόσο ωραία! Μπαίναμε στα μαγαζιά, παίρναμε όποιο δώρο θέλαμε, κανείς δεν μας ζητούσε να πληρώσουμε, και στο τέλος ρίχναμε και λίγη βενζίνη και το φωτίζαμε ολόκληρο.
Κάποια στιγμή μάλιστα κάηκαν και κάτι παλιάνθρωποι που δεν γιόρταζαν μαζί μας, αλλά δούλευαν. Καλά να πάθουν τα παλιόπαιδα που δεν σέβονταν την γιορτή μας. Κάηκε και ένα παλιοκόριτσο με φουσκωμένη κοιλίτσα αλλά δεν πειράζει αφού ήταν εχθρός της επανάστασης.
Αργότερα Άγιε μου Βασίλη, μου είπαν να σου μοιάσω. Δεν εννοώ ενδυματολογικά, αφού εμένα μου άρεσε περισσότερο ό άλλος καλός κύριος με το μούσι, ο Άρης Βελουχιώτης. Εννοώ να μοιράσω δώρα σε όλους τους καλούς ανθρώπους της χώρας. Υποσχέθηκα ότι θα τους δώσω περισσότερα λεφτά, συντάξεις από τα 40 και θα τους διόριζα όλους στο δημόσιο  για να ξεκουράζονται από τις δουλειές που έκαναν στο σπίτι. Μου είχαν πει ότι τα λεφτά για τα δώρα θα μου τα έδινε η θεια Μέρκελ  και ο θειος Σόιμπλε από την Γερμανία. Όμως ο θείος ήταν κακός, δεν μου τα έδωσε. Τότε εγώ πήρα τον φίλο μου τον Βαρουφάκη και πήγαμε έξω από το σπίτι τους και πετούσαμε πέτρες. Τότε όμως σηκώθηκε η θεία Μέρκελ. Μας έπιασε και μας έκανε κατακόκκινους τους πισινούς μας, σαν την αγαπημένη μου κομμουνιστική σημαία. Εγώ από τότε αποφάσισα ότι θα είμαι καλό παιδί και θα κάνω ότι θέλει η θεία.
Το πρόβλημα όμως καλέ μου Αγιε Βασίλη είναι ότι  τα πασοκάκια που τους έταξα τα δώρα φωνάζουν. Τους είπα για το παράλληλο πρόγραμμα αλλά δυστυχώς ατύχησα. Αναγνώρισα το κράτος της Παλαιστίνης, έβαλα τον Μήτσο να φορέσει νυφικό στο γάμο του με τον Μπάμπη, αλλά τα Πασοκάκια δεν τα ξεγελώ. Θέλουν δωράκια και διορισμούς. Σε διαφορετική περίπτωση φοβάμαι ότι θα πέσει πολύ φατούρο.
Γι αυτό σου λέω καλέ μου Άγιε Βασίλη. Εσύ είσαι η τελευταία μου ελπίδα. Στείλε μου καμιά 20 δισεκατομμύρια, να την βγάλουμε και φέτος.