Ψηφίστηκε στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο της συμφωνίας με τους θεσμούς, το οποίο ολοκληρώνει τη δεύτερη αξιολόγηση και φέρνει τη χώρα πιο κοντά στο τέλος του προγράμματος και τη ρύθμιση του χρέους…
Η συμφωνία αυτή προήλθε μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις και πολύμηνη μάχη με τους θεσμούς, ενώ ενσωματώνει μέτρα και αντίμετρα με ουδέτερο δημοσιονομικό αποτέλεσμα. Πρόκειται παρ’ όλα αυτά για μία συμφωνία που περιέχει επώδυνα μέτρα για κοινωνικές ομάδες που εκπροσωπούμε και έχουν πληγεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια από την κρίση, χωρίς πάντως τα αντίμετρα να είναι «ψίχουλα» ή «φερετζές», όπως υποστήριξε σύσσωμη η αντιπολίτευση, καθώς καλύπτουν χαμηλά αλλά και μεσαία στρώματα.
Μετά το τέλος του προγράμματος το 2018, η Κυβέρνηση θα έχει πλέον τη δυνατότητα να επιλέξει τα μέσα, εφαρμόζοντας ένα διαφορετικό μείγμα πολιτικής, με την επιτροπεία πάντως να παραμένει ως προς την επίτευξη των στόχων. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδειγματα της Πορτογαλίας και της Κύπρου, χώρες που έχουν βγει απο τα μνημόνια και οι οποίες καλούνται να λειτουργήσουν μέσα στο αυστηρό πλαίσιο που διαμορφώνουν το Συμφώνο Σταθερότητας αλλά και οι νεοφιλέλευθερες πολιτικές, που επικρατούν σήμερα στην Ευρώπη.
Αξίζει, λοιπόν, η μάχη μέσα σε αυτές τις συνθήκες;
Η απάντηση κατά τη γνώμη μου είναι θετική αλλά μόνο με συγκεκριμένες ενέργειες που θα κινούνται αντίρροπα στη λιτότητα επτά ετών και θα διατηρήσουν την ελπίδα στον κόσμο της εργασίας και τα λαϊκά στρώματα σε τρία επίπεδα:
-Κατ’ αρχήν, πρέπει να συνεχίσουμε να απευθυνόμαστε στην κοινωνία με ειλικρίνεια για τα αρκετά θετικά που έχουν γίνει μέχρι τώρα αλλά και για λάθη και αβελτηρίες, που όντως υπάρχουν. Ταυτόχρονα χρειάζεται να παρουσιάζουμε το σχέδιό μας για την αξιοποίηση δυνατοτήτων και προγραμμάτων, π.χ. για τους νέους αγρότες, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις τους αυτοαπασχολούμενους κλπ.
-Επίσης, είναι αναγκαίος ο καλύτερος συντονισμός υπουργείων, κοινοβουλευτικής ομάδας και κόμματος για τη χάραξη συνολικής στρατηγικής και την αποτελεσματική εφαρμογή ψηφισμένων νόμων, που σε πολλές περιπτώσεις περνούν μήνες για να δουν οι πολίτες το αποτέλεσμά τους στην καθημερινότητά τους, όπως π.χ. η δωρεάν πρόσβαση των ανασφάλιστων στο σύστημα Υγείας χρειάστηκε πάνω από έξι μήνες για να υλοποιηθεί πλήρως.
-Οι συγκρούσεις, τέλος, με μικρά και μεγάλα συμφέροντα, κάποιες από τις οποίες έχουν ξεκινήσει, πρέπει να συνεχιστούν και μάλιστα να βαθύνουν. Η οριστική απεμπλοκή από τα εργολαβικά συνεργεία σε δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμούς, η καθημερινή μάχη του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία και η υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων, η θεσμοθέτηση της απλής αναλογικής στην τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και στον αθλητισμό, όπως και η πάταξη της διαφθοράς και φοροδιαφυγής με τα εσόδα να κατευθύνονται σε κοινωνικές δαπάνες.
Αυτά που λες ψυχοβουλευτά μου για να κρατήσεις τη θεσούλα και τη μεγάλη αποζημίωση που λαμβάνεις θυμίζουν την παροιμία:
Ο μαρκήσιος ζούσε μέχρι που πέθανε…
Ετοιμάσου για την δίκη σας.
Ρε ΣΥΡΙΖΑνθρωπε έλα τώρα μην ντρεπεσαι πες μας την αλήθεια ούτε εσύ δεν τα πιστευεις αυτα που λες!
κ. Ψυχογιέ κατάλαβες τι ψήφισες γιατί αν κατάλαβες μας δουλεύεις μ' όσα λες. Οι μισθοί και οι συντάξεις που έκοψες δεν πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας!!!
Κατ αρχην κε Ψυχογιε το ξεκινας λαθος…..
Πως μπορουμε να διαβασουμε την αποψη σου οταν λες απο την αρχη οτι "πρεπει να απευθυνομαστε στην κοινωνια με ειλικρινεια"….
εχετε αποδειξει 100% το αντιθετο….
ρε Ψυχογιέ τι έχεις να πεις για το βίντεο αυτό που αναρτήθηκε προχθές? Που έχετε το θράσος να απευθύνεστε στην κοινωνία με ………….. ειλικρίνεια!!!!!!!!!!!
http://www.loutrakiblog.gr/2017/05/blog-post_562.html
Φούσκωσε η τσεπη σου με 10.000 ειλικρίνειες και άλλες 10.000 πολιτικες εντιμότητες τον μήνα εσένα…
Πές τα πές τα βουλευτά μου,και δεν έβαλες μέσα και τα συσσίτια, για να κινούμαι πραγματικα χώρα της Ευρώπης
Μια μέρα, ο Θεός καλεί τον Πούτιν, τη Μέρκελ και τον Ψυχογιό για ακρόαση.
Πρώτος στην μεγάλη αίθουσα μπαίνει ο Πούτιν, υποκλίνεται στον Θεό και τον ρωτάει:
– Θεέ μου σε πόσα χρόνια η Ρωσία θα είναι η δυνατότερη χώρα στον κόσμο;
– Σε 50 χρόνια ακριβώς, απαντά ο Θεός.
Τότε ο Πούτιν βάζει τα κλάμματα.
– Μα γιατί κλαις Βλαδίμηρε; τον ρωτά ο Θεός
– Γιατί δεν θα ζω τότε… απαντά με παράπονο ο Πούτιν
Μετά από λίγο πάει η Μέρκελ στο Θεό και τον ρωτά:
– Θεέ μου σε πόσα χρόνια η Γερμανία θα είναι η δυνατότερη χώρα στον κόσμο;
– Σε 100 χρόνια ακριβώς, απαντά ο Θεός.
Η Μέρκελ άρχισε να κλαίει.
– Μα γιατί κλαις Ανκελα; την ρωτά ο Θεός
– Γιατί δεν θα ζω τότε… απαντά με παράπονο η Μέρκελ
Τελευταίος μπαίνει ο Γιώργος Ψυχογιος στον Θεό και τον ρωτά:
– Θεέ μου, σε πόσα χρόνια θα ξεχρεώσει η Ελλάδα με τα μέτρα που πηρε ο ΣΥΡΙΖΑ;
Ο Θεός, αντί να του απαντήσει, αρχίζει να …κλαίει σπαρακτικά.
– Μα…. ρωτά σαστισμένος ο Ψυχογιός, γιατί κλαις Θεέ μου;
– Δεν θα ζω τότε…απαντά ο Μεγαλοδύναμος και συνεχίζει το κλάμα…
Μπουχαχαχαχαχα