Ξημερώνει Μεγάλη Πέμπτη, μες τα βαθιά μεσάνυχτα αυτής της Άνοιξης και με βαθιά κατάνυξη, κάθομαι να γράψω αυτό το σημείωμα με την ψυχή μου συντετριμμένη από το απόλυτο Πένθος που βίωσα ακούγοντας τα πένθιμα εμβατήρια. Αυτά που παίζονται στην κορύφωση του θείου δράματος την Μεγάλη Παρασκευή όπου αναβιώνει το Πάθος του Κυρίου…
Η Φιλαρμονική Λουτρακίου στην πρόβα τζενεράλε κάλεσε τους χριστιανούς που δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τον επιτάφιο του Αγίου Ιωάννου που συνοδεύει, για μια πρόγευση μουσικής μυσταγωγίας. Χιλιάδες χριστιανοί ακολουθούν χρόνια τώρα την θρησκευτική πομπή υπό τους ήχους της Φιλαρμονικής Λουτρακίου που την κάνει μοναδική.
Ο χώρος του Πολιτιστικού Κέντρου Λουτρακίου πλημμύρισε παιδιά με όργανα στα χέρια καθήμενα σε ημικύκλιο. Ο νεαρός μαέστρος στο πόντιουμ σηκώνει τα χέρια, οι ανάσες παύουν και η μελωδία από ” τον πόνο της μάνας” του Δ. Κάφυρη φέρνει την πρώτη ανατριχίλα.
Αdagio Aldinoni στην συνέχεια, όπου ταράσσονται τα σωθικά και ψιθυρίζεις με δάκρυα το” κύριε ιλάσθητι μοι τω αμαρτωλώ”, στη συνέχεια Μαrcia Funebre Liberali βρίσκεσαι καθηλωμένος και τέλος ο επιτάφιος του Δ. Πηλiκα όπου έχεις παραδώσει την ψυχή σου στα χέρια Του.
Η μουσική όπως πάντα έγινε ο μεσάζων ανάμεσα στον Πνευματικό και τον αντιληπτό κόσμο ήταν τα φτερά με τα οποία η ψυχή φτερούγισε στους ουρανούς για να συναντήσει τον Πάσχοντα Κύριο της.
Πάνω από 50 παιδιά με μέσο όρο ηλικίας το 15ο έτος με πνευστά και κρουστά εκτελούσαν λιτά και αυστηρά την πένθιμη μουσική δείχνοντας πως είναι εξοικειωμένα με αυτήν.
Παρ όλο που αυτή την χρονιά ταλαιπωρήθηκαν με τα γνωστά γεγονότα της συμπεριφοράς της Δημοτικής αρχής απέναντι στο ιστορικό αυτό σχήμα με τις μεγάλες επιτυχίες, παρ’ όλη την δοκιμασία , την αβεβαιότητα, έμειναν δίπλα στους δασκάλους τους και δεν έχασαν τον βηματισμό τους. Έδειξαν πως η εκπαίδευση τους είναι τέτοια, που τους καθιστά υπεύθυνους, κατανόησαν πως ότι και αν συμβεί αυτά υπηρετούν την Τέχνη των Τεχνών και δεν πρέπει να κάμπτονται από δυσμενείς καταστάσεις.
“Ζήλεψα “τους γονείς των νεαρών μουσικών που σίγουρα καμαρώνουν τα βλαστάρια τους, την Ελπίδα της Πατρίδας μας. Μας κάνατε περήφανους αγαπημένα μου παιδιά, όλα θα περάσουν, θα έρθουν καλύτερες μέρες όπου θα σας δοθεί η ευκαιρία ήσυχα να συνεχίσετε το έργο σας υπό την καθοδήγηση των αγαπημένων σας δασκάλων. Οι μικροί μουσικοί της Φιλαρμονικής Λουτρακίου υπό την μπαγκέτα του Πελοπίδα Μαυρόπουλου αναδείχτηκαν μεγάλοι, κράτησαν στιβαρά το σοβαρό χαρακτήρα της μουσικής όπου απέδιδε την τραγωδία του Θείου Πάθους υπογραμμίζοντας το σκοτάδι με λυρισμό, τον πόνο, με συναισθηματική φόρτιση, μουσικότητα και αίσθηση του πένθιμου ύφους.
Ο σκοπός επετεύχθη, οι ψυχές μαλάκωσαν, τα μάτια βούρκωσαν, και η Παράκληση απευθύνθηκε προς τον Έναν: ΘΕΕ ΜΟΥ ΦΥΛΑΞΕ ΤΑ.
Καλή Ανάσταση.
Μαρία Χρισταρά Σπυρογιαννάκη
Μπράβο στη Φιλαρμονικη. Ήρθαμε μεγάλη Παρασκευή στον επιτάφιο και καταλαβαμε Πάσχα. Μπράβο στα παιδιά.
Ο Δήμος να το καταλάβει που το μόνο που τον νοιάζει είναι τα μπουζούκια.
Ο δήμαρχος τους έχει και αυτούς διαχεσει.
αχρηστοι ακαματηδες θελετε το ευκολο χρημα απ τον φτωχο ελληνικο λαο !