Ένας αδρανής νόμος του 1969 κατέτασσε τους λύκους στα «επιβλαβή θηράματα». Επέτρεπε μάλιστα το κυνήγι των μεγαλόσωμων θηρευτών από τις 20 Αυγούστου και μετά. Το υπουργείο Γεωργίας της εποχής καθόριζε ταυτόχρονα τα ποσά των αμοιβών που λάμβαναν οι κυνηγοί των… επιβλαβών θηραμάτων, στη λίστα των οποίων περιλαμβανόταν και ο λύκος…
Οι κυνηγοί ζωικών κεφαλών εντόπιζαν τα θύματά τους, τα σκότωναν και παρέδιδαν μέλη του ζώου στο δασαρχείο. Εκείνο στη συνέχεια αναλάμβανε την καταβολή της προβλεπόμενης αμοιβής, κάτι που σταμάτησε οριστικά το 1983 με τη ευρωπαϊκή σύμβαση της Βέρνης, την οποία επικύρωσε και η Ελλάδα. Η συνθήκη απαγόρευε τόσο τη σύλληψη, όσο και τη θανάτωση των συγκεκριμένων ζώων. Πολλά χρόνια μετά, άρχισαν να καταφθάνουν με συχνότητα στις δασικές υπηρεσίες, μαρτυρίες για επανεμφάνιση λύκων στην Αττική.
Όπως λέει ο Γιώργος Ζαρείφης, δασολόγος στο δασαρχείο Πάρνηθας, «το 2011 είχαμε αναφορές κτηνοτρόφων, για ζώα τα οποία βρέθηκαν κατασπαραγμένα. Στη συνέχεια εντοπίσαμε σκοτωμένα ελάφια, τα οποία κατά πάσα πιθανότητα είχαν δεχθεί επίθεση από λύκο. Αυτά ήταν τα πρώτα δείγματα που μας έκαναν να προβληματιστούμε. Γι’ αυτό και το 2012 στείλαμε ένα έγγραφο σε όλους τους δήμους της περιοχής, ενώ η ίδια επιστολή έφτασε και σε περιβαλλοντικές οργανώσεις. Ζητούσαμε να μας πληροφορήσουν εάν είχαν συγκεκριμένα δείγματα παρουσίας λύκων στο λεκανοπέδιο της Αττικής. Επειδή όμως δεν ήταν εύκολο να εντοπίσουμε ένα λύκο, ζητήσαμε τη συμβολή της περιβαλλοντικής οργάνωσης Καλλιστώ, η οποία ειδικεύεται στη μελέτη του συγκεκριμένου ζώου».
Έτσι, οι υπεύθυνοι της Καλλιστώ τοποθέτησαν κάμερες στην Πάρνηθα για να πιστοποιήσουν ή να απορρίψουν την ύπαρξη λύκων.
«Αργότερα βρήκαμε ένα κουφάρι ζώου σε πλαγιά της Πάρνηθας, το οποίο έμοιαζε με λύκο. Ήταν μουμιοποιημένο. Γι’ αυτό το λόγο στείλαμε έγγραφο στην Καλλιστώ, ζητώντας της να επιβεβαιώσει εάν επρόκειτο για λύκο ή όχι. Με τη βοήθεια θερμικών καμερών, επιβεβαίωσε πράγματι ότι υπάρχουν λύκοι στο βουνό. Μάλιστα σε μία από αυτές, είχαμε ταυτόχρονα οκτώ εμφανίσεις», λέει ο κύριος Ζαρείφης.
Όπως εξηγεί, η εξάπλωση πληθυσμών λύκου έως και τη Λαμία -κυρίως στην περιοχή του Παρνασσού- είναι αρκετά έντονη τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο το φαινόμενο εκδηλώθηκε σταδιακά. «Από τον Παρνασσό οι λύκοι έφτασαν στον Κιθαιρώνα, στα Γεράνια, κατόπιν στην Πάρνηθα», λέει ο δασολόγος περιγράφοντας τη διαδρομή του ζώου προς το λεκανοπέδιο.
Αυτή τη στιγμή οι δασικές υπηρεσίες της Αττικής, της Κορίνθου, της Λαμίας, η Καλλιστώ, αλλά και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας αναπτύσσουν το πρόγραμμα Life με σκοπό να διερευνήσουν μεθόδους αντιμετώπισης ζημιών από τους λύκους σε κοπάδια. Ως αντίμετρο προτείνεται η χορήγηση ελληνικών ποιμενικών στους κτηνοτρόφους, αλλά και η άμεση αποζημίωση των ζημιών ώστε να μην υπάρχουν… συγκρούσεις των ανθρώπων με τους λύκους. Μέσα από το πρόγραμμα οι συγκεκριμένοι φορείς προσπαθούν επίσης να καταγράψουν τις διατροφικές, αλλά και τις ευρύτερες συνήθειες των λύκων που κινούνται στην Αττική.
Για τη παρνηθα λενε. Για τα γερανεια μουγκα? Υπαρχουν στοιχεια αλλα και επωνυμες μαρτυριες οτι οι λυκοι εχουν κατηφορησει στην ευρυτερη περιοχη και σουλατσαρουν μεχρι την οδο Ροδου 30 μετρα απο την εισοδο του παρκου Δεξαμενης.Στο υπ αριθ 57649/5-7-16 εγγραφο της δνσης δασων κορινθιας με συντακτη ισως το πιο ενημερωμενο υπηρεσιακο παραγοντα στην ελλαδα το Παναγιωτη Καλλιρη θα διαπιστωσετε του λογου το αληθες. Για ψαξτε το λιγο. Π αρουσιαζει ενδιαφερον.