14 Ιουλίου 1992, μεσημέρι. Ο Θάνος Αξαρλιάν περπατά στη διασταύρωση της Καραγιώργη Σερβίας με την οδό Βουλή, έχει μόλις βγει στο πεζοδρόμιο…
Ενα βήμα και η φονική ρουκέτα της τρομοκρατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη με στόχο τον τότε υπουργό οικονομικών Γιάννη Παλαιοκρασσά σκοτώνει τον νεαρό.
Η χώρα παγώνει και οι εικόνες από εκείνη την μέρα δεν μπορούν να ξεχαστούν.
Καταγράφηκε ως “παράπλευρη απώλεια”.
Ήταν μόλις 20 χρονών… ένα παιδί γεμάτο ζωή και όνειρα.
Για αυτό το παιδί δε διαδήλωσε ποτέ κανείς.
Δεν έγιναν επεισόδια, δε σπάσανε τζαμαρίες, δεν κάηκαν αυτοκίνητα, δεν έπεσαν μολότωφ, δεν έγινε μνημείο σε κανένα προαύλιο σε καμία πλατεία.
Ξέρετε γιατί;;;
Γιατί ο Θάνος δεν ήταν από την μεριά που “έπρεπε” !!!
ΝΑΙ !!
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ !!!!
"Παράπλευρη απώλεια" τον είχαν χαρακτηρίσει οι Γιωτόπουλος-Κουφοντίνας. Είναι πάντως το ίδιο με αυτό που είπε ο Μπαλάφας για το μικρό παιδί που "έπεσε" από σφαίρες Ρομά: "έγινε μια στραβή". Αλλά την νύφη πλήρωσε ο Μπογδάνος απλώς γιατί είπε την αλήθεια. ο 1:58 άνωθεν απήντησε σωστότατα και εγκυρότατα! Απ΄όπου και αν την μυρίσεις την αριστερά, ζέχνει!
Και ήθελαν τρομάρα τους οι σφαγεις της 17Ν να δικαστουν για πολιτικα εγκληματα…