Το βασικό σενάριο που βρισκόταν σε λειτουργία μετά τη μνημονιακή “κωλοτούμπα” του περασμένου καλοκαιριού, ήταν πώς μια πρώην αντιμνημονιακή κυβέρνηση που ηγούνταν της κοινωνικής ανταρσίας στο πεζοδρόμιο, θα μπορούσε να εφαρμόσει καλύτερα το μνημόνιο…..
Όντως πέρασε σχεδόν ένας χρόνος μέχρι το κίνημα “δεν πληρώνω” να σταθεί στα πόδια του και να μπορεί να ματαιώνει μαζικά πλειστηριασμούς οικιών. Μάταια προσπαθεί η κυβέρνηση να πείσει πως οι πλειστηριασμοί του Υπουργείου των Οικονομικών δεν αφορούν κατοικίες φτωχών αλλά πλουσίων, εννοώντας τους νεόπτωχους της μεσαίας τάξης που χωρίς εισόδημα πλέον αδυνατούν να κρατήσουν το σπίτι στο οποίο ζουν.
Επίσης στις αστικές συγκοινωνίες η εισιτηριοδιαφυγή προσλαμβάνει διαστάσεις στάσης πληρωμών καθώς υπολογίζεται πως στα τρόλεϊ και τα λεωφορεία 8 στους 10 επιβάτες δεν πληρώνουν εισιτήριο.
Σύμφωνα με την “Ημερησία”, τα έσοδα του φετινού Αυγούστου, ήταν ακόμα λιγότερα και από τον περσινό, όπου υπήρχε ακόμα φρέσκο το σοκ των capital controls. Μάλιστα ιδιαίτερα χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως ενώ πέρσι τον Αύγουστο τα έσοδα του ΟΣΥ ανήλθαν στα 5,5 εκατομμύρια ευρώ, φέτος δεν ξεπέρασαν τα 5, την ώρα που η μισθοδοσία του οργανισμού ανέρχεται στα 7 εκατομμύρια ευρώ!
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ “λούζεται” τις συνέπειες των πρακτικών που εξέθρεψε προκειμένου να αποσταθεροποιήσει τους αντιπάλους και να φτάσει στην εξουσία. Αυτό ήταν φανερό πως θα συνέβαινε και το είχαμε επισημάνει πριν αναλάβει την εξουσία.
Με το ρυθμό που εξελίσσονται τα πράγματα στην οικονομία, αν η κυβέρνηση δεν έχει αναγκαστεί να αποδράσει μέσω πρόωρων εκλογών μέχρι τα μέσα του Χειμώνα, η στάση πληρωμών και οι πράξεις κοινωνικής ανταρσίας θα τείνουν να γενικευθούν το πρώτο εξάμηνο του 2017.
Στην Ελλάδα όχι μόνο δεν γίνονται επενδύσεις αλλά οι βιώσιμες επιχειρήσεις συνεχίζουν να φεύγουν ή τηρούν τα μέτρα που θα τους επιτρέψουν να επανακάμψουν την επόμενη της κατάρρευσης μέρα.
Οι δανειστές από Βερολίνο, Παρίσι και Ουάσιγκτον βλέπουν πως η γοητεία του κ. Τσίπρα στην ελληνική κοινωνία μειώνεται ραγδαία. Οι δημοσκοπήσεις του Φθινοπώρου ήταν κρίσιμες από την άποψη αυτή.
Τον τελευταίο χρόνο αποδέχτηκαν το σενάριο Ολάντ-Μέρκελ-Ομπάμα, να δώσουν μια ευκαιρία στον κ. Τσίπρα να υλοποιήσει αυτά που αντιστρατευόταν με τη δημαγωγική ρητορική του. Με τον τρόπο αυτό είτε πετύχαινε είτε αποτύχαινε, ο Αλέξης Τσίπρας θα λειτουργούσε σαν αποτρεπτικό παράδειγμα απέναντι στους αριστερούς και δεξιούς δημαγωγούς που αυξάνονται στην Ευρώπη.
Το ίδιο σενάριο αποδέχτηκε και μια μεγάλη μερίδα ψηφοφόρων στις τελευταίες εκλογές του Σεπτέμβρη: “Αφού υπέγραψε πως θα εφαρμόσει το μνημόνιο να του δώσουμε μια ευκαιρία να το κάνει. Είναι καλύτερα να εφαρμόζει το μνημόνιο, παρά να ξηλώνει τα πεζοδρόμια” έλεγαν πολλοί από τους φρέσκους ψηφοφόρους.
