Tο Υπουργείο Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων με την πρόσφατη εγκύκλιό του “23-12-16 Υλοποίηση στο Γυμνάσιο Θεματικής Εβδομάδας Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης σε ζητήματα Διατροφής, Εθισμού-Εξαρτήσεων και Έμφυλων Ταυτοτήτων κατά το Σχολικό Έτος 2016-2017” έχει φέρει στο προσκήνιο θέματα που ανησυχούν την εκπαιδευτική κοινότητα, τους γονείς και κηδεμόνες…
Ιδιαίτερα το θέμα των λεγομένων “Έμφυλων Ταυτοτήτων”, και ο τρόπος χειρισμού και θεσμικής προβολής-επιβολής του, απαιτεί πολύ σοβαρή και νηφάλια επιστημονική και παιδαγωγική προσέγγιση.
Δεν προσφέρεται για αγοραίους πολιτικάντικους χειρισμούς, μικροπολιτικές και οπαδικές αντιδράσεις σε επίπεδο εξαρτημένων αντανακλαστικών.
Έχω κατά καιρούς διατυπώσει τις επιστημονικές μου απόψεις επ’ αυτού (βλ. π.χ. Συνέντευξη στον Γιώργο Λαγκαδινό (Ραδιοσταθμός Λατώ FM)” (23/02/2017), Άνδρας ή γυναίκα και γεννιέσαι και γίνεσαι. Συνέντευξη στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Ιωαννίνων (09/06/2016),
Η θέση και ο ρόλος της γυναίκας και η προοπτική επαναστατικής ενοποίησης της ανθρωπότητας. Συνέντευξη στην Κ. Πολύζου ( Ε.Ρ.Τ. Χανίων) (08/03/2017) κ.ά.).
Με αυτό το σκεπτικό, ανταποκρίθηκα κατ’ αρχήν θετικά σε πρόσκληση συλλόγων γονέων και κηδεμόνων και συναδέλφων της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης από την Κόρινθο, για ομιλία επί του παραπάνω θέματος.
Στη συνέχεια, και όταν πληροφορήθηκα για την τελική σύνθεση των λοιπών ομιλητών της εν λόγω ημερίδας, κατανόησα ότι δεν έχει το παραμικρό νόημα η συμμετοχή μου σε αυτή την εκδήλωση.
Σε συνθήκες κρίσης και πολέμου, μια απ’ τις μορφές κατίσχυσης της άκρας δεξιάς και του φασισμού, είναι η συγκαλυμένη ή/και απροκάλυπτη προβολή του τελευταίου ως θεματοφύλακα των “παραδοσιακών αξιών” της “τάξεως και της ηθικής” σε μια κοινωνία “εκλύσεως των ηθών”.
Το θέμα της ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής και προπαγάνδας των αυστηρά “ατομικών δικαιωμάτων” (πάντα σε αντιδιαστολή με τα συλλογικά, ταξικά κ.ο.κ.), στα οποία το καθεστώς της διακρατικομονοπωλιακής επιβολής συγκαταλέγει και τις “έμφυλες ταυτότητες”, απαιτεί συγκροτημένο αγώνα απ’ τη σκοπιά της επαναστατικής θεωρίας και του κινήματος.
Η μεθοδικά στοχευμένη, επιδοτούμενη και εδραιωμένη προπαγάνδα της ανορθολογικής μεταμοντέρνας αναγωγής της προσωπικότητας σε “συμβολικές” και “κοινωνικές κατασκευές” κατά το δοκούν, δεν αντιμετωπίζεται με στροφή στο μεσαιωνικό σκοταδισμό, στην οπισθοδρομική εξιδανίκευση των “παραδοσιακών” (κατ’ ουσία προκεφαλαιοκρατικών) αξιών και παραδόσεων.
Το θέμα δεν λύνεται όσο επιτήδειοι ιθύνοντες των επιτελείων του καθεστώτος έχουν εν πολλοίς επιτύχει να εγκλωβίσουν τους ανθρώπους σε μια στείρα και επιφανειακή αντιπαράθεση μεταξύ δύο προκατασκευασμένων ανορθολογικών και αντιδραστικών πόλων: 1) του επιθετικού “μεταμοντέρνου” νεοφιλελευθερισμού και 2) του αμυντικού οπισθοδρομικού πρωτογονισμού ακροδεξιάς κοπής με φασίζουσες ή/και φασιστικές προεκτάσεις.
Το δίπολο αυτό λειτουργεί ως ο πιο βολικός για το καθεστώς βρόχος ανάδρασης για την διοχέτευση των όποιων αντιδράσεων σε βολικές για το ίδιο ζοφερές κατευθύνσεις.
Δυστυχώς, ορισμένου τύπου “αριστερή” διανόηση (ιδιαίτερα η όλο και πιο έκδηλη μερίδα της ευρωατλαντικής αριστεράς), στο έδαφος της προϊούσας θεωρητικής και μεθοδολογικής ένδειας που τη χαρακτηρίζει, αποδεχόμενη άκριτα τα μεταμοντέρνα ιδεολογήματα, έχει πρακτικά ταυτιστεί με τον 1ο πόλο του παραπάνω διπόλου-παγίδας, αναγορεύοντάς τον σε “προοδευτικό”.
Έτσι, τροφοδοτεί τον ως άνω βρόχο-παγίδα με την αναγόρευση του οπισθοδρομικού ακροδεξιού πόλου σε δήθεν μοναδικό αντίποδα του επιθετικού “μεταμοντέρνου” νεοφιλελευθερισμού. Δηλαδή, συμβάλλει πρακτικά στην άνοδο του φασισμού.
Η άρση του εγκλωβισμού στην παγίδα αυτού του χειραγωγικού διπόλου δεν επιτυγχάνεται με εγκλωβισμό στους κατευθυνόμενους ετεροπροσδιορισμούς, σε μιμητισμούς προκατασκευασμένων χειραγωγικών προτύπων.
Απαιτείται θεωρητικά και πρακτικά, θετικός και επιθετικός προσανατολισμός στην προοπτική της επαναστατικής ενοποίησης της ανθρωπότητας, όπου η ολόπλευρη ανάπτυξη των δημιουργικών ικανοτήτων της κάθε προσωπικότητας είναι όρος ανάπτυξης της κοινωνίας.
alfavita.gr