Την περασμένη εβδομάδα, στις 10 Νοεμβρίου, το πρόγραμμα Euroscola έλαβε χώρα στο Στρασβούργο.Στο εν λόγω πρόγραμμα, συμμετείχαν ομάδες από όλα τα ευρωπαϊκά κράτη, οι οποίες αριθμούσαν περίπου 24 μέλη η κάθε μία…
Άρθρο του μαθητή Παύλου Γκούλελη
Ως μέλος της ελληνικής αποστολής της Περιφέρειας Πελοποννήσου, είχα τη χαρά και την τιμή να εκπροσωπήσω εκτός από τη χώρα μου, την Κορινθία μαζί με άλλους 6 μαθητές, ενώ με τον μαθητή Γρηγόρη Πλεμμένο το 4ο ΓΕΛ Κορίνθου.
Οι μαθητές επιλέχθηκαν με κριτήριο το γενικό μέσο όρο της περσινής χρονιάς, το πιστοποιητικό γλωσσομάθειας σε αγγλικά ή γαλλικά και τη βαθμολογία της έκθεσης που έγραψαν με το ακόλουθο θέμα: «Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετά την Συνθήκη της Λισαβόνας έχει πιο ενισχυμένο ρόλο στη διαμόρφωση της Ευρώπης. Ποιος είναι ο ρόλος του Ευρωπαίου πολίτη και πώς μπορεί να ακουστεί δυνατότερα η φωνή του στην Ευρώπη;».
Για τις ανάγκες του προγράμματος, πραγματοποιήθηκαν τρεις συνεδριάσεις στο κτήριο του Ευρωκοινοβουλίου. Στην πρώτη, στην αίθουσα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, έγινε η παρουσίαση της αποστολής κάθε χώρας από έναν ή περισσότερους μαθητές που είχαν οριστεί εκπρόσωποι εκ των προτέρων. Στη συνέχεια, δόθηκε η ευκαιρία στους μαθητές-ευρωβουλευτές να διατυπώσουν ερωτήματα γενικής φύσεως που τους απασχολούσαν, στο τριμελές προεδρείο. Η έξοδος της Μεγάλης Βρετανίας από την Ένωση, οι σχέσεις με τις Η.Π.Α. μετά την εκλογή του νέου Προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ, η διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το προσφυγικό/μεταναστευτικό ήταν κάποια από τα ζητήματα στα οποία έγινε μνεία.
Η δεύτερη συνέλευση δεν ήταν μία ενιαία όπως η πρώτη. Οι μαθητές, έχοντας χωριστεί σε έξι ομάδες εργασίας με συγκεκριμένο θέμα συνεργάστηκαν σε διαφορετικές αίθουσες συνεδριάσεων με σκοπό τη συλλογική εύρεση λύσεων. Αφού εξέλεξαν τους δύο εκπροσώπους τους, συζήτησαν και συναποφάσισαν μια κοινή γραμμή αντιμετώπισης του ζητήματος διεξάγοντας παράλληλα ψηφοφορία.
Στην τρίτη και τελευταία συνέλευση, όλες οι επιμέρους ομάδες συγκεντρώθηκαν, για μια ακόμη φορά, στην αίθουσα του Ευρωκοινοβουλίου. Εκεί, οι δύο εκπρόσωποι των έξι διαφορετικών ομάδων εργασίας παρουσίασαν το θέμα το οποίο πραγματεύτηκαν λίγο νωρίτερα (η βιώσιμη ανάπτυξη, τα ανθρώπινα δικαιώματα & η ασφάλεια, η ανάπτυξη τρίτων χωρών, το μέλλον της Ευρώπης, μετανάστευση & ένταξη, η ανεργία των νέων). Όταν τελείωναν το λόγο τους οι εκπρόσωποι κάθε ομάδας, οι υπόλοιποι μαθητές είχαν την ευκαιρία να κάνουν ερωτήσεις σχετικές με το ζήτημα, τις οποίες όμως καλούνταν να απαντήσουν οι εκπρόσωποι, και όχι το τριμελές προεδρείο όπως έγινε στην πρώτη συνεδρίαση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης συνέλευσης μεσολάβησε το παιχνίδι Eurogame. Σε αυτό, οι μαθητές σχημάτισαν τετραμελείς ομάδες που συνίσταντο από άτομα από τέσσερις διαφορετικές χώρες. Σκοπός του παιχνιδιού, ήταν η συμπλήρωση ενός ερωτηματολογίου. Όμως δεν επρόκειτο για ένα κοινό ερωτηματολόγιο…Οι ερωτήσεις ήταν γραμμένες σε 21 γλώσσες, όλες όσες μιλιούνται δηλαδή στα κράτη μέλη της Ένωσης. Μετά το τέλος των συνελεύσεων, οι τέσσερις καλύτερες ομάδες του Eurogame ήρθαν αντιμέτωπες σε ένα παιχνίδι γνώσεων, στο οποίο σημαντικό ρόλο έπαιζαν και οι υπόλοιποι μαθητές-ευρωβουλευτές.
Τέλος, κατά την ολοκλήρωση του προγράμματος, ήχησε ο ύμνος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, «η Ωδή στη Χαρά», ενώ ταυτόχρονα οι εκπρόσωποι κάθε αποστολής, ύψωσαν τη σημαία της χώρας τους δημιουργώντας έναν κύκλο, συμβολίζοντας έτσι την ενότητα.
Με το πρόγραμμα αυτό, πλην της επίσκεψης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, περιηγηθήκαμε στις γαλλικές πόλεις του Στρασβούργου και του Κολμάρ, και στη Ζυρίχη. Στο Στρασβούργο αντικρίσαμε ένα συνδυασμό φυσικής ομορφιάς, με ένα σύγχρονο πολεοδομικό σχέδιο, το οποίο όμως έρχεται και «δένει» με τα παραδοσιακά σπίτια. Το Κολμάρ, πολύ πιο παραδοσιακό, δίνει την αίσθηση μιας ευρωπαϊκής κωμόπολης, ενός «χωριού». Αντίθετα, η Ζυρίχη αποτελεί ξεκάθαρο παράδειγμα μιας ευρωπαϊκής μεγαλούπολης, μιας και είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη από κάθε άποψη.
Προσωπικά πιστεύω ότι τέτοιου είδους προγράμματα σαν το Euroscola, πρέπει να προωθούνται ακόμη περισσότερο. Η εμπειρία του προγράμματος αυτού είναι δίχως υπερβολή μια εμπειρία ζωής. Ως ταξίδι, γνωρίζεις άλλες κουλτούρες- βιώνεις ένα πολιτισμικό σοκ. Κάνεις σύγκριση με τα δικά σου δεδομένα και εκπλήσσεσαι. Από την άλλη, ως προς τις δραστηριότητες στο Ευρωκοινοβούλιο, μαθαίνεις πως λειτουργεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτι το οποίο δε διδάσκεται στα σχολεία επαρκώς. Σου δίνεται η δυνατότητα να συζητήσεις θέματα της επικαιρότητας, που σε αφορούν, που επηρεάζουν τη ζωή σου με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο. Καταλαβαίνεις τι σημαίνει στην πραγματικότητα «πολίτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης», κάτι που οι περισσότεροι δυστυχώς αγνοούν, συμπεριλαμβανομένου και μερικών από εκείνους, που μας εκπροσωπούν ως χώρα, ως κράτος μέλος στα όργανα της Ένωσης κατά καιρούς.