Νέα δεδομένα
Πριν λίγες μέρες η δόση των 2,8 δισ. ευρώ δεν εγκρίθηκε ολόκληρη, ενώ λίγο νωρίτερα είχε διαρρεύσει πως ο Πωλ Τόμσεν ζητούσε την αποχώρηση του ΔΝΤ από την Ελλάδα γιατί η χώρα είχε αποτύχει να εφαρμόσει οτιδήποτε και οδηγείται σε κατάρρευση.
Την πρώτη ημέρα του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ ο γαλλικός παράγων που μετά το καλοκαίρι του 2015 είχε αναλάβει υπό την προστασία του τον κ. Τσίπρα, μέχρι σημείου να του ετοιμάζουν και τα σχέδια που υπέβαλε η ελληνική κυβέρνηση στους θεσμούς, δημοσιοποίησε τις ιστορίες περί εκτύπωσης της δραχμής στη Ρωσία.
Στη στήλη αυτή ευθύς εξ αρχής είχαμε εκτιμήσει την ποιότητα πολιτικής όσμωσης και αντίληψης της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ ως επιπέδου καταληψιών περιφερειακού ΙΕΚ, ούτε καν ΑΕΙ και μάλιστα της πρωτεύουσας με υψηλές βάσεις.
Είχαμε επισημάνει επίσης πέρυσι την Άνοιξη πως ο κίνδυνος πραξικοπήματος είναι μικρός όχι γιατί δεν θα το σκεφτούν, αλλά γιατί χρειάζεται μια τεχνογνωσία και οργάνωση που δεν διέθεταν και κυρίως γιατί η χώρα είναι εξαρτημένη από τις εισαγωγές για την οικονομική της διαβίωση και εξαρτημένη από το δυτικό αμυντικό σύστημα για την εθνική της ασφάλεια.
Η Ρωσία και η Κίνα σαν οικονομίες έχουν πολύ μεγαλύτερη ανάγκη την οικονομική συνεργασία με την ΕΕ για να ρισκάρουν να αποσπάσουν την Ελλάδα από τη ζώνη επιρροής της Δύσης. Η Ελλάδα εκτός της ΕΕ έχει πολύ μικρότερη στρατηγική σημασία για όλους.
Υπάρχουν δύο ενδεχόμενα στο ζήτημα της ρώσικης δραχμής. Το ένα είναι να ζήτησε η κυβέρνηση Τσίπρα-Λαφαζάνη τότε την προσχώρηση στη ζώνη επιρροής της Ρωσίας, η ανάληψη της εκτύπωσης της δραχμής αυτό σήμαινε επί της ουσίας. Το δεύτερο ήταν να διερεύνησαν αυτό το ενδεχόμενο στα πλαίσια της διαπραγμάτευσης που νόμιζαν πως έκαναν προκειμένου ο Πούτιν να τρέξει να πουλήσει την πληροφορία σαν εκδούλευση στη Δύση.
Αμφότερα φανερώνουν πως έχουμε να κάνουμε με επικίνδυνους ατζαμήδες.
Το άδειασμα από τον Ολάντ την πρώτη μέρα του συνεδρίου που είχε στηθεί επικοινωνιακά για να αντιστρέψει το κλίμα φθοράς της κυβέρνησης, σηματοδοτεί ενδεχομένως τη λήψη αποστάσεων των δανειστών από το πρόσωπο του κ. Τσίπρα και την κυβέρνησή του. Θυμίζει τη στάση των ξένων στην κυβέρνηση Σαμαρά μετά τις ευρωεκλογές του 2014.
Οι επερχόμενες εκλογές σε ΗΠΑ, Γαλλία και Γερμανία θα ανατρέψουν πλήρως τα δεδομένα της στάσης απέναντι στην Ελλάδα. Ο Πούτιν και οι Κινέζοι έχουν κάνει σαφές πως δεν ανακατεύονται σε υποθέσεις ξένων υπερδυνάμεων των οποίων τις καλές σχέσεις επιζητούν.
Οι “ψεκασμένοι” εντός έχουν μείνει μόνο με τον Κιμ και το Μαδούρο, ο οποίος τελευταία δεν αισθάνεται σταθερός στα πόδια του.
Η Κίρχνερ στην Αργεντινή και οι Λούλα και Ρούσεφ στη Βραζιλία αποτελούν πλέον παρελθόν και έχουν άλλες φουρτούνες να αντιμετωπίσουν, όπως η φυλακή.
Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα έχει μπει στην καραντίνα εν όψει εκλογών σε ΗΠΑ και Ευρώπη… Με απλά λόγια το μέλλον της κυβέρνησης είναι βέβαιο αλλά της χώρας παραμένει αβέβαιο.